Cinedergi 76

Kuzu’nun senaryosu size geldiğinde ne
düşündünüz?
Çok sancılı geçti başlangıçta. Kutluğ
zor bir adam, çok hassas bir adam,
hemen kavrayamayabilirsin onun
senden ne beklediğini. Projeye
başlayabilmemizin çok komik ve uzun
bir hikayesi var. Kutluğ’un asistanı
Tacım (Açık) beni aylarca haftada
iki, üç kere arayıp “Merhaba Nesrin
Hanım, ben Tacım Açık, Kutluğ
Ataman’ın asistanıyım, sizin çok büyük
hayranınızız, iki haftadır durmadan
bütün filmlerinizi seyrediyoruz” diyor
ben de “İki hafta sürmez benim filmlerim,
topu topu altı, yedi tane filmim
var. Maksimim üç gün sürer, nasıl iki
haftadır izliyorsunuz” diyorum. O da
“Sizi çok beğeniyoruz, sizi çok seviyoruz.
Kutluğ Bey’in bir hikayesi var” diyor.
O zaman çok güzel bir ismi vardı filmin
Güneye Bakan Duvar’dı. Sonra Kutluğ
onu “Bu çok sanatsal deyip Kuzu diye
değiştirdi ama ben çok seviyordum o
adı. “Kutluğ Bey sizinle görüşmek istiyor”
diyor, ben çok heyecanlanıyorum
“Lütfen bana treatment yollayın, senaryosunu
yollayın” diyorum o da
“Yollayacağız ama önce Kutluğ Bey
sizi görmek istiyor, yüz yüze konuşmak
istiyor” diyor, “Tamam ne zaman
görüşelim” diyorum, “Haftaya müsait
olur musunuz Kutluğ Bey sizi arayacak”
diyor. Sekiz ay bu konuşmadan milyonlarca
yaptık. Kutluğ beni aramıyor ama
ben bu arada treatment’ı bulmuşum,
synopsis’ini bulmuşum okumuşum.
Hikayeyi çok beğendim. Merkezde
kadının olduğu film yapılmıyor bu ülkede,
çok az yapılıyor. Eminim şu anda
Türkiye’de bütün kadın oyuncuların
ortak derdidir bu. Kadın kahramanların
sürüklediği hikaye yazılmıyor. Çünkü
çok erkeksi bir yerden bakıyor yönetmenlerimiz.
Kadın yönetmen zaten çok
az. Yazan, yöneten adamlar da kadını
çok kendi bakış açılarından görüyorlar.
Son derece erkeksi hikayeler
ortaya çıkıyor. Kadın kahraman
sürüklese bile çok erkeksi hikayeler
çıkıyor. Senaryoyu okudum
bekliyorum, bir yandan da o kadar
büyük istek var ki, odaklanmış
haldeler bana. Böyle çok uzun ve
bir türlü harman olamayan enerjimiz
oldu. Sonunda bir araya
geldik ve birbirimize aşık olduk gibi
bir şey. Ben çok sevdim, Kutluğ
da beni çok sevdi. O görüşme
deneniyormuşum gibi olmadı,
benimle yol almak istediğini çok
net ifade etti. Ama gel gör ki ondan
sonra bizim yollarımız yine ayrıldı.
Yine bir araya gelemedik. Projenin
hazırlıkları sürüyor haber alıyorum,
hatta başka bir oyuncu var artık
onun da haberini alıyorum. En son
Ezgi Baltaş, Erol’un da (Mintaş)
cast direktörlüğünü yapıyordu,
Erol için görüşmeye gittiğimde bu
konuyu konuştuk. Ezgi aracılık
etti ve ben son anda projeye dahil
oldum. Sete çıkmaya çok az kala
Kutluğ yol aldığı oyuncusundan
vazgeçti. Ayak kaydırma öyküsü
gibi görünüyor ama öyle değil. Çok
engeller aşılarak gerçekleşti. Sette
de çok az konuştuk, garip bir sinerji
oldu aramızda, gerçek hayatta
yakalayamadığımız sinerjiyi set
ortamında mükemmel bir şekilde
yakaladık.
Bazı rollere hazırlanmak gerekir,
bazısında oyuncunun kendi içinde
biriktirdiklerini kullanması yeterlidir.
Bu rol hangisine daha yakındı?
Bunun için bir şeyler okumak gibi
bir hazırlığım hiç olmadı. Tamamen
içgüdüsel bir yerden yürüdü.
İlk defa galiba kendimi tamamen
Kutluğ’a bıraktım. Hiç bir şekilde,
hiç bir an direnişim olmadı. Onun
kuracağı dünyaya bütün varlığımla
inandım ve kendimi filmde dekor
gibi hissettim. O beni çerçevenin
gerekli yerine yerleştirecek diye