HASAN DEDENİN DİLİNDEN PEYGAMBER EFENDİMİZ

Hazreti Muhammed Efendimiz
Tevbe Suresi, 128. ayette Cenab-ı Allah şöyle
buyurmaktadır: “Andolsun, size içinizden öyle bir
Peygamber gelmiştir ki, sizin sıkıntıya uğramanız
ona çok ağır gelir, kalbi üzerinize titrer, O size
çok düşkündür. Müminlere karşı çok şefkatlidir,
merhametlidir. Fakat O’nun cömertliğine, şefkat
ve merhametine rağmen inkarcılar edepsizliği ve
ihaneti öylesine son haddine vardırmışlardır ki,
bir gün Peygamber Efendimiz namazını eda
ediyorken secdeye vardığında, O’nun o mübarek
boynuna kirli bir koyun işkembesi atma cüretini
göstermişlerdi. Her tarafına o işkembeden
pislikler damlamıştı. Etrafına toplanan gençler,
çocuklar ve ihtiyarlar bağırıp davullar çalarak
O’nunla alay edip gülmeye başlamışlardı.
Sahabenin bu olaydan dolayı gönülleri fazlasıyla
kırılmıştı. Peygamber’e dediler ki: “Ey Tanrı’nın
elçisi, senden önceki diğer bütün peygamberler,
ümmetleri küstahlık ve eziyet ettikleri zaman,
peygamberlerinin nefretiyle helak olmuşlardı.
Sen, mertebe olarak bütün peygamberlerden
üstünsün. Bu kavmin yaptıklarını diğer
peygamberlerin kavimleri bile yapmamışlardı.
Sen, ‘Hiçbir peygamberi beni incittikleri kadar
incitmediler’ diye buyurmaktaydın. Şimdi sen bir
beddua et de, bu küstah ve edepsiz kavim helak
olsun.” Onların bu sözleri üzerine Peygamber
Efendimiz şöyle buyurdu: “Ey sahabe, ellerinizi
kaldırınız ki, dua edeyim.” Sahabe, Peygamber
!25