TERUGBLIK 2020 #25 Genomineerd Zelf vindt ze het niet zo bijzonder. Maar als je op je 83ste nog regelmatig strikes gooit en prijzen wint, is dat best speciaal. Ria Duivenvoorden bowlt al jaren op hoog niveau, in de klasse 50+ en in wedstrijden voor doven en slechthorenden. Drie jaar geleden werd ze bij de Noordwijkse Sportverkiezingen genomineerd voor de titel Sportvrouw van het jaar. In dit blad besteedden we met een groot verhaal aandacht aan de uitverkiezing en haar sportprestaties. Helaas viel Ria buiten de prijzen, maar dat vond ze niet zo erg. “De nominatie was al prachtig”, vertelt ze in haar ruime appartement in Noordwijkerhout, met fraai uitzicht over de bollenvelden. Op tafel ligt de voorjaarseditie 2020 van <strong>Leef</strong>! die ze speciaal voor deze gelegenheid te voorschijn heeft gehaald. Nadat ze koffie en eigengemaakte cake heeft geserveerd, zegt ze: “Ik heb na dat artikel heel wat complimentjes gehad.” Interview Haar hele leven staat in het teken van sport. Twee jaar achtereen finishte ze als tweede van de 40+ dames bij de marathon van Rotterdam. Het sporten houdt haar jong. Want, hoewel ze in mei van dit jaar 80 wordt, is Ria Duivenvoorden dit jaar een van de drie genomineerden voor de categorie Sportvrouw van het jaar. . TEKST MAY-LISA DE LAAT BEELD BURO BINNEN . Ria Duivenvoorden (83) oogt opmerkelijk fit voor haar leeftijd. Bowlen doet ze ruim drie jaar na de Sportvrouw-nominatie nog steeds - en hoe! “Laatst heb ik meegedaan aan een toernooi in Haarlemmerliede. De oudste deelnemer was een dame van 90, die nota bene de finale haalde.” Lachend: “Ik heb dus nog even te gaan”. TEKST JAAP VAN EKERIS BEELD BURO BINNEN In 2019 werd de geboren Noordwijkse, die sinds de jaren zestig van de vorige eeuw in het buurdorp woont, Nederlands kampioen in de klasse 50+ Handicap C. Ze is al jaren lid van de plaatselijke bowlingvereniging. Daarnaast neemt ze, vanwege haar slechte gehoor, deel aan wedstrijden en toernooien voor doven en slechthorenden. Ze speelt competitie voor het team van het Amsterdamse Amstelstad, dat uitkomt in de landelijke hoofdklasse (het hoogste niveau). “We moeten naar Tilburg, Eindhoven, Haarlem, noem maar op. Mijn jongste zoon, die eveneens slechthorend is, bowlt ook. Met hem reis ik regelmatig naar wedstrijden. Hij heeft in 2001 meegedaan aan de Deaflympics, de Olympische Spelen voor dove sporters, in Rome. Zelf heb ik vorig jaar augustus deelgenomen aan het doven-WK in München. Dat was qua resultaten een ramp! Bij de dames waren 24 medailles te verdelen, daarvan werden er maar vier gewonnen door bowlers uit Europa. De rest ging naar Aziaten. Ik was de oudste deelnemer. Ondanks mijn belabberde scores was het hartstikke leuk, een geweldige ervaring.” KST MAY-LISA DE LAAT EELD BURO BINNEN ‘Genieten van een mooie strike’ Die voordracht dankt ze aan het bestuur van Bowlingvereniging Noordwijkerhout, waar Ria al jaren fanatiek competitie speelt. In november 2019 werd Ria namelijk Nederlands kampioene 50+ in de klasse Handicap C. Ik spreek de sportvrouw een paar dagen voorafgaand aan de verkiezingen in haar prachtige appartement in Noordwijkerhout met uitzicht op de bollenvelden. Bij binnenkomst valt mij direct op hoe lang de kamer is. Je zou er bijna kunnen oefenen… In een hoek pronkt een bescheiden prijzenkast met bekers van het laatste jaar. “Dat is niet alles hoor”, vertelt de sportvrouw enthousiast. Trots laat ze mij even later haar overige prijzen zien in een van de andere kamers. Van de meer dan honderd oudere bekers “de meeste van hardlopen” heeft ze alleen de plaatjes met opschriften bewaard. Twee plakboeken vol! Bowler Ria Duivenvoorden genomineerd voor Sportvrouw van het jaar Bowlen met doven “De hele familie bowlde,” vertelt Ria enthousiast. “Mijn man, mijn twee zonen en mijn schoondochter.” Haar jongens begonnen al op de lagere school, maar Ria zelf besloot pas in 1999 te gaan bowlen en in 2012 is ze gaan trainen. “Het lijkt zo gemakkelijk, maar dat is het echt niet.” Vanwege haar ernstige slechthorendheid is het contact op de bowlingbaan voor Ria lastig. Iedereen die wel eens gaat bowlen, weet hoe overheersend het geluid van de machines, de ballen en de vallende pins is. Toch speelt Ria succesvol mee, zowel in de landelijke prettig als er veel olie op de baan ligt. Per wedstrijd kan er een ander oliepatroon op de baan liggen. De kunst is om de pins te raken tussen pin 1 en 3, dan heb je de meeste kans op een strike. Met je hand geef je aan het einde van de zwaai een bepaald effect