ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ - ΤΟΜΟΣ Α
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΜΕΓ<strong>Α</strong>ΙΡ<strong>Α</strong><br />
Ο δυστυχής που του έλαχε ο κλήρος μιας Μέγαιρας συζύγου ή<br />
πεθεράς θα πρέπει να έχει τεράστια αποθέματα υπομονής για<br />
να αντέξει τα καθημερινά βασανιστήρια που υφίσταται.<br />
Ποια ήταν όμως η Μέγαιρα; Μια από τις τρεις Ερινύες (<strong>Α</strong>ληκτώ,<br />
Μέγαιρα, Τισιφόνη), τις χθόνιες μυθικές θεότητες των αρχαίων<br />
Ελλήνων, που σκοπός της ύπαρξής τους ήταν το αδιάκοπο<br />
κυνηγητό όσων είχαν διαπράξει εγκλήματα κατά της φυσικής ή<br />
της ηθικής τάξης πραγμάτων. Πλάσματα φρικιαστικά και<br />
μαυροντυμένα που κατοικούσαν στον Κάτω Κόσμο, απ’ όπου<br />
έπαιρναν εντολές για την εκτέλεση των ποινών που επέβαλαν<br />
οι κριτές του Άδη και της Δίκης στους ανθρώπους. Ιδιαίτερα η<br />
Μέγαιρα ήταν η προσωποποίηση του μίσους και του φθόνου,<br />
ενώ οι άλλες δυο εξέφραζαν την οργή, τη μανία και την<br />
εκδίκηση του φόνου. Η πιο χαρακτηριστική τους εμφάνιση είναι<br />
ο κατατρεγμός του Ορέστη για το φόνο της μητέρας του, της<br />
Κλυταιμνήστρας.<br />
ΜΕΓΚΛ<strong>Α</strong><br />
Η αργκό κάθε γλώσσας είναι ένας ζωντανός οργανισμός που<br />
εξελίσσεται παράλληλα με την καθομιλουμένη και τη λόγια<br />
εκδοχή της. Γι’ αυτό, κάθε εποχή έχει τις δικές της εκφράσεις<br />
που άλλοτε περνάνε από στόμα σε στόμα στις επόμενες γενιές<br />
κι άλλοτε χάνονται μαζί με την εποχή και τους ανθρώπους που<br />
τις δημιούργησαν.
Change language