Homonimet në FGJSSH - Shkenca.org

FIL II m. det. Buza në të dy anët e kuvertës
së anijes. Mbështetem në l.
FILIK I m. I vogli i derrit të egër.
FILIK II m. Filiqe.
FILLAK I m. 1. Dru i gjatë e i drejtë.
2. Filiz, bisk. Kur pritet druri, nxjerr
llakë.
FILLAK II m. Mbulesë e vogël prej leshi për
fëmijë, velenxë e vogël e endur me një
faqe, llore e vogël.
FILLESË I f. 1. shih FILLIM,∼I. Fillesë e
mbarë.
2. Formë llestare e diçkaje; zanallë,
pikënisje. Fillesat e organeve të trupit
të njeriut.
FILLESË II f. tek. Pjesa e vjaskuar e një vidhe,
e një kundërvidhe etj.; Vjaskë. Fillesa e
vidhës. Iu prish llesa.
FILLORE I f. Mbulesë leshi e endur me një
faqe dhe e shkelur në dërstilë, velenxë me
një faqe.
E mbuloi me llore.
FILLORE II f. Vegël e drunjtë e avlëmendit,
që çon jet e indit nëpër jet e majës,
drugë.
FLAKËRIJ I jokal. 1. vet. veta III. Digjet me
akë, lëshon akë. Flakërijnë zjarret.
2. vet. veta III. Lëshon dritë të fortë,
shkëlqen, akëron. Flakërinin xixat.
3. vet. veta III. Shkëlqen, shndrit,
akëron (edhe g.). Flakërinin shpatat.
I akërinin sytë.
FLAKËRIJ II kal. Hedh me forcë diçka,
akëroj, ak. E akëriu era.
FLAKËRIT I jokal. shih FLAKËROJ I.
FLAKËRIT II kal. shih FLAKËROJ II. E
akëriti në erë. E akëriti jashtë.
FLAKËRITEM I vetv. pës. shih FLAKËRO-
HEM I.
FLAKËRITEM II pës. shih FLAKËROHEM
II.
FLAKËRITJE I f. Veprimi dhe gjendja
sipas kuptimeve të foljeve FLAKËRIT I,
FLAKËRITEM I. Flakëritja e diellit.
FLAKËRITJE II f. Veprimi sipas kuptimeve të
foljeve FLAKËRIT II, FLAKËRITEM
II.
FLAKËROHEM I vetv. 1. vet. veta III.
Duket sikur merr akë, përaket; bëhet
akë i kuq, skuqet.
U akërua qielli. Iu akërua balli. Iu
akëruan sytë.
2. Pës. e FLAKËROJ I.
FLAKËROHEM II Pës. e FLAKËROJ II.
FLAKËROJ I jokal. 1. vet. veta III. Lëshon
akë; digjet duke bërë akë. Flakëronte
zjarri.
2. vet. veta III. Lëshon një dritë të
fortë e të menjëhershme. Flakëron dielli.
Flakërojnë shkëndijat.
3. vet. veta III. Duket sikur merr akë,
përaket; kuqëlon. Flakëron horizonti.
Flakërojnë amujt në erë.
4. vet. veta III. Shkëlqen fort, shndrit
(edhe g.). I akëronte fytyra. I
akëronin sytë.
5. kal. vet. veta III. I jep një ngjyrë të
kuqe, të ndezur, e ndez, e përak, e bën
që të kuqëlojë. Dielli e akëroi qiellin.
6. kal. E djeg shumë diçka, e përzhit (për
bukën etj).
7. vet. veta III g. Ndizet akë, zien,
vlon. I akëron zemra. I akëron gjaku.
8. kal. g. Mbush me ndjenja të zjarrta,
ia ndez zemrën akë.
9. kal. Godas me pëllëmbë, i jap një
shuplakë.
FLAKËROJ II kal. 1. Hedh me forcë, ak. E
akëroi përdhe.
2. jokal. Sulem me shpejtësi të madhe
në një drejtim të caktuar, lëshohem
menjëherë diku; largohem me shpejtësi.
Flakëruan njerëzit. Flakëruan copërat.
Flakëroi si vetëtima.
48