Cinedergi 76

zaten hep yapım şirketindeydik.
Öyle bir süreçte dört tane okuma
provası yaptık. Bütün oyuncular
tanıştık, kaynaştık ve sonra
birden Kıbrıs’ta bulduk kendimizi.
Film sadece aşk hikayesi
değil. Bu kızın öyle bir şeyi var
ki gizlediği, içine attığı... Çok
güçlü, özgür bir karakter fakat bir
durumu öğrenmesi sonucunda
gerçekten hayatının elinden
alınması gibi bir şey yaşıyor.
Diğer karakter de kendiliğinden
vazgeçmiş hayatından, ben
çekilip bir köşeye yalnızlığımı
yaşayayım demiş. Benim karakterim
hayatı, insanları seven
enerjik bir kız. Öyle bir durumda
bu iki karakter karşılaşıyor.
Türk sineması geçmişte yıldız
sistemine dayanırdı, şimdi ise
bunu görmüyoruz. Sizin Türk
sinemasından etkilendiğiniz,
örnek aldığınız bir isim oldu mu?
İzleyip de onun gibi olmak
istediğim bir insan yok. Ama
sinemada izlemekten zevk
aldığım isimler var.
Türk sinemasında geçmişte
90’ların ikinci yarısına kadar feminizmin
etkisi görülüyordu. Müjde
Ar ve Nur Sürer gibi bazı isimlerin
bu dönemde öne çıktıkları
ve daha sonraki dönemde bunun
bedelini ödedikleri görüldü. Siz
böyle bir misyonu üstlenir miydiniz
ve sizin gelecekteki kariyer
planınız nedir?
Bu dönemde biz bize geleni
oynuyoruz. Bizim çektiklerimizin
kırpılmış halini görüyoruz ekranda.
RTÜK ve rating sisteminin
sürekli değişiyor olmasından biz
de etkileniyoruz. Bir hafta birinci
gelirken öbür hafta bir bakıyoruz
altıncı olmuşuz. Artık dizilerde ve
filmlerde bazı kelimeleri söyleyemiyoruz,
bazı kıyafetleri giyemiyoruz.
Yapacak, söyleyecek hiç
bir şey yok. Sonuçta bizim işimiz
bu. O bir dönemdi, Müjde Ar’ların
ilk çıktığında o normaldi. Şimdi
toplumumuzu öyle bir alıştırdılar ki
geçen gün Barış’la röportaj verirken
“Filmde öpüşme sahneniz var, nasıl
çekiyorsunuz bunu?” diye bir soru
soruldu. Niye hala bu soru soruluyor,
siz bunu sorduğunuz için halk
“Aa öpüşmüşler” durumuna geliyor.
Aslında gazetecilerin, televizyonun
elinde bunlar çünkü insanlar oradan
besleniyor. Bir sürü yabancı
dizi izliyorum, açık söyleyeyim Türk
dizisi hiç izlemiyorum. Yabancı
dizileri izlediğimde çıplaklık dahil
bir yaşamı izliyorsunuz. Bu sahnelerin
Türkiye’de olma imkanı sıfır bu
saatten sonra. Ama bari daha da
gerilemeyelim. Bari artık öpüşme
konusu manşet olmasın. Geçen
gün bizim filmimizle ilgili bir manşet
çıktı, gerçekten çok üzgünüm,
filmde verdiğimiz emeğe yazık.
Bu tür şeyler geri adım atmanıza,
mesleki hevesinizin kırılmasına
neden oluyor mu?
Tabii ki kırılıyor çünkü orada bir
gerçekliği yansıtamıyorsun. O
kadar cüretkar değilim, benim
dördüncü senem bu, daha çok
yeniyim, daha öğrenmeye çok
vaktim var. Ama gözlemlediğim
kadarıyla bazı şeylerin biraz
durması lazım ki insanların da
bakış açısı değişsin. İnsanların
beyni çok yıkanıyor, çok üzülüyorum.
Amerika’da eğitim almışsınız,
bugüne kadar dört dizide, bir filmde
yer aldınız. Türkiye’de oyunculuk
yapabilmek için böyle bir eğitime
gerek var mı?
Var tabii. O sistemin burada
oturtulması lazım. Okul olmasa bile
en azından oyunculukla ilgili ders
alıp ekrana çıkmak daha güzel olur.