Aytek Sever - Hiperbor - V

www.isaretatesi.com
DİNLEYİCİ
Şarap, diyordu herkes. Kimsenin dilinden düşmüyordu
sarhoşluk. “Su,” diyordu o ise: “Sadece su.”
En baştan beri su vardı. İçti, düzenli içti, su kıldı
bedenini, düşüncelerini, yaşamını. Berraklığı, akıcılığı,
kendiliğindenliği, sade ve gerçek oluşunu aldı sudan. Ruhu
sularda gezindi. Durağanlığı ve hareketi sudan öğrendi;
ilerlemeyi, beklemeyi; özsel ve arı olmayı, kalmayı. Öyle
olduğu sürece, suyu buldu hep. Suydu dünya.
Ve onun suyu, müzikti. Her gün kahvaltıdan sonra bir iki
saat aylaklık eder, sonra saat on bire doğru dışarının
gürültülerinin ulaşamadığı loş arka odaya geçer, kanepeye
uzanırdı. Karşı koltukta teyp olur, o gün için seçtiği müzik
parçası çalardı. Bazen bir Wagner uvertürü dinlerdi, bazen bir
Brahms adagio non troppo’su, bazense bir Chopin
impromptu’su, ya da baştan sona bir Rahmaninof varyasyonu,
Weber’den sonat parçaları.
Tam bir dinleyiciydi o. Müzik çalmaya başladığında,
müthiş bir dikkatle dinlemeye hazır olurdu; kulak kesilirdi,
hatta kendi tümden kulak kesilirdi: Baştan sona, notaları değil,
21