mee.” Inderdaad, het lijkt zo gemakkelijk… Concentratie, balans en welke ‘arrow’ (de pijltjes op de baan) je wilt spelen, zijn daarnaast ook belangrijk. “Iedere worp kijk ik na om naderhand te beoordelen wat er eventueel de volgende keer anders moet.” Als Ria mij tijdens het gesprek haar gepolijste bal laat zien, voel ik dat die best zwaar is. “Twaalf Engelse ponden.” Dat is beter voor het gewenste effect, laat ik mij vertellen. De gaten in de bal zijn precies op maat geboord, zodat de bal niet zomaar van de vingers glijdt. “Zo lang mogelijk wil ik met deze ballen blijven spelen. Tot nog toe heb ik geen last van mijn gewrichten, gelukkig.” Inmiddels weten we dat de titel Sportvrouw van 2019 naar handbalkeepster Marit Huiberts is gegaan. Ria is er niet heel rouwig om. “De nominatie vond ik al heel bijzonder, zeker gezien mijn leeftijd.” 54-55 Ria Duivenvoorden_25_2/1.indd 2 22-03-20 22:18 Hoogste score Als het even kan, staat Ria twee keer per week op de bowlingbaan. Onlangs was ze nog in Leiden, voor een training van twee uur. “We oefenen dan alles: de zwaai, de manier van loslaten, de loopbeweging enzovoort. Wacht, ik zal even een bal pakken, dan laat ik het zien.” Ze staat op en komt terug met een fraaie bowlingbal. Ze heeft er zes, speciaal voor haar op maat gemaakt. Dan volgt een prachtig tafereel: de Noordwijkerhoutse concentreert zich, plaatst drie vingers in de gaten, legt haar hand onder de bijna zes kilo zware bal, maakt een sierlijke achterzwaai en beweegt naar voren waarbij het lijkt alsof ze hem loslaat. “Wat er zo mooi is aan bowlen? Alles. Ik kan genieten van een strike (het in één keer omgooien van alle tien de pins), maar ook van een moeilijke spare (tien pins in twee worpen). Als dat lukt, dan heb ik een gevoel van: Yes! Mijn hoogste score is 246, daar ben ik best een beetje trots op als je bedenkt dat je maximaal 300 punten kunt halen. Maar ik doe het vooral omdat ik het leuk vind. Bowlen is een echte gezelligheidssport.” 16 LEES HIER HET OUDE ARTIKEL competitie met slechthorenden als met normaalhorenden. “Speel ik met slechthorenden, dan gaat het gehoorapparaat uit. Dan zijn we allemaal even doof.” Tijdens zo’n wedstrijd zijn er twintig banen gevuld met elk drie tot vier spelers. “We spelen dan zes games tegen verschillende tegenstanders.” Ria reist er het hele land voor af. De komende kampioenschappen van de doven zijn dit jaar in mei in Warmond, dicht bij huis dus. Net als bij het hardlopen vroeger, is Ria nog steeds fanatiek. “Ik heb een echte winnaarsmentaliteit. Als ik op de baan sta, wil ik graag winnen. Dat lukt natuurlijk niet altijd hoor.” In het weekend doet ze mee aan de inlooptrainingen. Daarnaast traint ze maandelijks met de doven. Er is dan een schrijftolk aanwezig zodat ze het goed kan volgen. Ook Ria’s zoon is succesvol in het bowlen en deed mee aan de Deaflympics van 2001 Rome, 2005 Australië, 2009 Taipeh en 2013 Sofia. Zelf speelt ze af en toe ook een toernooi mee in het buitenland. Eigen ballen Het bowlen betekent veel voor Ria: ontspanning, maar zeker ook de uitdaging. Al was het maar vanwege het gebrek aan evenwicht links, door de slechthorendheid. Het ene been helemaal gekruist achter de andere zetten, gaat niet. Bovendien komt er technisch, maar ook tactisch het nodige bij kijken. Drie tot vier keer in de week beoefent Ria het bowlen. Ze speelt met haar eigen ballen. “Ik heb een zogenaamde sparebal, dat is een neutrale bal en een bal die weinig hoekt. Daarnaast heb ik een geschuurde bal en een gepolijste bal die meer hoeken. Daar speel ik het meeste mee. Ik vind het 54-55 Ria Duivenvoorden_25_2/1.indd 3 22-03-20 22:18 55 Marathons Hoewel ze de sport voor haar plezier beoefent, wil Ria ook graag winnen. De prijzenkast in de hoek van de kamer vormt het bewijs: in het meubel hangt en ligt een verzameling medailles, bekers en oorkondes die de sportvrouw in de wacht heeft gesleept. Overigens is dit slechts een fractie van het totaal, elders in het appartement heeft ze nog veel meer trofeeën. “Eind jaren negentig ben ik begonnen met bowlen, een jaar of tien later ging ik serieus trainen. Ik ben een laatbloeier. Maar dat fanatieke zit wel in me. Rond mijn 43ste begon ik met hardlopen, op een gegeven moment liep ik marathons. Ik ben twee keer tweede geworden bij de marathon van Rotterdam in de categorie 45+. Mijn beste tijd? 3 uur 15. In mijn leeftijdsklasse behoorde ik daarmee tot de subtop.”
RIA DUIVENVOORDEN: 'Als een moeilijke spare lukt, heb ik een gevoel van: yes!' 17
Change language