Nr 103/2007 - Tuchów

More documents

Recommendations

Info

Tuchowskie Wieści 5/2007 dziecko pokazuje różne części ciała, śpiewa i tańczy przy muzyce, nazywa to, czego chce: auto, sok, ciastko, potrafi naśladować, np.: kota, psa, pokazując obrazek, szuka źródła interesującego je dźwięku, mówi coraz więcej zdaniami, słyszy i rozumie rozmowę w drugim pokoju, spełnia polecenia, np.: daj lalkę, włóż piłkę do pudełka, schowaj zabawki, i) zadaje pytania, interesując się otoczeniem. Jeśli reakcje na dźwięki są niepewne, a mowa dziecka nie rozwija się lub postępuje zbyt wolno, przyczyny takiego stanu mogą być różne, np.: wada słuchu, przewlekłe zapalenie uszu, wady narządów mowy, opóźnienie rozwoju psychoruchowego. W każdym z tych przykładów potrzebna jest pomoc specjalisty (laryngologa, logopedy, psychologa). Warto pamiętać, że dzieci, do których mówi się mało, rozwijają mowę znacznie gorzej, niż ich rówieśnicy otoczeni „kąpielą słowną" od pierwszych dni życia. Ostatni etap rozwoju mowy dziecka od 3 do 7 roku życia opiszę w następnym numerze „Tuchowskich Wieści". Aneta Knapik - logopeda Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna w Tuchowie Z ZVCIH TOWARZYSTWA MIŁOSNIKOW TUCHOWH Zarząd TMT od 19 października br. odbył 3 posiedzenia. Efektem pracy Zarządu w tym okresie jest m.in. złożenie w Urzędzie Gminy w Tuchowie wniosku o decyzję burmistrza, pozwalającą na przeprowadzenie w przyszłym roku zbiórki publicznej w Tuchowie na renowację naszego „starego" cmentarza. Więcej informacji na ten temat przekażemy czytelnikom TW, jeśli takie pozwolenie otrzymamy. Zarząd przesłał też wniosek do Krajowego Rejestru Sądowego w Krakowie o wprowadzenie zmian w składach osobowych Zarządu i Komisji Rewizyjnej, które nastąpiły na Walnym Zgromadzeniu 6 czerwca br. W fazie wewnętrznych uzgodnień są projekty programu Towarzystwa i plany pracy Zarządu na 2008 r., które zostaną uchwalone na posiedzeniu w dniu 7 stycznia. Rozpoczęła też pracę czwarta komisja problemowa, tj. komisja ds. sporządzenia listy osób z terenu naszej gminy, które stały się ofiarami II wojny światowej. Zarząd TMT i członkowie komisji zwracają się z gorącym apelem do wszystkich, którzy mają wiadomości na ten temat, aby nawiązali kontakt z komisją. Szczególnie cenne będą informacje o tych osobach, których nazwiska nie znalazły się dotąd w żadnych opracowaniach i na żadnych listach ofiar. Można kontaktować się listownie, pisząc pod adresem: TMT, 33-170 Tuchów, ul. Chopina 10 z dopiskiem „Komisja historyczna", lub telefoniczne: (014) 6525 346 - p. Ryszard Flądro. Bardzo prosimy radnych Rady Miejskiej i wszystkich sołtysów w naszej gminie o zaangażowanie się w tej sprawie, którą uważamy za bardzo ważną dla naszej „małej ojczyzny". Członkom i sympatykom Towarzystwa Miłośników Tuchowa życzymy radosnych świąt Bożego Narodzenia. ZAPROSZENIE Zarząd Towarzystwa Miłośników Tuchowa serdecznie zaprasza wszystkich członków Towarzystwa na uroczyste spotkanie noworoczne, które odbędzie się 7 stycznia 2008 r. o godz. 16.00 w Domu Kultury w Tuchowie. Stanisława Burza Podzięhowan/Ce Stowarzyszenie