Rabindranath Tagore - Gitanjali

www.isaretatesi.com
LII.
Senden boynundaki gül çelengini istemeyi düşündüm,
ama buna cesaret edemedim. Böylece, sen ayrılıp gidince
yatağında ondan birkaç parça bulma umuduyla sabahı
bekledim. Seher vakti, bir dilenci gibi, rastgele bir iki taç
yaprak aradım.
Ah, nedir bu bulduğum? Nasıl bir nişanedir bu, aşkından
bana kalan? Ne bir çiçek, ne tütsü, ne de ıtırlı su kabı. Senin
haşmetli kılıcındır o, alev gibi parlayan, yıldırım gibi sert.
Pencereden sabahın taptaze ışığı geliyor, yatağına vuruyor.
Sabah kuşu cıvıldayarak soruyor: “Kadın, nedir o elindeki?” –
Hayır, ne bir çiçek, ne tütsü, ne de ıtırlı su kabı. Senin korkunç
kılıcındır bu.
Hayretler içinde oturup düşünüyorum, nasıl bir
armağandır senin bu armağanın. Saklayacak olsam onu,
saklayamam. Cılızımdır, utanırım, kuşanamam. Göğsüme
bastırsam acıtır, dayanamam. Gene de bu ıstırap yükünün
şerefini, senin bu armağanını sinemde taşıyacağım.
Artık korkacak bir şey yok benim için bu dünyada;
kazanan sen olacaksın tüm kavgamda. Bana ölümü yoldaş
bıraktın sen, taçlandıracağım onu yaşamımla. Kılıcın bağlarımı
85