30445f9962a3c6046225e85e15e9e288

ya tutulmuştum. Evet, yabancılarla dolu, bana yabancı olanlarla
dolu, uçsuz bucaksız bir denizin ortasında yalnız başıma kalmıştım.
Düşündüm. Avcuma aldığım nohutlara bakarak hayatımı, ne işe
yaradığını bilmediğim zavallı yaşantımı düşündüm. Nohut ve
makarna gibi, bir araya getirilemeyen parçalardan oluşan günlerime
acıdım. Sonra birden aklıma geldi: Aşure! Teyzemin anlattığı dinî
masallardaki Nuh Peygamber de bitmekte olan erzakla aşure
yapmıştı. Ya da onun durumuna uygun bir aşure efsanesi
yaratılmıştı ki, benim durumuma da uygundu; ben de (ucuz olsa
bile) bir efsane yaşıyordum. Hemen, büyük bir tencere aradım.
(Önce nohutu, fasulyeyi ve buğdayı haşlardı annem. Buğday mı?
Buğday yoktu; içlerinde en önemli olanı. Acaba ekmekten de
buğday yapılamaz mıydı? Saçmalama. Zaten ekmek de yoktu.)
Kaynatma sırasında çok tencere kirlettim (babam gibi). Hiç ilgisi
olmadığı halde, buğdayın yerini tutar diye makarnayı da kaynattım.
Şeker vardı; bu önemliydi. Sonra, hepsini birlikte tekrar uzun uzun
kaynattım.
Elimde kalan erzak ve aklımda kalan bilgiyle yaptığım aşureyi
tabaklara boşaltıp soğumasını beklemek üzere bahçeye çıktığım
zaman hava kararmıştı. Portatif radyomu da yanıma almıştım; bir
keman konçertosunun sonuna yetiştim. (Gökyüzü de son
kızıllığındaydı.) Şimdi çay saati dedi spiker. (Hafif melodiler.)
Aman kaçmasın çay saati dedim kendi kendime-başka kime
diyebilirdim?) Kutudaki son çayın yansıyla güzel bir çay pişirdim
kendime. (Pek güzel olmadı tabii.) Çay saatinin bitmesine on
dakika kala, radyo ile birlikte içtik çayı. (Aşure daha donmamıştı;
garip renkli bir sıvı olmuştu.) Akşam serinliğinde çay içimi ısıttı;
müzikle birlik oldular ve düşünceye dayanmayan bir hüzün verdiler
bana. Köpekler havlamaya başlayıncaya kadar bahçede kaldım.
Aşure pek fena olmamıştı. (Nerede annemin aşuresi?) İçindeki
taneler pişmişti ve tatlıydı, başka bir özelliği yoktu. Beni bir iki gün
idare eder diye düşündüm, boş buzdolabına kâseleri yerleştirirken.
(Onlara bütün imkânları tanıyordum, oyuna başvurmuyordum.)
65