WEB 7941 NVHP Faktor 2 - 2023 combineerd
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ervaringen delen<br />
Mincke heeft drie<br />
stollingsafwijkingen:<br />
‘Ik durfde niet meer<br />
zwanger te worden’<br />
Door de redactie<br />
Mincke Frederix (39) is moeder van twee dochters (7 en 8), werkt inmiddels 23 jaar in de gezondheidszorg<br />
en heeft maar liefst drie stollingsstoornissen: de ziekte van Von Willebrand type 1, factor deficiëntie XI en<br />
trombocytopathie. Deze combinatie is ontzettend zeldzaam en hematologen hebben er weinig tot geen<br />
ervaring mee. ‘Als je meerdere stollingsstoornissen hebt, kan dit leiden tot een ernstig probleem. De ene<br />
factor is namelijk afhankelijk van de andere factor.’<br />
Wanneer heb je voor het eerst problemen ervaren?<br />
“In 2009 onderging ik een gynaecologische routine<br />
ingreep. Het verliep heel soepel en de wond werd dicht<br />
gebrand. Veertien dagen na de ingreep begon de wond<br />
flink te bloeden en moest ik direct naar het ziekenhuis.<br />
De gynaecologen probeerden de bloeding te stoppen,<br />
maar niets hielp. Uiteindelijk besloten ze de wond<br />
opnieuw dicht te branden en mocht ik naar huis.<br />
Exact veertien dagen later gebeurde het opnieuw:<br />
een enorme bloeding die niet te stoppen was. Ik werd<br />
opnieuw opgenomen ter observatie. Midden in de<br />
nacht voelde ik het bloed over mijn lichaam stromen.<br />
Uiteindelijk heeft de gynaecoloog een stukje van de<br />
wond gehecht. Eenmaal thuis merkte ik dat ik bleef<br />
bloeden en dat het steeds heviger werd. Ik durfde<br />
niets anders dan in bed te blijven liggen.”<br />
Dat moet ontzettend beangstigend zijn geweest.<br />
Ging de wond uiteindelijk dicht?<br />
“Klopt, met die twee ziekenhuisopnamen was het<br />
namelijk nog niet voorbij. Ik moest nog eens twee<br />
keer terug naar het ziekenhuis vanwege hevige<br />
bloedingen. De derde keer kwamen er uit oppervlakkig<br />
stollingsonderzoek geen afwijkingen naar voren en<br />
werd de wond onder narcose dicht gebrand.<br />
Tijdens de vierde opname was ik echt in paniek,<br />
weer werden dezelfde methoden toegepast. Ik<br />
wilde niet opnieuw onder narcose en was in de<br />
veronderstelling dat het toch niet meer zou helpen.<br />
Gelukkig accepteerde de gynaecoloog in kwestie<br />
mijn wens en kon het onder lokale verdoving. Na<br />
de ingreep zag ik voor het eerst een hematoloog,<br />
maar volgens bloedonderzoek lagen mijn waarden<br />
nog net binnen de grenzen. Ik kreeg wat vragen<br />
over stollingsstoornissen in de familie en of ik<br />
symptomen ervoer. Alleen op de blauwe plekken<br />
kon ik bevestigend reageren. Ik was enorm bang en<br />
gestrest toen ik na twee dagen werd ontslagen uit het<br />
ziekenhuis.”<br />
Het klinkt alsof de behandelaars het ook niet goed<br />
wisten. Wat deed dat met je?<br />
“Ik was echt bang en voelde zelfs een soort wanhoop.<br />
Ik had nergens meer vertrouwen in: niet in mijn<br />
eigen lichaam, maar eigenlijk ook niet meer in de<br />
gynaecologen. Dit, omdat er telkens dezelfde handeling<br />
werd verricht en zij ook geen verklaring hadden.<br />
27 <strong>Faktor</strong>