Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH

Rozdrobnieniu można poddać tylko reprezentatywną część próbki końcowej. Dotyczy to wszystkich
nawozów zawartych w Załączniku I nie wymienionych w (4.1) i (4.2).
5. SPOSÓB POSTĘPOWANIA
Część próbki końcowej wg (4.2) lub (4.3) przesiać szybko przez sito o wymiarze boku oczek 0,5 mm.
Pozostałość na sicie rozdrabniać tak, aby otrzymać jak najmniejsze cząstki, a następnie przesiać.
Rozdrabnianie powinno być wykonywane w warunkach wykluczających nagrzewanie próbki. Operację
powtarzać do zaniku odsiewu i przeprowadzać możliwie szybko w celu uniknięcia strat substancji, takich
jak np. woda, amoniak. Całość rozdrobnionej i przesianej próbki umieścić w czystym, zamykanym
hermetycznie naczyniu. Przed wykonaniem odważek całość powinna być dokładnie ujednorodniona.
6. PRZYPADKI SZCZEGÓLNE
a) Nawozy zawierające kilka rodzajów kryształów
W przypadku takiego nawozu często zdarza się rozsegregowanie ziaren. Próbkę należy przesiać przez sito
o wymiarze boku oczek 0,2 mm. Przykładem jest mieszanina fosforanu amonu z azotanem potasu. Dla tych
produktów zaleca się rozdrobnienie całej próbki końcowej.
b) Pozostałość na sicie trudna do rozdrobnienia i nie zawierająca składników nawozowych
Masę odrzuconej części próbki uwzględnić w obliczeniach końcowych.
c) Nawozy termicznie nietrwałe
Rozdrabnianie powinno być przeprowadzone w sposób wykluczający nagrzewanie próbek. Zaleca się
rozdrabnianie próbek w moździerzu. Przykład: nawozy wieloskładnikowe zawierające cyjanamid wapnia
lub mocznik.
d) Produkty o zwiększonej wilgotności lub tworzące pastę w czasie rozdrabniania
Dla zapewnienia jednorodności próbki dobiera się sito o minimalnym wymiarze oczek, zapewniającym
rozbicie aglomeratów ręcznie lub tłuczkiem. Przykładem mogą być mieszanki, których niektóre składniki
zawierają wodę krystalizacyjną.
Metody 2
Azot
Metoda 2.1
Oznaczanie azotu amonowego
1. Dziedzina
Dokument określa metodę oznaczania azotu amonowego.
2. Zakres stosowania
Wszystkie nawozy azotowe łącznie z nawozami wieloskładnikowymi, w których jest obecny azot
wyłącznie w postaci soli amonowych lub soli amonowych z dodatkiem azotanów.
Metody nie stosuje się do nawozów zawierających mocznik, cyjanamid lub inne organiczne związki
azotowe.
3. Zasada
Oddestylowanie amoniaku z alkalicznego środowiska, absorpcja w znanej objętości mianowanego
roztworu kwasu siarkowego i odmiareczkowanie nadmiaru kwasu mianowanym roztworem wodorotlenku
sodu lub potasu.
4. Odczynniki
Woda destylowana lub zdemineralizowana, nie zawierająca dwutlenku węgla i żadnych związków
azotowych.
4.1. Kwas chlorowodorowy, roztwór rozcieńczony
Zmieszać jedną objętość kwasu chlorowodorowego (d 20 = 1,18 g/ml) z jedną objętością wody.
4.2. Kwas siarkowy, roztwór o stężeniu 0,1 mol/l, dla wariantu a.
4.3. Wodorotlenek sodu lub potasu, nie zawierający węglanów, roztwór o stężeniu 0,1 mol/l, dla wariantu a.
4.4. Kwas siarkowy, roztwór o stężeniu 0,2 mol/l, dla wariantu b (patrz uwaga 2).