Untitled

Wieś Lutocin wymienił w swych „Listach patriotycznych” twórca słów
hymnu narodowego, przyjaciel i współpracownik A. Zamoyskiego - Józef
Wybicki.
Niezwykle ciekawą anegdotę (legendę?) o Lutocinie opowiedział w swej pracy
M. Przedpełski: „Wieść niesie, że tak. jak w Poliku (gm. Rościszewo), Serakach
(gm. Bieżuń) osiedlili się Szwedzi, tak w Jonnem i Lutocinie zamieszkali
znów Tatarzy. Jeszcze i dziś mieszkańcy Serak mówią na »lutociniaków« »kaka-
je«, a znów »lutociniacy« na mieszkańców Serak - »Szwedzi« i »Szwedy«” 64
Zbliżoną anegdotę, lecz dotyczącą niezbyt odległego Skrwilna, przytoczy!
A. Wróbel w pracy dotyczącej nazwy Skrwilno: „miejscowość gminna
- Skrwilno jak i rzeka Skrwa mają coś wspólnego z faktem, że okoliczna
ludność nazywa Skrwilno mianem „Okopy Szwedzkie”.65
Czy obie legendy mają coś wspólnego pod względem historii, zatem
i nazewnictwa?
29. ŁOPACIN
Wieś w pobliżu Sokołowego Kąta nad rzeką Wkrą. Nazwę tej niewielkiej
wsi można wyjaśnić dość łatwo. Według H. Gómowicza nazwy rodowe części
wsi (przysiółków) często tworzono od nazwisk zakończonych na -ski.
Według powyższej uwagi nazwa powstała od nazwiska „Lopaciński”.
Kolejne etapy modyfikowania nazwy wsi:
1. Łopata (przezwisko) > 2. Łopacino > 3. Łopaciny > 4. Łopacin.66
Nazwra Łopacin jest więc dzierżaw cza. Nazwy pokrewne to: Łopaciszki,
Łopata, Łopatki, Łopacionka.
Nazwę nas interesującą zapisano w 1542 r.: Lopaczin silva in Szyemya-
thowo U tret que.61
W okresie Królestwa Polskiego folwark należał do powiatu sierpeckie-
go, gmina i parafia G radża nowo. Była tam cegielnia. 5 domów, 14 mieszkańców,
330 mórg gruntu.
Obecnie jest to niewielka osada w pobliżu lasu (por. n. Dzieczewo).
30. ŁUGI
Wieś położona na północny wschód od Bieżunia przy szosie Bieżuń -
Szreńsk.
Nazwę wsi A. Bruckner wywodzi od kontekstu słownikowego: ług (łęg)
‘bagno, mokradła’ (w „Biblii” - „posiekli ługi” - gaje); także ługi ‘lasy,
ostrowy' (Brü, 314), por. nazwę - Łęg k. Bielska, na Mazowszu.
194