Homonimet në FGJSSH - Shkenca.org

me të cilët nuk kemi të bëjmë; një njeri
tjetër, dikush. Gjithë bota. Si gjithë
bota.
Në shtëpi të botës. Fjalët (gojët) e botës.
U bë gazi i botës. Malli i botës mall i
huaj.
Në dasmë të botës. Me fjalët e botës. Çuditet
gjithë bota. E di (et) e gjithë bota.
U rrit në dyert e botës. Hyri botë hyri si
i huaj në shtëpinë e një tjetri. Jam botë
për të jam njeri i huaj e i panjohur për të,
s'jam i tij. Mos hyr në pus me litarin e
botës. fj. u. Mos shtjer kripë në gjellën e
botës! fj. u. Pret thika në mish të botës.
keq. Hanë bukën tonë e bëjnë davanë e
botës (rrahin thekrën e botës). I nxjerr
gështenjat (nga zjarri) me duart e botës.
Nuk shikon traun e tij, po shikon qimen
e botës. E pafsha nëpër dyert e botës!
mallk.
5. edhe ∼Ë, ∼ËT. Shoqëria njerëzore e
një vendi ose e disa vendeve, që është organizuar
sipas një rendi të caktuar dhe
që dallohet nga tipare historike e kulturore
të veçanta; mënyra e jetesës dhe
e organizimit shoqëror në një vend, në
një grup vendesh ose në një periudhë historike.
Bota e re. Bota e vjetër.
Bota shqiptare. Bota antike. Bota ilire
(greko-romake, arabe). Bota socialiste.
Bota kapitaliste (feudale). Bota perëndimore.
Bota e Lindjes. Bota përparimtare.
Bota e jashtme vendet e tjera,
vendet e huaja. Njollat e botës së vjetër.
Lufta ndërmjet dy botëve.
6. Tërësia e qenieve të gjalla, që kanë
veçori të përbashkëta të zhvillimit e të
jetesës; tërësia e sendeve ose e dukurive
që na rrethojnë; fushë veçantë e dukurive
a e sendeve të realitetit objektiv. Bota
e gjallë. Bota bimore. Bota organike
(joorganike). Bota njerëzore. Bota shtazore
(e kafshëve). Bota e pyllit. Bota e
ngjyrave (e tingujve). Bota e yjeve. Në
botën e përrallave.
7. Fushë e veçantë e veprimtarisë së
njerëzve, sfera e punës së njeriut; rreth
njerëzish, që merren me një veprimtari
të njëllojtë a që kanë interesa të përbashkëta,
që i përkasin një mjedisi etj.
Bota shkencore (letrare, artistike). Bota
nanciare. Bota fshatare. Bota e fëmijëve.
Bota e shkrimtarëve (e artistëve).
Në botën e shkencës dhe të teknikës.
8. Tërësia e dukurive të jetës shpirtërore
e psikike të njeriut (perceptimet, ndjenjat,
mendimet etj.), tërësia e ndjenjave
dhe e mendimeve të njeriut; një rreth
shfaqjesh psikike, që lidhen me moshën,
me veprimtarinë mendore etj., rrethi i
interesave të njeriut. Bota shpirtërore
e njeriut. Bota vetjake (e brendshme).
Botë e vogël (e mbyllur, subjektive).
9. Jeta në Tokë, jeta e vërtetë objektive;
jeta në tokë dhe jeta e përtejme
në kundërvënie njëra me tjetrën, sipas
paragjykimeve fetare e pikëpamjeve idealiste.
Kjo botë. Bota jonë. Bota tjetër
(e përtejme, e përtejvarrit). Doli në botë
lindi (për fëmijën). E la këtë botë vdiq.
Shkoi (vajti) në atë botë (në botën tjetër)
vdiq. E dërgoi në botën tjetër. përçm. e
vrau, e mbyti.
10. euf. Sëmundja e tokës, epilepsia. E
kapi bota.
* I biri (burri) i botës përçm. një burrë
a një djalë çfarëdo, një burrë a një djalë
i panjohur; tjetri, dikush. E bija (gruaja)
e botës përçm. një grua a një vajzë
çfarëdo, një grua a një vajzë e panjohur;
tjetra, dikush. M'u errësua bota
(vendi) shih tek ERRËSOHEM. E dërgoi
prapa botës (prapa diellit) dikë shih
te DIELL,∼I. Është jashtë botës keq.
s'merr vesh nga bota; sillet ndryshe nga
të gjithë e jo ashtu si duhet. Është prapa
botës (prapa dynjasë)
a) është i paditur, ka mbetur prapa, nuk
është i zhvilluar me kohën;
b) nuk di se ç'bëhet, nuk merr vesh të rejat.
Mori botën (dynjanë) shih te MARR.
Mori botën (dheun) ndër (në) sy shih
te MARR. Në sy të botës (të dynjasë)
para të tjerëve, haptas, botërisht. Sa
për sy (sa për faqe) të botës shih te
SY,∼RI. I shtiu botën i kalli tmerrin, i
24