Rodziców i Przyjaciół Osób Niepełnosprawnych „Nadzieja" serdecznie dziękuje Państwu Bernadecie i Kazimierzowi Szablowskim za podarowanie paczek mikołajowych dla naszych podopiecznych. Wszystkim osobom, które umiliły dzieciom, ich rodzicom ten mikołajowy wieczór serdecznie dziękujemy. Dziękujemy także uczniom szkół: Publicznego Gimnazjum nr 2, Szkole Podstawowej w Dąbrówce Tuchowskiej za podarowanie dzieciom niepełnosprawnym upominków. Uczniom Szkoły Podstawowej dziękujemy za udział w naszym spotkaniu opłatkowym i przedstawienie scenki bożonarodzeniowej. Składamy podziękowanie dyrektorom szkół, nauczycielom, siostrze Ewie za dawany młodemu pokoleniu przykład służenia pomocą potrzebującym. Na radosne święta Bożego Narodzenia i Nowy Rok życzymy wszystkim wiele łask od Bożej Dzieciny i błogosławieństwa Bożego na nowy 2008 rok. przew. Stowarzyszenia „Nadzieja" - Marian Gut PodziękowanCe W imieniu Stowarzyszenia Rodziców i Przyjaciół Osób Niepełnosprawnych „Nadzieja" na ręce Pana Prezesa składam serdeczne podziękowanie wszystkim członkom Koła Pszczelarzy za tradycyjne coroczne dzielenie się miodem ze swych pasiek z dziećmi niepełnosprawnymi. Dziękujemy za 39,5 litra miodu. przew. Stowarzyszenia „Nadzieja" - Marian Gut
Tuchowskie Wieści 5/2007 27 r. Z WORA PROWOKATORA Wesoły jestem Wesoły jestem^, wesoły I śm^ieję się do łez Stanisław Wyspiański Ciężko mi się napisato to wyznanie, choć ono samo wygląda na lekkie. Ot, mamy jeszcze jednego wesotka, któremu kawatek oscypka albo nawet zwykłego sera wystarczy i już będzie zębiska szczerzył i chichotał. Sprawa zaś prosta nie jest. Bo ja jestem z natury smutas - gęba jak u Poniedzielskiego, a charakter jak u smerfa Marudy. Koto mnie lata z niewielkimi przerwami „biaty gotąb smutku", a nad wiosnę milsze mi jesienie - zdecydowanie. Mądrość ludowa powiada, że Stwórca na dziesięciu smutasów stworzyt jednego wesotka, jako że lubowat się w przeciwieństwach: piękny - brzydki, biedny - bogaty, chtop - baba, mądry - mądry inaczej, ten ma jedzenie - a ten ma apetyt i tym podobne. I Co z tego wynika? Ano - po pierwsze - że każdy po coś jest, nawet ten wesotek, a po drugie, że smutasy stanowią sól ziemi, bez nich nie bytoby żadnego postępu. A to przeciwieństwo: smutas - wesotek tak jest ważne, że zajęta się nim nauka, i to jaka! - filozofia, psychologia i parę jeszcze innych logii. Nazwata tych pierwszych pesymistami, tych drugich zaś optymistami. Taki optymista, dajmy na to, w serze szwajcarskim widzi ser, no a ja się mu dziwię, bo ja widzę - dziury. Optymista opróżnioną do potowy flaszkę nazywa w potowie petną i też mu się dziwię, bo dla mnie nie ulega wątpliwości, że ona jest w potowie pusta. Jakby tak roztożyć jednego i drugiego na tzw. czynniki pierwsze, okazatoby się, że zawartość nadziei w procentach u optymisty jest ogromna, a u pesymisty tyle co kot naptakat i to jeszcze wtedy, gdy udawat, że ptacze. To pewnie dlatego, określając różnicę między jednym a drugim, Tuwim powiadat, iż pesymista twierdzi, że wszystkie kobiety lekko się prowadzą, optymista zaś nie jest tego zdania, ale... ma