Olgu Sunumu Medial Calcific Sclerosis (Mönckeberg) Case Report

ve sonradan ortaya çıkan sekonder (edinsel) formu vardır.
Primer PE’nin serotonin reseptörleri olan 5-HT-2C
hiposensitivitesi veya 5-HT-1A hipersensitivitesine bağlı
olduğu tahmin edilmektedir (3,4). Sekonder PE’nin ise
kronik prostatit ve hipo/hipertiroidizm gibi hastalıklarla
ilişkili olduğu bildirilmiştir (5). PE tedavisinde bugüne
kadar davranış terapileri ve santral etkili ilaçlar kullanılmıştır.
Ancak son yıllarda edinsel/sekonder PE’nin
çeşitli metabolik hastalıklar ve alt üriner sistem hastalıklarına
bağlı olması nedeniyle alt üriner sistemdeki bir
enflamasyonlarının prematür ejakülasyonla ilişkisi ve bu
hastalıkların tedavisinin PE’ye etkisi araştırılmıştır. Bu
çalışmalarda ürogenital sistem enflamasyonlarının genitoüriner
organların yakın komşuluğu ve patofizyolojik
etkileşimi nedeniyle cinsel işlev bozukluğuna yol açtığı
öne sürülmekte ve bu hastalığın tedavisinin doğrudan
PE nin düzelmesini sağladığı bildirilmektedir (6). Erkek
genitoüriner traktın enflamatuvar hastalıkları prostatitler,
orşit/epididimit ve nadiren seminal vezikülittir. Literatürde
tek başına orşit, seminal vezikülit, sistit gibi
enflamasyonların prematür ejakülasyona etkileri araşırılmamıştır.
Yapılan çalışmalar genellikle kronik prostatit/PE
ilişkisini incelemektedir.
Kronik Prostatit/Kronik Pelvik Ağrı Sendromu
ve Prematür Ejakülasyon
Kronik prostatit (KP) 50 yaş altındaki erkeklerde en
sık, 50 yaş üstünde erkeklerde ise üçüncü en sık konulan
tanıdır genetik veya anatomik olarak elverişli bireyde
iç içe geçmiş enflamatuvar, immünolojik, nöroendokrin
ve nöropatik mekanizmaların, akut bir enfeksiyon veya
kimyasal iritasyon gibi etkenler ile tetiklenmesi ile ortaya
çıkmaktadır(7). Prostatitler NIH tarafından (National
Institute of Health, Ulusal Sağlık Enstitüsü) 1999’da I.
Akut bakteriyel prostatit, II. Kronik bakteriyel prostatit
III. Kronik nonbakteriyel prostatit/Kronik pelvik ağrı
sendromu (IIIa. Enflamatuar ve IIIb. Nonenflamatuar)
IV.Asemptomatik enflamatuar prostatit olarak sınıflandırılmıştır
(8).
Kronik prostatit olarak bilinen hastalık tablosu, günümüzde
“prostatit sendromu” yada “kronik pelvik
ağrı sendromu (KPAS)” olarak adlandırılmaktadır. KPAS
geniş bir yaş grubundaki erkekleri etkileyen kronik bir
sendromdur (9). Hastalar genellikle perine, penis ve testislerde
ağrıdan yakınırlar (10). Dilüri, sıkışma ve sık idrara
çıkma gibi yakınmalar sıklıkla görülür. Kronik pelvik
ağrı sendromu (KPAS) prostatitin en yaygın formudur
ve patofizyolojisi iyi aydınlatılmamıştır. Kronik prostatit
olgularının ancak % 5-10 kadarında tabloya neden
olan mikroorganizma izole edilebilmektedir (11).
