Aytek Sever - Hiperbor - I
Aytek Sever, Şiirler
Aytek Sever, Şiirler
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
www.isaretatesi.com<br />
Bulaşıcıydılar, safra saçıyorlardı: Ahşabın ve metalin<br />
yorgunluğunu getirdiler.<br />
İnsanlarla karşılaştım.<br />
Kalemle çizilmiş gibi benziyorlardı birbirlerine, topluluk<br />
halindeydiler. Herkesin birbirine denk olmak zorunda olduğu<br />
bir kafile. Her geleni vasatlaştırıyorlardı. Mecbur kalmıştım<br />
onlarla vakit geçirmeye. Boş konuşuyorlar, tahammülümü<br />
küçük küçük zorluyorlardı. Bir müzik dinlettim onlara, ortalık<br />
buz kesti: Aynı kandan değildik. O an, gariptir, en<br />
duyarsızların bile farkedebileceği bir netlikle açığa çıkmış oldu<br />
kimi kötücül kişilik sırlarım.<br />
İnsanlarla karşılaştım.<br />
Rengârenktiler, capcanlıydılar, dişiydiler. Rüzgâr gibi<br />
geçip gidiyorlardı bahar dallarının altından. Zaman<br />
yavaşlıyor, etraf sessizliğe bürünüyordu. Egemen bir havaları<br />
vardı. Edalıydılar, belli ki kurnaz, ele avuca sığmazdılar,<br />
bağımsızlıkla kutsanmışlardı. Ufka bakan gözlerinde ne<br />
istediklerine dair bir ipucu aramak boşunaydı; bir düş ya da<br />
efsanenin içinde yaşıyorlardı bana kalırsa. Hayat onlarda daha<br />
yumuşak, daha hafif, dünya onlarda daha derin, daha ılık,<br />
daha yoğundu. Yaydıkları esinler müthiş kokularının bir<br />
işaretiydi. Geçip giderlerken tüm kalbimle inanıyordum<br />
onlara. Baktım, baktım, öyle çok baktım ki, onlara dönüştüm<br />
94