Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
RODE SCHOENTJES DANSFILMCOLUMN<br />
Jammin’ & skankin’<br />
foto Marjolein Ansink<br />
BAREND<br />
DE VOOGD<br />
FILMJOURNALIST<br />
EN SCHRIJVER<br />
schrijft elk nummer<br />
in <strong>Dans</strong> <strong>Magazine</strong><br />
over oude en<br />
nieuwe, bekende en<br />
minder bekende<br />
filmdansscènes. Hij<br />
noemt zijn column<br />
Rode schoentjes.<br />
Naar de beroemde<br />
balletfilm The Red<br />
Shoes van Powell en<br />
Pressburger uit 1948.<br />
jammin’. I wanna<br />
jam it with you…’ Op<br />
15 februari verschijnt<br />
‘We’re<br />
Bob Marley: One<br />
Love in de bioscoop. ‘I hope you like<br />
jammin’ too…’<br />
‘Jammin’ in the name of the Lord’,<br />
zingt Bob Marley iets verderop in<br />
het beroemde reggaenummer. Ik heb<br />
niet zoveel met het Rastafari-geloof,<br />
de verafgoding van de Ethiopische<br />
dictator Haile Selassie of het roken<br />
van ganja, maar lekker dansen op<br />
de tweede en de vierde tel van een<br />
vierkwartsmaat heb ik m’n hele leven<br />
gedaan. Skanking: het moment dat<br />
je stiekem wilde dat je dreadlocks<br />
had.<br />
De ultieme reggaefilm is natuurlijk The<br />
Harder They Come uit 1972. Jimmy Cliff<br />
speelt de hoofdrol in deze combinatie van<br />
muziek-, sociaal drama- en gangsterfilm.<br />
Hij zingt ook de bekendste nummers.<br />
The Harder They Come<br />
was de film die de hele<br />
wereld deed kennismaken<br />
met de aanstekelijke<br />
muziek van zonnig Jamaica.<br />
In dit geval vooral rocksteady – de<br />
net iets snellere voorloper van reggae.<br />
Over skanking als danstechniek word<br />
je uit die film niet zo heel veel wijzer.<br />
Gedanst wordt er in The Harder They<br />
Come vooral op de manier waarop dat in<br />
Jamaica al vanaf de jaren ’60 gebeurde:<br />
zonder geld, in een primitieve dansschuur,<br />
met een sound system DJ. Vanuit de<br />
heupen, wiegend of draaiend, de knieën<br />
omhoog en een koud flesje bier in je hand.<br />
Relaxed, in je mooiste kleren, plezier<br />
makend ondanks alle onderdrukking en<br />
achterstelling. Voor mijn gevoel staat die<br />
ongepolijste danscultuur mijlenver van de<br />
gemakkelijk verteerbare hits en toch wat<br />
sektarische en messiaanse uitstraling van<br />
een Marley.<br />
De tweede film op mijn favorietenlijstje<br />
is daarom Dance Craze uit 1981. Die<br />
film gaat niet over Jamaica, maar over<br />
de Britse ska-bands uit de jaren tachtig.<br />
Madness, The Specials, The Selecter en<br />
The Harder They Come<br />
‘LEKKER DANSEN OP DE<br />
TWEEDE EN VIERDE TEL.’<br />
andere grepen terug op de van oorsprong<br />
Jamaicaanse skamuziek (wat dan weer de<br />
voorloper was van rocksteady en nóg iets<br />
sneller). In de film zingen The Bodysnatchers<br />
zelfs ‘007 (Shanty Town)’, een<br />
nummer dat in The Harder They Come al<br />
door Desmond Dekker gezongen<br />
werd. En zo is het<br />
wereldwijde (muziek)cirkeltje<br />
dus weer rond. Nog<br />
steeds wordt er gedanst:<br />
in pubs en kleine concertzalen in Londen,<br />
op het podium en in de zaal… Rude<br />
boys en rude girls, alles door elkaar, wit<br />
en zwart… Je wilt meteen meedoen – al<br />
herinner ik me van mijn eigen ska-feestjes<br />
destijds dat je vaak niet zonder kleerscheuren<br />
van de dansvloer kwam.<br />
Of de nieuwe film over Bob Marley een<br />
revival gaat betekenen? Ik zou zeggen:<br />
het is nu niet de tijd voor lome reggae.<br />
Misschien kunnen we na de verkiezingsuitslag<br />
van november jl. meer leren van<br />
die kaalgeschoren, gekke-bekken-trekkende<br />
en onbeleefd dansende Britse jongeren<br />
die hun sociale onvrede afreageerden<br />
door nieuwe energie, strijdlust én plezier<br />
te putten uit een dans- en muziekcultuur<br />
die twintig jaar eerder bloeide onder hun<br />
zwarte broeders en zusters in Jamaica.