Rabindranath Tagore - Gitanjali

www.isaretatesi.com
ülkenizde doğmuş ve ben bunu yalnızca kulak dolgunluğuyla
öğrenebileceğim.” O ise, “Başka şairlerimiz de var,” diye yanıt
verdi, “ama hiçbiri onun dengi değildir; biz bu çağa
Rabindranath Çağı diyoruz. Bana öyle geliyor ki, Avrupalı
hiçbir şair ülkesinde onun kadar tanınmıyor. O, şiirde olduğu
kadar müzikte de üstündür; şarkıları Batı Hindistan’dan
Birmanya’ya kadar Bengalce konuşulan her yerde söylenir.
Daha on dokuz yaşında ilk romanını yazdığında ünlü olmuştu;
hemen ardından yazdığı oyunlar ise bugün Kalküta’da hâlâ
oynanıyor. Ben en çok onun yaşamının tamlığına hayranlık
duyuyorum; henüz pek gençken doğal şeyler hakkında bolca
yazardı ve gün boyu bahçesinde otururdu; yaklaşık yirmi beş
yaşından belki otuz beş yaşına kadar, büyük ıstırap çektiği
zamanlar dilimizin en güzel aşk şiirlerini kaleme aldı.”
Ardından, derin bir hissiyatla, “On yedi yaşımdayken onun
aşk şiirlerine neler borçlu olduğumu size anlatamam,” dedi.
“Daha sonra onun sanatı derinleşti, dinî ve felsefi oldu;
insanlığın tüm esinleri vardır onun ilâhilerinde. Yaşamı
yadsımayıp yaşamın içinden konuşan ilk ermişimizdir o; bizler
bu yüzden sevgimizi sunuyoruz ona.” Bengalli doktorun
özenle seçtiği sözcükler belki belleğimden silinmiş olabilir,
ama düşüncelerinin özü böyleydi. “Kısa süre önce
kiliselerimizden birinde –ki biz Brahma-Samaç üyeleri sizin
‘kilise’ (church) sözcüğünüzü kullanırız– Tagore ayin için ilâhi
okuyacaktı; o gün hem Kalküta’dakilerin en büyüğü olan o
kilise hıncahınç dolmuş, hem de sokaklar kalabalıktan
geçilmez hale gelmişti.”
20