18a11066353e60e864b9f53e842ff575d16bd704

82 • Çaresiz Stratejilerözgürce dışa vurulmaktadır. Herkesin hem oyuncu hemde seyirci olduğu bir dünyada sahne diye bir yer yoktur;çünkü artık her yer sahnedir. Kural mural kalmamıştır,herkes kendi yazdığı oyunda oynamakta, kendi kurduğuhayallerde durmadan değişiklik yapmaktadır.Bu müstehcen antitiyatro biçimiyle her yerde karşılaşılmaktadır.Her yerde karşımıza bilgi ve deliliğin karmaşık birpsikodramaya benzetilerek anlaşılmaz hale getirildiğiantipedagoji, antipsikiyatri biçimlerinin yanı sıra hastayladoktora (çözümleyenle, çözümlenene) yer değiştirtenantipsikanalizin müstehcen biçimleri çıkmaktadır.Tüm sahneler ortadan kaybolmuştur. Başka bir deyişleher alan sahip olduğu sahneyi yitirmekte; ilgi çekici yada farklı bir bakış açısına sahip her şeye karşı tepkisizkalınmaktadır. Belki de bunların bir tür müstehcenlikolarak nitelendirilebilecek yapay bir yeniden canlandırılmacezasına çarptırıldıkları söylenebilir. Bu değişimsürecinin en güzel örneklerinden biri ortadan kaybolanemek sahnesidir. Almanya'da boşu boşuna çalışan fabrikasimülakrlannda “gerçek” anlamda üretim yapılmamakta,bunlar yalnızca işsizleri oyalamak amacıyla ayaktatutulmakta ve psıkososyal açıdan insanların çalışmasürecinden kopmaları engellenmeye çalışılmaktadır. Bufabrikalarda ‘çalışan’ insanlar, üretimle hiçbir ilişkisi olmayanbir mekânda üretime yönelik jestleri boşu boşunayineleyerek, karşılığında bir ücret almaktadırlar; başkabir deyişle bu modern dünyaya özgü inanılması zor birhalüsinasyona benzemektedir. Bu kesinlikle emeğin kendindengeçmiş bir biçimi olup, burada çalışanlar emeğinkendinden geçmiş anlamsız bir biçimini üretmektedirler.Bu çalışma parodisi kadar melankolik ve müstehcen birşey olamaz. Burada proleter, havası alınıp ambalajlanmışbir orospuya dönüşmektedir.Siyaset sahnesinin çöküşüyle birlikte, zararsız müsteh-