INFORMATOR POLSKI Kwartalnik Społeczno-Kulturalny

Recommendations

Info

INFORMATOR POLSKI nr 2–3 (88–89) 2014 postaci przejęliście to dziedzictwo duchowe od swoich rodziców. Poprzez rodziców, może nawet poprzez dziadków, może i przez czwarte pokolenie, docieracie także do tej Ojczyzny, która jest jak gdyby wielkim zasobem dóbr, dóbr duchowych, kultury. Całej kultury, tej, w której dzieje Ojczyzny naszej polskiej są od początku ściśle związane z chrześcijaństwem” – mówił podczas wizyty w Wielkiej Brytanii. Siła, wynikająca ze świadomości własnego pochodzenia młodych Polaków, jest potrzebna kościołowi. Ojciec Święty stawiał na młodzież jako na tych, którzy będą się troszczyli o kościół. Dlatego muszą mieć siłę woli i charakteru wynikającą z chrześcijaństwa. Papież faworyzuje niejako młodzież polonijną, traktując ją jako swego pomocnika, co wymownie podkreślił w przemówieniu do francuskiej Polonii w 1980 r. „Wy jesteście nadzieją Kościoła i jego przyszłością, jesteście nadzieją świata, kraju, w którym żyjecie, jesteście nadzieją imigracji, Ojczyzny, jesteście nadzieją moją. Nie ulegajcie kompleksom, nie odcinajcie tego korzenia, z którego wyrastacie. Umiejcie odczytywać to, co jest w was i wokół was. Umiejcie czytać, rozróżniać, wybierać”. Ojciec Święty dając młodym takie wskazówki, wzmacniał w nich poczucie dumy, że są Polakami, i że mogą twórczo zmieniać świat. Podobny, optymistyczny akcent wynika ze słów wypowiedzianych w 1986 r. w Australii „Ludzie, którzy pamiętają, skąd pochodzą, ludzie, którzy cenią swoje tradycje, mogą wnieść wiele w życie każdego kraju”. Słowa te wskazują na wielka wagę, jaką Papież przywiązywał do udziału i współtworzenia przez młodą Polonię losów społeczności kraju zamieszkania. W 1984 r. w Kanadzie skierował takie słowa do młodych „Umiejcie odczytywać powołanie życiowe, jakie Bóg wpisał w wasze serce, i przez to jak najwięcej wnieść w życie kraju, który tak gościnnie przyjął waszych rodziców lub dziadków”. Zdawał sobie jednak sprawę, że to niełatwe, by zachowując własną tożsamość, rozumieć i w pełni uczestniczyć w lokalnym życiu społecznym. W 1984 r. w przemówieniu do najmłodszej emigracji polskiej w Szwajcarii wypowiada słowa: „Stoicie przed ważnym problemem wejścia w nowe środowisko integracji przy równoczesnym zachowaniu i pogłębianiu własnej tożsamości, tego, co przynosicie w sobie, co uformowała w was wiara, bogaty kształt historii”. W wielu homiliach mówił o ofiarnej pracy na rzecz kraju zamieszkania, a najdobitniej wyraził te myśli podczas spotkania z młodzieżą polonijną we Francji w 1980 r.: „Musicie służyć krajowi, w którym żyjecie, pracować dla niego, kochać go i przyczyniać się do jego rozwoju, rozwijając siebie, własne człowieczeństwo, to, co w was jest, to, co was tworzy”. Niepełne byłoby to spotkanie z Janem Pawłem II, gdyby zabrakło w nim wspomnień o jego, rzec by można, praktycznej miłości do ludzi. Księga cudów otrzymanych za wstawiennictwem Ojca Świętego jest duża i ciągle powiększana o nowe świadectwa. Jedno z nich opisuje Polak mieszkający w Kanadzie. Świadectwo to opublikowało lokalne, kanadyjskim pismo polonijne, a przywołał je w książce „Cuda Jana Pawła II” Paweł Zuchniewicz. Młody Polak, Konrad opowiada historię swej miłości i cierpienia związanego z chorobą Pauliny. Poznali się i pokochali w 1999 r. Szczęście jednak nie trwało długo, bo niebawem u Pauliny stwierdzono raka węzłów chłonnych. Choroba szybko postępowała, a leczenie nie dawało oczekiwanych rezultatów. W takim stanie zastał ich rok 2002 i zbliżające się Światowe Dni Młodzieży w Toronto. Cała rodzina postanowiła pojechać na spotkanie z Janem Pawłem II. Pogoda była fatalna, deszcz, wiatr i ciemne chmury nie poprawiały nastroju. Oczekiwanie pod gołym niebem przez dwa dni dało się we znaki szczególnie wycieńczonej i bardzo słabej Pauli. Nagroda przyszła wraz z przyjazdem Ojca Świętego. Niebo się rozjaśniło i wyjrzało słońce. Huragan braw zagłuszał słowa i płacz Pauli. Bardzo chciała podejść do Ojca Świętego, bo była przekonana, że on przyjechał tu dla niej. Była