ĠletiĢim Direktörü Tabii Kaynaklar ve Çevre Genel Md. Genel MüfettiĢ Çiftlik ve Yabancı Tarım servisi Genel Md. 20 ABD Tarım Bakanlığı Organizasyon Şeması Kırsal Kalkınma Genel Md. Genel DanıĢman BAKAN MüsteĢar Gıda ve Tüketici Hizm. Genel Md. Kongre ĠliĢki leri B. Yard. Bilgilendirme ġefi Gıda Güvenliği Genel Md. Ġdari iĢler Bakan Yard. Finans ġefi AraĢtırma Eğitim ve Ekonomik ĠĢler Gen. Md. Ġnsan Hakları Bakan Yard. Operasyon Yöneticisi Pazarlama ve Düzenleme Gen. Md.
5. ABD’de Tarımsal Yayım (6) Başlangıç ve Gelişme 21 Amerika Birleşik Devletlerinde “Kooperatif Yayım Servis” (Cooperative Extension Service): Üniversiteler (Land - Grant Kolejleri), Tarım Bakanlığı, Eyalet Hükümetleri ve mahalli halkın (çiftçi katılımı ve işbirliği ile tarım ve ev ekonomisi eğitimi programlarını düzenleyen ve uygulayan bir örgüttür. Tarım ve ev ekonomisi <strong>yayım</strong>ı, geniş ölçüde teşkilâtlanan ve gelişen okul dışı bir eğitim hareketidir. Bu eğitim; erkek, kadın ve çocukları yani bütün aileyi kapsamaktadır. Eğitimin amacı, kısaca: «Çiftliklere ve çiftçi evlerine, tarım ve ev ekonomisi bilgileri ulaştırmaktır.» Birleşik Devletlerde <strong>tarımsal</strong> <strong>yayım</strong> hareketinin başlangıcı 19. yüzyılın başlarına dayanır. Bu tarihlerde iki kuvvet, çiftçi kitlesi ve hükümet üzerinde karşılıklı etki yapıyordu: 1) Birleşik Amerika‟nın <strong>tarımsal</strong> karakteri ki bu, bol ve ucuz arazi, işçi darlığı, yeni ürünler ve kredi imkânları olarak anlatılabilir; 2) Amerikan Eğitim İdeali ki bu da, her erkeğe ve her kadına herhangi bir alanda eğitim sağlamak demekti. Amerikan halkı, daha o zaman, klâsik okul eğitiminden ayrı olarak, pratik eğitim sağlaması için, hükümete sorumluluk yüklemiştir. XIX. Yüzyıl başlarında, <strong>tarımsal</strong> araştırmaları zorunlu kılan başka problemler de vardı: Arazilerin belli sınırlar içine alınışı; üretim yerlerinin pazarlara uzaklığı; ürünlerin farklılaşması ve özel işlemlere tâbi tutuluşu; kredi isteklerinin artışı; yetiştirme ve üretme usullerindeki değişme; maliyet fiyatının düşürülmesi, bunlar arasındaydı. Çiftçi Dernekleri İşte bu tabii ve sosyal ihtiyaçlardır ki, 18. yüzyıl sonlarında Çiftçi Derneklerinin doğmasına sebep oldu. Bu derneklerin amacı, çiftçiler arasında dayanışma ve teşkilâtlanmayı sağlamak; tarım alanında olan bitenleri öğrenmek ve gelişmeye yarayan bilgileri yaymaktı. Bu amaçla, dernekler tarafından düzenlenen toplantılar, sergiler ve dağıtılan teksir (sirküler) mektupları, ilk <strong>yayım</strong> hareketleri olarak göze çarpar. Sergilerde yarışmalar düzenlenmesi, teşvik ve eğitim konuşmaları, ilk defa bu dernekler tarafından uygulanmış; konferansların basılıp dağıtılması ilkin bu dönemde görülmüştür. Çiftçi Enstitüleri 19. Yüzyıl ortalarında, daha etkili ve verimli bir eğitim sağlamak üzere, «Çiftçi Enstitüleri» kuruldu. Enstitüler tarafından gübreleme, mera ıslahı, hububat, meyvecilik ve çit tesisi üzerine yayınlar hazırlandı ve dağıtıldı. Toprak verimi, tereyağı yapımı/hayvan yetiştirme, bağcılık ve diğer konularda konferanslar ve sohbet toplantıları düzenlendi. Yavaş yavaş bütün eyaletlerde kurulan Çiftçi Enstitüleri, 20 yüzyılın başında 8000'e, toplantılara katılan çiftçi sayısı ise 3 milyona ulaştı Çiftçi Enstitülerinin amacını, zamanın Çiftçi Enstitüleri Birliği Başkanı şöyle özetlemiştir: «Yıl boyunca sistemli ve devamlı bir eğitimle çiftçilere bilgi vermek.»