HASAN DEDENİN DİLİNDEN PEYGAMBER EFENDİMİZ

Hazreti Muhammed Efendimiz
Evliyalar balığı bahrinde Muhammed’in.
Yetmişbin hacı gider malı mülkü terkeder
Varır ziyaret eder kabrini Muhammed’in.
Ol Meryem oğlu İsa sırrı ile göğe ağdı
Yüzbin İsa sergerdan vasfına Muhammed’in...”
Yunus Emre
Cenab-ı Mevlana bir başka beyitinde de
buyurur der ki: “Ben hakiki yüzümü gösterecek
olsam, başta güneş, ay ve yıldızlar yerinden oynar
ve dünyanın nizamı alemi bozulur.”
Yani bu demek oluyor ki, onlar, bizler gibi,
sıradan bir insan suretine bürünmüşler ve
örtmüşler hakiki yüzlerini. Ancak bunu anlıyacak
olan yolcudur, yani müriddir. Bir mürid daha
önce de söylediğim gibi sıdkı bütün bir imanla ve
pürüzsüz bir sevgiyle ve aşkla bağlanırsa ikrar
verdiği yere, işte o zaman manasında kabı taşıdığı
kadar açarlar yüzlerini ve mürid o yüzde yanar,
aşık olur ve artık hep o yüzün peşinde koşar.
Bütün Evliyaullah, hepsinin selam olsun
üzerlerine, kapları taşıdıkları kadar manalarında
Hazreti Muhammed’in yüzünü gördüler ve onun
aşkında yandılar. Şimdi, kimse cübbeye, bilgiye
veya ilme aşık olamaz, ama hakiki yüzü gördü mü
sevgisi artar ve aşka dönüşür.
!39