Sayı 4

Esrarengiz Şehir
Bir yanım deniz
Bir yanımsa okyanus kıyıları
Her türlü gemi limana doğru yaklaşırken
Benim gemim ya Kız Kulesi’ne hayran kalır ya da Galata Kulesi’ne
Bir vapurun içine binip oradan seyrederim
Zaman aksa bile umurumda değil
Manzaram denize doğru yaklaşırken
Hiçbir kuvvet alamazdı beni
Kaybolduğum esrarengiz şehirden
Burada doğdum burada da ölesim var
İstanbul al beni kollarının arasına
Kimsenin saramadığı kadar sen sar
Arada martılara simit atarken unutuyorum geçmişin yaralarını
Sessizlik sanki sende hüküm sürer geceye
Sende bulur yeniden yaşama sevincini
Kuşlar, ağaçlar yeşillikler
Yeni bir güne başlama telaşında olan biz insanlar
Koca esrarengiz şehir içinde hem anılar biriktirip
Hem de savruluyoruz senin gölgende
Ah be İstanbul! Sana hayran olamamak
Elde değildir hiçbir zaman
Aleyna Gökçe
9