Olgu Sunumu Medial Calcific Sclerosis (Mönckeberg) Case Report

tablo 2: Postterm olgularda maternal ve perinatal sonuçlar
Maternal Sonuçlar Primigravid Multipar P
(n=106) (n=76)
Puerperal İnfeksiyon %1 %1 NS
Vaginal Laserasyon %4 %3 NS
Servikal Laserasyon %1 %1 NS
Postpartum hemoraji %5 %4 NS
Rest Plasenta %2 %1 NS
Perinatal Sonuçlar
Mekonyum aspirasyonu %1 0 NS
RDS 0 %1 NS
Asfiksi %1 0 NS
RDS: Respiratuar Distres Sendrom
daha yavaş gözlenmiştir. Bu grup vakaların sezaryen
olma riskleri 3,5 kat artmıştır(16). Elektif indüksiyon yapılan
primigravidlerde sezaryen riskinin arttığı ve bu riskin
artışına hekimin de etkisi olduğu bulunmuştur(17).
İndüksiyon yapılan primigravidlerde sezaryen oranları
%13.7’den %36’ya kadar yükselme göstermiştir .Gestasyonel
yaş ve maternal yaşın artması ile risk daha da
artmaktadır(18). Bizim çalışmamızda oksitosin indüksiyonu
uygulanan gruptaki gebelerde fetal distrese bağlı
sezaryen oranı yüksek olup, oksitosin grubundaki olgularda
dozun rutin arttırılması ve NST’de deselerasyon
görüldüğünde hemen sezaryen tercih edilmesi, yüksek
sezaryen oranının nedeni olabileceği düşünülmüştür.
Gebelik süresinin doğru olması postterm gebelik
tanısı için kritik öneme sahiptir. Bir çalışmada gebelik
süresinin ultrasonografi ile doğrulanması ile ortalama
postterm gebelik insidansı %12’den %3’e azaldığını
göstermiştir(19). Çünkü kadınlarda oligo-ovulatuvar
sikluslar ve gecikmiş ovulasyon daha sık olarak görümekte
ve bu olgular son menstrüel periyoda göre daha
erken gebelik haftasının hesaplanmasına yol açmaktadır.
Yine erken gebelik haftasındaki ultrasonografi ile
ikinci trimester ultrasonografisi gebelik süresinin hesaplanmasında
postterm gebelik tanısını %13’den %5’e
düşürmektedir(20).
Travayda mekonyum pasajı, gün aşımı fetüste termdeki
bir fetüse göre daha fazladır. Mekonyum pasajının
etyolojisi henüz tam olarak aydınlatılamamıştır. Ancak
fetal gastrointestinal matürasyon ve intestinal polipeptidler
üzerinde durulmuştur(21). Ancak bugün için en
çok kabul edilen mekanizma fetal hipoksiye bağlı artmış
intestinal peristaltizm artışıdır. Mekonyum pasajı
direk fetal asfiksi ile ilişkili olmadığı halde eğer doğumda
aspire edilirse peripartum asfiksiye katkıda bulunabilmektedir.
Mekonyum aspirasyonu şiddetli kimyasal
pnömonitis tablosuna neden olarak hipoksi,hatta ölüme
bile yolaçabilmektedir(22). Vokal kordların altında
mekonyum bulunması, patolojik NST traseleri, APGAR
Maltepe Tıp Dergisi/ Maltepe Medical Journal
5. dk skorunun ≤6 olması mekonyum aspirasyon sendromu
için anlamlı risk faktörleri olarak gösterilmektedir(23).
Araştırmamızda beklenildiği gibi gestasyonel
haftanın artması ile amniyotik mayinin mekonyumla
boyanma olasılığı artmıştır ve çalışmamızda primigravid
olgularda %26,multipar olgularda %25 oranında amnion
mayi mekonyum ile boyanmış olarak saptanmıştır.
Ancak hiçbir yenidoğanda mekonyum aspirasyon sendromu
tablosu gözlenmemiştir.
Miad aşımı gebelikler muhtemelen bozulmuş uteroplasental
dolaşım nedeniyle artmış perinatal morbidite
ve mortalite oranları ile ilişkilidir. İndüksiyonla
müdahale edildiğinden dolayı bu oranlar düşme eğilimindedir.
Fakat gebeliğe müdahalenin zamanlaması ile
ilgili tartışmalar devam etmektedir. Müdahalesiz bir gebelik
takibinde olguların %24’ünde 41.gebelik haftasında,
%11’i 42.gebelik haftasında, %5’i ise 43.gebelik
haftasında halen doğurmamış olacaktır (24). Diğer
taraftan 42. gebelik haftasından sonra ölü doğum iki
katına çıkacaktır. Chauhan ve arkadaşlarının çalışmasında
oligohidroamnios ile 5.dk APGAR