Aytek Sever - Hiperbor - I

www.isaretatesi.com
bunun böyle olması, benim için her tarafta kopya kuğular
olması gibi sıkıcı ve saçma bir ihtimali doğururdu. – Peki, o
zaman buradaki bu göleti de ben mi getirdim buraya?
Şimdi hatırlıyorum. Burada bu gölet vardı. Kuğu da
vardı. Hatta kuğudan başka her şey, ortamı tamamlayan her
türlü detay da vardı. Bu kayalar vardı burada. Otlar ve
yosunlar vardı. Tahta çitler vardı. Bu ışık da vardı.
Kendiliğinden vardı bunlar. Yeter ki buraya akıcı,
aksatılmamış, yoğun bir yürüyüş sonunda gelinmiş,
merdivenlerden ıslık çalarak inilmiş, bankta oturup
soluklanılmış olsun. O zaman gözler dinç, o zaman düşünceler
rahat, düzenli. Karanlıkta dingin bir yeşil var, havada akşamın
hoş kokusu duyuluyor. Gizemin güvenli kovuklarında
dinleniyor taşlar, bitkiler, çöp tenekeleri, çıplak ağaç dalları,
düz duvar. Etraftan çınlayan, şaklayan, takırtılı sesler
duyuluyor ara ara; dünyanın sesleri gelip ulaşıyor buraya. –
Benden evvel gelmişti buraya benim uyumum: Suyun
üzerinde, işte, süzülerek bu tarafa doğru yaklaşıyor, kolaylıkla,
acele etmeden ve kendi olmanın basit değerini taşıyarak, –
kuğu.
18