EKMEK, ADALET, ÖZGÜRLÜK İSTEYENLER ... - Yürüyüş

“Halkımızın yaşadığı sorunlar;“Adaletsizliktir… Açlık, yoksulluk,evsizliktir.“Eğitimsizliktir. Hastane kapılarındasürünmektir, ebesizlikten, doktorsuzluktanhastalıklarla, ölümle koyun koyuna yaşamaktır.“Örgütlenme hakkından yoksunluktur.Söz ve karar hakkından yoksunluktur.Yönetimde olmamaktır. Yoz kültürle kuşatılmışlığımızdır.Geleneklerimize, göreneklerimize,kendimize yabancılaştırılmışlığımızdır.“Sosyal ve kültürel olanaklardan yararlanmamaktır.İşçi, emekçi olarak sömürülmektir.Genç olarak baskı görmektir.Kadın olarak aşağılanmak, ezilmektir.Ulusal kimliğimizin yok sayılmasıdır.Polis copu, asker zulmüdür. İşkence,infaz, kayıplar, katliamlar, zindanlar,faşist saldırılardır. Köylerimizin yakılmasıdır.Göç etmek zorunda bırakılmamızdır.Gecekondularımızın başımıza yıkılmasıdır.”(HalkAnayasası Taslağı)da somut sorunların çözülmesi içinkomisyonlar çalışmalarını sürdürüyordu.Güç ve olanaklar çerçevesindekimi sorunların hızlıca çözümekavuştuğu da oluyordu.Halk Meclisleri’nin gelişip yaygınlaşmasıylabirlikte devletin baskıve şiddetinin hedefi haline gelmeside gecikmedi. Halk Meclisleri,yaptığı çalışmalarla, elde ettikleribaşarılarla faşizmi korkuttu. Antipropagandalarlameclisleri terörizeedip yasadışı göstermek için“DHKP-C Meclis kuruyor” gibihaberler yayınlanmaya başlandı.Sonra saldırılarını Halk Meclisleri’neyönelik gerçekleştirilen operasyonlarda,bugünlerde olduğugibi “DHKP-C’ye baskın! DHKP-C’ye büyük darbe!” yalanlarıyla,400 kişiye varan gözaltılar ve tutuklamalarlasürdürdü. Gözaltınaalınan ve tutuklananların hepsiHalk Meclisi çalışanlarıydılar.Düşmanın yanında oportünizm vereformizm de başka hesaplarla meclislerinkarşısında yer aldı. “Halk MeclisleriCephe örgütlenmesidir. Cephe’yebağlıdır. Halk Meclisleri’ne gitmeyin,başınız belaya girer” vb. söylentileregiriştiler. Oysa Halk Meclisi politikasınınböyle bir niteliği yoktu, tam aksinetüm sola birebir gidilerek hepbirlikte daha güçlü bir çalışma yapılmakamaçlanmıştı. Meclis örgütlenmelerindeyer almaları, öneri ve düşüncelerinisunmaları için tüm olanaklarsunulmuştu. Solun kendine güvensizliği,dar grupçu bakış açılarıböyle bir örgütlülüğe katılmalarınıengelliyordu. Halka güvenmeyenler,ideolojisine güvenmeyenler, halkı emireri görenler Halk Meclisi önerisindenöcüden korkar gibi korktular. Kimiyerlerde katılanlar ise, kendi önerilerini,politikalarını halka benimsetemediklerindebozgunculuk ve bölücülükleriyleortaya çıktılar. Halkın genel çıkarlarıyerine kendi küçük grupsal çıkarlarıpeşinden koşanların, bu örgütlenmeyisabote etmelerinde de saşılacakbir şey yoktu.Bölemediklerinde ise Halk Meclisleri’ninkarşısına, nerede, ne zaman,kimler tarafından kurulduğu belli olmayanplatformlarla çıkmaya başladılar.Örneğin, Gazi Davası sırasındaTrabzon’a gidiş gelişlerde otobüslereHalk Meclisinin pankartlarının asılmasınakarşı çıkan oportünist ve reformistgruplar otobüslere binmeyerek,gidip düzen partisi olan BarışPartisi’nin tahsis etmiş olduğu minibüserahatlıkla binebiliyordu. Ya da,Gazi Davası sözcüsünün gözaltınaalınmasına karşı başlatılan imza kampanyasına,imza metninde “HalkMeclisleri üyesidir” yazılması gerekçesiyleimza atmayabiliyorlardı.Sol, Halk Meclislerine düşmandandaha çok düşmanlık yapıyordu.Meclislerin geliştirilip yaygınlaştırılmaması,sürekliliğinin sağlanamamasındafaşizmin sistemli ağır saldırılarıyanında bizim, devrimci politikayıkavramama, halkın söz ve karar hakkınıhayata geçirmede deneyim eksikliklerivb. eksikliklerimizin debüyük payı vardır. Zorlukların başındadaha çok halka güvensizlik, inançsızlıkve halkın doğru kararlar alıp kendikendini yönetebileceğine inanmamakvardı. Küçük-burjuva alışkanlıklar veönyargılar vardı.Halk Meclisleri mahallelerde halkındayanışması ve örgütlenmesiyleirili ufaklı pek çok sorunu çözdü,halkı politikleştirdi, hakkını aramasıiçin harekete geçirdi, kendi gücününfarkına varmasını sağladı. HalkMeclislerinin öne çıkan belli başlı,tarihe geçmiş çalışmalardan bazılarınısıralayalım:- 12 Mart 1995 devletin Gazi’deyapmış olduğu katliamın hesabınısormak, şehitlerini anmak ve katillerincezalandırması için, 18 saatlikher türlü saldırı, engelleme ve katliamgirişimlerine rağmen yılmadan, yorulmadanher seferinde İstanbul’danTrabzon’a davaya gittiler. Her seferindebaskı gördüler, işkencelerdengeçirildiler, gözaltına alınıp tutuklandılar.Ama yine de davayı sahiplenmektenvazgeçmediler.- Gazi katliamının yıl dönümlerindeşehitleri anma, katliamı lanetlemeyürüyüş ve mitingler yaptılar.- Halk Meclisleri ve Halk Meclislerigirişimleri, mahallelerde yoksulhalka ücretsiz sağlık taramaları yaptılar.- Okmeydanı Halk Meclisi düşmanınyozlaştırma, çürütme politikalarınakarşı Okmeydanı’ndaki barve pavyonlara karşı mücadele başlatarak,Okmeydanı’nda yozlaşma veçürüme aracı olan bar pavyonlarınişletilmesini engellediler.- 6 Kasım 1996 yılında Susurlukkazasıyla ortaya çıkan kontrgerillaittifakına karşı Türkiye’nin en uzundemokratik eylemini yaptı. “SusurlukDevlettir, Pisliği Devrim Temizler”sloganıyla yapılan karartma eylemleriyleyürüyüşler yaptılar.- Ekmek zammı gibi halkın yaşamınızorlaştıran keyfi zamları durdurdular.- Kurulan komisyonlarla mahalledeyaşayan kesimlerin de sorunlarınaçözüm bulmaya çalıştılar. Mahalleiçinde hatta aile içinde yaşanan anlaşmazlık,kavga vb. her türlü sorununçözüm mercii yine halkın bu örgütlülüğüolabildi.Sonuç olarak;Sorunlarımızın tamamı köklü vesistemden kaynaklı sorunlardır. Busorunlarımızın sistem içerisinde çö-Sayı: 373Yürüyüş14 Temmuz2013EKMEK, ADALET, ÖZGÜRLÜK İSTEYENLER KATLEDİLİYOR43