Stadswerk Magazine 1 2024

COLUMN
IIn de overgang naar het nieuwe jaar is
er altijd een overvloed aan Best-Oflijstjes.
De muzieklijsten - het worden
er steeds meer - zijn een feestje, het
woord van het jaar 2023-lijstje met
‘graaiflatie’ als koploper en vergeet
niet het lijstjes met populaire kindernamen
met op 1 Noah. Hoe voorspellend
en klimaatadaptief is dat!
Eerder kwam ik een ander opvallend
lijstje tegen. Hans Bekker kwam voor
Binnenlands Bestuur in augustus met
een hele serie over jeukwoorden in de
ambtenarij, geïnspireerd door een
onderzoek van het A&O fonds
Gemeenten. Die waren dit onderzoek
gestart na een artikel van NRC-columnist
Japke D. Douma over het gebruik
van holle termen die mensen gebruiken
als ze eigenlijk niet snappen wat
er moet gebeuren. En wie was het ook
alweer die zei dat je pas echt snapt hoe
het zit als je het zo kan uitleggen dat
iedereen het begrijpt? Hoe dan ook,
het ambtelijke jeukwoord dat op de
eerste plaats staat is ‘dagdagelijks’. Dat
snap ik wel, vreselijk.
Het woord dat, tot mijn verbazing, ternauwernood
de top 10 haalde is ‘verbinding’.
Dit woord staat bij mij al
jaren met stip op één! Als je denkt dat
alleen in vacatures voor lassers en buschauffeurs
‘verbinden’ in de functieeisen
staat, kom je bedrogen uit. Vind
maar een vacaturetekst waar het niet
in staat. LinkedIn staat hé-le-maal vol
met verbindende managers, verbindende
coaches die jou verbinden met
je intrinsieke drijfveren, verbindende
consultants die de ‘business’ robuust
en compliant verbinden met de ‘ICTomgeving’.
En Nederland zou Nederland
niet zijn als we hiermee de goegemeente
niet in hokjes willen plaatsen.
Er zijn twee hokken: je bent verbindend
of je bent polariserend. En daar
gaat het mis bij mij. Iedereen die zichzelf
in het hok verbindend plaatst is
daarmee toch automatisch polariserend?
Volgt u mij nog? Anyway, het
woord verbindend roept bij mij diverse
vormen van allergische reacties op.
Tot nu!
Op mijn zoektocht naar inheemse
soorten voor het restaureren van mijn
windsingels (wat mij betreft moet er
behalve wateroverlast en hittestress
ook stormstress op de agenda voor de
klimaatadaptatie) kwam ik een boek
van Dr. Kenneth F. Rijsdijk uit 2022
tegen: ‘Heg, Een behaaglijk landschap
voor mens en natuur’. Rijsdijk stelt dat
sinds de Tweede Wereldoorlog zo’n
225.000 kilometer aan heggen is weggehaald.
Stads- en dorpsuitbreiding,
de uitvinding van prikkeldraad en
schaalvergroting in de landbouw kunnen
hier allemaal als oorzaak voor
worden aangewezen. ‘En dat terwijl
TEKST ANNEMARIEK NIJS, OMGEVINGSMANAGER & PROCESOPTIMIST
WWW.PROMMENZ.NL
Verbinding en
welbehagen
heggen van levensbelang zijn’, zegt
onderzoeker Kenneth Rijsdijk. Mede
door het verdwijnen van de heg gaat
het in Nederland slecht met de natuur:
planten en insecten verdwijnen langzaam
(zullen we hier de afname van
het aantal egels aan toevoegen?) en
het aantal plagen
en misoogsten
neemt toe.
Volgens Rijsdijk
hebben heggen
veel voordelen.
Zo kunnen ze
overtollig water
opvangen, plagen
bestrijden,
CO 2
opslaan en planten en gewassen
beschermen tegen ammoniakdampen
en schimmels. ‘Ook zorgen hagen voor
verbinding tussen natuurgebieden
(…)’. Die prachtige, nuttige hagen, en
ik voeg daar even windsingels aan toe,
zorgen voor verbínding! En zo wordt
het toch nog gezellig in de jeukwoorden
top tien. Zet dus op je boekenlijstje
voor 2024 het lezen van dit prachtige
boek ‘Heg, Een behaaglijk
landschap voor mens en natuur’ en op
je to-do-Lijstje voor 2024: het ontwerpen,
inplannen en aanplanten van
hagen in de openbare ruimte! Liefst
met de inheemse (gekweekte) soorten
die ook al op je lijstje staan.
Vind maar een vacaturetekst
waar het woord ‘verbindend’
niet in staat
44 Stadswerk 01/2024