HASAN DEDENİN DİLİNDEN PEYGAMBER EFENDİMİZ

Hazreti Muhammed Efendimiz
Tasavvufta cihad nefsinedir, insan öldürmek
değildir. Tasavvufta kurban kesmek, bir öküzü,
bir koçu kesmek, kan akıtmak değil, nefsini
kesmektir. Bütün mesele nefsle uğraşmak, nefse
galip gelmektir, tasavvuf buna yönelmiştir.
Muhammediye’nin cihadı, nefsinedir. Eğer
Hazreti Muhammed savaş taraftarı olsaydı,
Hazreti Mevlana, “Sevgiye, kardeşliğe, birliğe
dair ne varsa ben oradayım, savaşa dair ne varsa
ben orada yokum” demezdi. Çünkü Hazreti
Mevlana, Hazreti Muhammed’in bendesidir ve
Hazreti Muhammed bütün insanlık aleminin
rahmetidir.
Herkesin ne İhlas’ı ne de Elham’ı tutulur.
Temiz bir kalp lazım ki nefesler suret bulsun,
yoksa gece gündüz okusan bir şey olmaz.
Kur’an baştan sona nasihattir ve dünyadaki
varlıkları söyler. Kur’an’da insanı irşad etmek için
bir sürü tebligat var ama Kur’an yetmez. İnsanın
içinde pislik varsa sadece Kur'an okumakla
temizlenmez. Kişi ancak canlı bir Kur’an’ı örnek
alıp, onun haline bürünmeye çalışarak kendini
temizleyebilir. Yoksa o güzel sözleri oradan alır,
neuzübillah iblis gibi ortaya çıkar. İblis herşeyi
biliyordu ama o bilgiyle insanlara tuzak kurdu.
Hakk’a baş kesmedi dünyamızda lanetullah oldu.
Allah hepimizi iyi kullarından saysın,
doğruluktan ayırmasın, hatalardan korusun,
!73