nadzieję. Taki optymista wiecznie jest zadowolony - jak to obrazowo określit ks. Twardowski - „jak prosię w deszcz", jemu dobrze, nie będzie part do żadnych zmian, uważając, że jakoś to będzie. Kto jeszcze pamięta, jak to Sędzia w „Panu Tadeuszu" widziat przyszte powstanie? No? „Szlachta na koń siędzie, ja z synowcem na czele i... jakoś to będzie". No wtaśnie. Zgódźmy się - optymizm to przejaw prostackiej szczęśliwości. Pesymista zaś, wiecznie niezadowolony, chce zmiany na tym padole, a jak ta nastąpi, to znowu będzie niezadowolony... I tak pesymiści pchają ten padót do przodu, ulegając konieczności, bo dobrze wiedzą, co jest tam, na przodzie. Ale kto to doceni? - No to w takim razie -mógtby ktoś powiedzieć - skoroś ty taki rasowy pesymista, to skąd ci ta wesotość? Po pierwsze - w takich czasach przyszto mi żyć, w których kąt padania światta mądrości zmienit się ze wschodniego na zachodni, czyli diametralnie. A tam wszystko musi być OK, cool i takie tam... Coraz częściej u nas na pytanie: co stychać nie styszy się już tradycyjnej odpowiedzi: „stara bida" (nie dość że bida, to jeszcze stara), lecz OK wtaśnie. W takim uktadzie dla pesymisty jest coraz mniej miejsca. Po drugie - teraz, czyli w okresie świąt Bożego Narodzenia wszyscy wręcz: reklama, handel, media, znajomi uparli się, że mam być wesoty. No cóż, jeśli chodzi o tych ostatnich - drobne ustępstwa podtrzymują przyjaźń, tak jak drobne prezenty (tak przynajmniej twierdzit niejaki Dochnal, przekazując niejakiemu Pęczakowi mercedesa). Po trzecie wreszcie - nie bez przyczyny zacytowa o się na wstępie Wyspiańskiego, artystę genialnego, ale charakterek to on miat. Rasowy pesymista, który powiadat, że „wiadomość jest wesota i ogromnie przez to smutna". W pesymizmie pobit go chyba tylko Lem. No, można by jeszcze do nich dorzucić Norwida. A więc to wyznanie artysty to wyraz wesotości takiej bardziej wisielczej (zwtaszcza że napisat ten wiersz dwa lata przed śmiercią, kiedy ztudzeń już nie miat). Bez fatszywej skromności dodam, że podobnej do mojej. No to popatrzmy teraz na ser i starajmy się zobaczyć nie tylko dziury, przynajmniej nie na pierwszym miejscu. A nie szukajmy daleko, tylko ograniczmy się do naszego podwórka. Wtączamy wyobraźnię, wznosimy się, mimo że przyciąganie ziemskie daje się we znaki, bo do anorektyków nie należymy. Lecimy sobie nad tuchowskim rynkiem i oczywiście zauważamy kamieniczkę Dobrzańskich. Nowa czy jak? Jak nowa. A nie tak dawno na widokówkach - też perwersja fotografów - widniata z liszajami odpadniętych tynków i oberwanym okapem. Dziś to ser niewątpliwie. Po przekątnej za siebie nie patrzę, bo tam jest kamienica Derechowskiego, a to ser już nie jest. Ratusz - ser, nie ulega wątpliwości, ale przy nim staruszek (bo ponad setkę od niego starszy) św. Florian. Nie dość że pluderki od urodzenia ma kiepskie, to jeszcze wyblakte toto, a jak nocą na rynku cisza, to stychać, jak czas mu je rąbie, a rdza - kratę. Czyli Florian - dziura. Zajrzyjmy do sklepów. O, dobra wszelakiego zatrzęsienie! Stoją kosze, do których ludzie - otwierając, zwtaszcza przed świętami, serca