Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH

1. Dziedzina
Niniejsza metoda opisuje sposób ekstrakcji następujących mikroskładników pokarmowych
rozpuszczalnych w wodzie: boru, kobaltu, miedzi, żelaza, manganu, molibdenu i cynku.
Celem jest przeprowadzenie jak najmniejszej liczby ekstrakcji, z wykorzystaniem tam, gdzie to możliwe,
tego samego ekstraktu do określenia zawartości każdego z wymienionych wyżej mikro-składników.
2. Zakres stosowania
Niniejszy sposób wykonania stosuje się do nawozów WE zawartych w załączniku I E do niniejszego
rozporządzenia, zawierających jeden lub więcej następujących mikroskładników pokarmowych: boru,
kobaltu, miedzi, żelaza, manganu, molibdenu i cynku. Odnosi się ona do każdego mikroskładnika, którego
deklarowana zawartość wynosi powyżej 10%.
3. Zasada
Ekstrakcja mikroskładników pokarmowych przez wytrząsanie nawozu w wodzie o temperaturze 20 ±2°C.
Uwaga:
Ekstrakcja ta jest procesem empirycznym i może, ale nie musi, być ilościowa.
4. Odczynniki
4.1. Kwas chlorowodorowy (HCl), roztwór o stężeniu około 6 mol/l
Zmieszać 1 objętość kwasu chlorowodorowego (d 20 =1,18 g/ml) z 1 objętością wody.
5. Aparatura
5.1. Aparat rotacyjny o częstotliwości 35-40 obrotów na minutę
Uwaga:
Gdy w ekstrakcie ma być oznaczana zawartość boru, nie należy stosować naczyń ze szkła
borokrzemowego.
Przy tej ekstrakcji zalecane są naczynia laboratoryjne teflonowe lub kwarcowe. Jeśli naczynia szklane były
myte w detergentach zawierających borany, należy je dokładnie wypłukać.
6. Przygotowanie próbki
Patrz Metoda 1.
7. Sposób postępowania
7.1 Próbka do badań
Odważyć od 1 do 2 g badanego nawozu z dokładnością do 1 mg, w zależności od zadeklarowanej
zawartości mikroskładnika.
Poniższą Tabelę należy stosować do określenia końcowego stężenia roztworu do badań, w którym stężenie
oznaczanego pierwiastka mieści się w zakresie pomiarowym podanym dla każdej metody:
Deklarowana zawartość mikroskładnika w nawozie (%) >10;200;400;