Son yıllarda yapılan araştırmalarda KP veya KPAS
hastalarında, ön plandaki cinsel işlev bozukluğunun
prematür ejakülasyon olduğu ortaya çıkmaktadır. PE ile
pelvik ağrı sendromu veya prostatit ilişkisi uzun zaman
Maltepe Tıp Dergisi/ Maltepe Medical Journal
ihmal edilmiştir, fakat bu konu günümüzde ilgi çekmeye
başlamıştır. PE ve kronik prostatit ilişkisini vurgulayan
en eski makale 1972 yılında yayınlanmıştır, bu olgu
sunumunda PE’si olan bir hastada uygulanan topikal
tedavi ile her iki hastalığın tedavi edildiği bildirilmiştir
(12). Son yıllarda çok sayıda hasta dahil edilerek yapılan
çalışmalarda yayınlanan kronik prostatit ve PE ilişkisi irdelenmektedir.
Bu çalışmalar üç grupta toplanabilir, ilk grupta, KP
ile başvurmuş hastalarda PE bulunma sıklığını araştıran
çalışmalar bulunmaktadır; Çinde yapılan bir çalışmada
KP olan 623 hasta sorgulanmış, bunların % 39’unda
PE ve % 16.9 unda erektil disfonksiyon (ED) insidansı
saptanmıştır (13). Türkiye’den Gönen ve ark. tarafından
yapılmış bir çalışmada 66 KP hastasında PE oranı
% 77.3 olarak bulunmuştur, aynı çalışmada hem ED
hem de prematür ejakülasyon olan hastaların yüzdesi
% 15.2 olarak bildirilmiştir (14). Beutel ve ark. KPAS
olan 58 hastalık başka bir çalışmada, önceki çalışmaya
yakın oranlarda PE ve cinsel fonksiyon bozuklukları
olan ED, PE ve libido eksikliği insidansı saptamışlardır,
yine bu çalışmada pelvik ağrı sendromu olan hastaların
bel ve eklem ağrılarından da yakındıkları bildirilmiştir
(15). Çin’de yayınlanmış başka bir çalışmada 1786 KP
hastası anketlerle değerlendirilmiş ve genel cinsel işlev
bozukluğu % 49 olarak bulunmuştur. PE ve erektil disfonksiyon
oranları sırasıyla % 26 ve % 15 olarak tespit
edilmiştir. Hastaların % 7.7 ‘sinde hem PE hem de ED
mevcuttur. Prevalans, yaş ve kronik prostatit süresi arasında
negatif bir bağıntı saptanmıştır (16). 2007 yılında
Trinchieri ve ark. yaptığı NIH prostatit sınıflandırmasına
göre sınıflanan KP/KPAS’li hasta sayısı 399 olan dört örnek
incelemeli, seminal sıvı kültürü alınan bir çalışmada
138 (% 34) ED ve 220 (% 55) ejakülatuvar bozukluk
saptanmıştır (17). Libido kaybı, PE ve semen anomalileri
bakteriyel kronik prostatitte kronik pelvik ağrı sendromuna
göre daha yüksek bulunmuştur.
Literatürde ikinci grupta kronik prostatitin PE nedeni
olduğunu ve KP’nin tedavi edilmesiyle PE’nin de
düzeldiğini bildiren çalışmalar bulunmaktadır; Bu konuda
yapılan ilk çalışma 2000 yılında yayınlanan bir olgu
sunumu olup, enflame prostat ve PE birlikte bulunan
31 yaşındaki bir hastada bu iki hastalığın siprofloksasin
tedavisiyle düzeldiği bildirilmiştir (18). Bunun ardından
geniş kapsamlı çalışmalar gelmiştir. Kanada’dan Abdelrahman
ve ark. bildirdiği bir başka çalışmada 145
sekonder PE hastası çalışmaya alınmış bu hastaların
94’ünde kronik bakteriyel prostatit saptanmıştır, bu
hastaların 20’si tedavisiz bırakılıp kontrol grubu olarak
alınmıştır. PE ve kronik bakteryel prostatiti olan 74 hasta
bir ay antibiyotik tedavisi görmüştür, başlangıçta kültürleri
pozitif olan hastaların tümünün kültürleri steril
hale gelmiştir. Tedavi olan bu hastaların 62‘sinde (%
83.9) IELT’da artış görülmüş ve hastalar ejakülasyonları-
Cilt 3 Sayı 2 / Haziran 2011
49