i kieszenie - wrzucają dary dla tych, których na te dobra nie stać. Gest niebrzydki, ale smuci to, że jest wielu takich, chyba nawet coraz więcej, którzy muszą z tych darów korzystać. A teraz zejdźmy już catkiem na ziemię, pospacerujmy wokót rynku i nieco dalej. Nawet wzroku nie trzeba wysilać - śmieci. Na tuchowskim forum w Internecie wielu to zauważa. Niektórzy nawet zdobywają się na nie lada odwagę - korzystając z tego, że występuje się tu z opuszczoną przytbicą (to tak jak nabluzgać bokserowi wagi ciężkiej przez telefon) - i twierdzą, że wtadza nic nie robi, żeby byto czysto. Fakt, nie sprząta; nie zdarzyto mi się widzieć burmistrza z miottą. Ale czegóż nie pójść na catość i nie powiedzieć, że wtadza śmieci ? Przecież i tak nas najstawniejsze ostatnio stużby nie zidentyfikują, a w czym jak w czym, ale w doktadaniu wtadzy to my jesteśmy dobrzy. No to wio ! Burmistrz puszcza na wiatr foliowe torebki, a te gustownie ozdabiają drzewa, jego zastępca zaś preferuje pety, które zbiera i rozsypuje po rynku. A inni ratuszowi co wyprawiają! Kto wie, czy te pogięte i popisane znaki drogowe, poniszczone tawki, ta zapluta i zasmarkana przestrzeń publiczna to nie ich sprawka. My jesteśmy ponad to, nas to nie dotyczy. Wystarczy? Bo mógtbym ciągnąć dalej. Czy te kąski sera upoważniają do wesotości? Jak kogo. Mnie - do takiej, o jakiej byta mowa wyżej. Prowokator Na pierwszej stronie: Kapliczka Tajemnicy Bożego Narodzenia w Ogrodzie Różańcowym w sanktuarium NMP w Ludźmierzu. Fot. G. Stanisławczyk Wydawca: Towarzystwo Miłośników Tuchowa nr konta: PKO BP SA I o/Tuchów 06 1020 4955 0000 77 02 00 6792 25 Redagują czytelnicy oraz zespół redakcyjny: Grzegorz Stanisławczyk - redaktor naczelny, Stanisława Burza, Zdzisława Krzemińska, o. Stanisław Gruszka, Aleksander Kowalik, Michał Wojtkiewicz Opracowanie graficzne: Bronisław Kapałka Ryszard Flądro Adiustacja i korekta: Józef Kozioł Skład i druk: Mała Poligrafia Redemptorystów w Tuchowie Nakład: 300 + 50 egzemplarzy Adres redakcji: 33-170 Tuchów, ul. Chopina 10 Redakcja zastrzega sobie prawo skracania i adiustacji publikowanych tekstów oraz korespondencji, a także opatrywania ich własnymi tytułami. Redakcja nie zwraca niezamówionych materiałów i nie odpowiada za treść ogłoszeń. Opinie wyrażone na łamach „Tuchowskich Wieści" są poglądami autorów. Wszelkie przedruki bez zgody redakcji zabronione.
Page 1 and 2: m WIEŚCI -^•łt Pismo Towarzystw
Page 3 and 4: Tuchowskie Wieści 5/2007 Rada Miej
Page 5 and 6: Zespół akompaniuje śpiewającym
Page 7 and 8: Tuchowskie Wieści 5/2007 yy Naśmi
Page 9 and 10: Tuchowskie Wieści 5/2007 i poważa
Page 11 and 12: Tuchowskie Wieści 5/2007 Ale da si
Page 13 and 14: Tuchowskie Wieści 5/2007 Podsumowa
Page 15 and 16: Tuchowskie Wieści 5/2007 Kraków w
Page 17 and 18: Tuchowskie Wieści 5/2007 Uroczysto
Page 19 and 20: Tuchowskie Wieści 5/2007 dostawał
Page 21 and 22: Tuchowskie Wieści 5/2007 WIEJACKIE
Page 23 and 24: Tuchowskie Wieści 5/2007 „MELANI
Page 25: Tuchowskie Wieści 5/2007 Którzy o

Nr 103/2007 - Tuchów

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?