Walt Whitman - Çimen Yaprakları

www.isaretatesi.com
Myself) oluşturuyor, fakat tamamını çevirdiğim bu elli iki
bölümlük epiği, gene İşaret Ateşi üzerinden, ayrı bir e-kitap
olarak yayımlayacağım.
Hazırladığım seçkide, 1855 tarihli “Önsöz” hariç tüm
çeviriler için Çimen Yaprakları’nın 1892 tarihli “ölüm döşeği”
versiyonunu temel aldım. Müthiş bir sözcük zenginliğine
karşın sade, anlaşılır bir İngilizce ile yazılmış olup basitmiş gibi
görünen Whitman şiirlerini çevirmek tam da bu nedenlerden
dolayı hayli zordur ve düz bir çeviri mantığıyla yaklaşıldığı
takdirde ortaya şiirsel olmaktan uzak, kaba, yavan ürünler
çıkacaktır. Oysa metinler kendi dillerinde hiç de öyle
değildirler; ve serbest ölçüyle yazılmış da olsalar başka dillere
iç ritim ve ahengi yansıtarak çevrilmeleri gerekmektedir. Şiirleri
hedef dilde yeniden canlandırmak adına bazı üslûp oynamaları
yapmak şarttı; ve Whitman’ın serbest dizesinin kilidini açmaya
uğraşırken pek kısa sürede gördüm ki, aradığım anahtar, bu tür
bir şiirin Türkçe’de nasıl yaratılabileceğini bundan yüz yıl önce
en yetkin şekilde ortaya koymuş büyük şiir dehamız Nâzım
Hikmet’in elinde duruyor. Bana kalırsa, Türkçe’de eli yüzü
düzgün Whitman çevirilerinin, Nâzım’ın üslûbunu
çağrıştırması kaçınılmazdır.
Çimen Yaprakları’ndan yaptığım seçkiye dâhil ettiğim
altmış beş şiir, yapıtın alt kitaplarına göre aralarında şöyle
ayrılıyor: Şairin bildirisi ve okura daveti niteliğindeki
“Yazıtlar” (Inscriptions), 8 şiir; bedenin ve tenselliğin
yüceltildiği “Âdem’in Çocukları” (Children of Adam), 7 şiir;
dostça sevgiyi, yoldaşlığı ve hemcinsler arası birleşmeyi işleyen
16