tego pewna. Niestety jej marzenie nie spełniło się, ale i tak wróciła do domu szczęśliwa. Wkrótce dziewczyna poczuła się lepiej, a badania kontrolne nie wykazały nawet śladu choroby nowotworowej. Lekarze nie podejmowali się wyjaśnienia. Swoje świadectwo Konrad kończy słowami „Chciałem podzielić się tą historią, aby pomóc innym. Aby dać nadzieję tym, co ją tracą”. Na zakończenie spróbujmy skonkretyzować przesłanie Ojca Świętego do młodzieży polonijnej. Papież mówił do młodych, że są nadzieją Kościoła i budowniczymi nowego ładu na świecie. Jeśli będą silni wiarą i tradycją, to przygotują nową, dobrą rzeczywistość dla siebie i innych ludzi. Wiosna Kościoła, której jesteśmy świadkami, to w moim najgłębszym przekonaniu pokłosie tych setek spotkań z milionami ludzi młodych, pokoleniem Jana Pawła II, wsłuchanym i realizującym Jego testament. Joanna Fabisiak Poseł na Sejm RP 10
INFORMATOR POLSKI nr 2–3 (88–89) 2014 APEL JASNOGÓRSKI Matko Najświętsza Królowo Polski! Cała Polska oraz wszyscy rodacy rozsiani na całym świecie wspominamy historyczny dzień 16 października 1978 r., gdy wypełniły się w osobie kardynała Karola Wojtyły słowa Juliusza Słowackiego „Słowiański papież”. Pośród niesnasek Pan Bóg uderza W ogromny dzwon, Dla słowiańskiego oto papieża Otworzył tron. Jutro dokona się kanonizacja dwóch papieży bł. Jana XXIII i bł. Jana Pawła II. Przewodniczył jej będzie Ojciec Święty Franciszek. W ten sobotni wigilijny wieczór, przed uroczystością w Rzymie, pragniemy wszyscy razem wypowiedzieć słowa z ks. Józefem Ślazykiem o naszym rodaku: „Jan Paweł II jest naszym świętym, Karol Wojtyła uczy jak żyć (…) Do zobaczenia wkrótce w niebie, do którego ciągle nam daleko, Tyś w Ewangelii nas rozkochał Fratello del nostro Dio”. Dzisiejsza wigilia Niedzieli Miłosierdzia przypomina nam również tę chwilę z roku 2005, gdy nasz ukochany Ojciec Święty Jan Paweł II odszedł do Domu Ojca o godz. 21.37. Wołaliśmy wtedy wspólnie: Jezu ufam Tobie! Bł. Jan Paweł II pielgrzymował do Ojczyzny 8 razy. Stały się te wizyty dla Polski jakby czasem uczestnictwa w Jezusowych ośmiu błogosławieństwach. Również inne kraje wspominają te historyczne spotkania z papieżem Pielgrzymem, który niestrudzenie umacniał braci w wierze i był tym, który czynił pokój. Z wielką serdecznością przypominamy w Skandynawii wizytę Jana Pawła II w 1989 r. Jej ekumeniczne echo powróciło podczas wizyty 4 września 2011 r. ks. abpa Andrzeja Dzięgi w Danii. Biskup ewangelicko-luterański Peter Fischer-Møller z Roskilde wspomniał w swojej oficjalnej mowie pielgrzymkę Jana Pawła II do tamtejszej katedry z 6 czerwca 1989 r. Pobyt Ojca Świętego został upamiętniony zasadzeniem dębu, którego rozłożone gałęzie symbolizują Kościół. Jestem przekonany, że dalsze polsko-duńskie ekumeniczne spotkania przyczynią się do budowania mostów w duchu chrześcijańskiej miłości, zgodnie z pragnieniem Jana Pawła II. VI Rajd szlakiem hymnu podąży do wyjątkowego miasta, do Sarajewa, gdzie swój początek przed stu laty miała I wojna światowa. Kwietniowa wizyta Jana Pawła II w 1997 r. w Sarajewie upłynęła pod hasłem „Nigdy więcej wojny, nigdy więcej nienawiści i nietolerancji”. W trakcie mszy świętej w katedrze Najświętszego Serca Pana Jezusa Jan Paweł II przekazał arcybiskupowi Sarajewa, kardynałowi Vinko Puljiciowi, lampę oliwną, która została zapalona w Bazylice Watykańskiej w 1994 na znak modlitwy o pokój na Bałkanach. My podczas tegorocznego rajdu pojedziemy także na Ukrainę, aby zanieść tam podobne przesłanie i modlitwę o pokój. Na zakończenie obecnego VI rajdu, pragniemy odwiedzić Wadowice, aby uczcić Jana Pawła II jako syna oficera Wojska Polskiego. Chcemy wspomnieć także Legiony Józefa Piłsudskiego. Do tych wydarzeń z 1914 roku można odnieść słowa Mazurka Dąbrowskiego „Słuchaj jeno, pono nasi biją w tarabany”. 11
Page 1 and 2: INFORMATOR POLSKI nr 2-3 (88-89) 20
Page 9: INFORMATOR POLSKI nr 2-3 (88-89) 20
Page 47 and 48: Szarganie poprawności INFORMATOR P

INFORMATOR POLSKI Kwartalnik Społeczno-Kulturalny

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?