ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ - ΤΟΜΟΣ Α
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ζ<br />
ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ<br />
Ο ζεϊμπέκικος χορός, κατά τον μελετητή Βελλούδιο, είναι λέξη<br />
σύνθετη και προέρχεται από τον Δία (Ζεϋ) και από το μπέκος ή<br />
βέκος που, κατά τον Ηρόδοτο σημαίνει ψωμί. Θεωρείται χορός<br />
συμβολικός και θρησκευτικός για τη ανακούφιση της πνεύματος<br />
και του σώματος του ανθρώπου και την απαλλαγή του χορευτή<br />
απ’ ό,τι τον βαραίνει.<br />
Η άποψη αυτή φαίνεται να συμφωνεί και με την αρχαϊκή<br />
καταγωγή του συγκεκριμένου χορού από την Θράκη, την<br />
μεταφορά του από τους ζεϊμπέκηδες στην Μικρά <strong>Α</strong>σία και την<br />
επαναφορά του στην Ελλάδα από τους ξεριζωμένους<br />
Μικρασιάτες στα 1922, όπως σημειώνει ο Διονύσης<br />
Χαριτόπουλος, και συνεχίζει : «Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός<br />
χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους<br />
άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον.<br />
Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί<br />
στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του<br />
πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα<br />
τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια.