Homonimet në FGJSSH - Shkenca.org

CIPULL I m. etnogr. Vel i hollë që i hidhej
nuses në kokë; nape.
CIPULL II m. Fik që bën kokrra të mëdha e në
ngjyrë të kuqërreme, të cilave, kur piqen,
u pëlcet lëkura.
CITOS I kal. Mbërthej me gjilpërë, zë, kap;
ngul (një gjilpërë).
CITOS II kal. 1. Mbush me të rrasur, e zë
mirë me të ngjeshur; fut e ngjesh; mbush
plot sa nuk nxë më. Citos thesin. Citos
vrimat. Citos gardhin.
2. Mbështjell mirë me rroba, ia ngjesh
mirë anash rrobat e shtratit.
CITOSEM I vetv. 1. Mbërthehem me gjilpërë,
kap diçka në trupin tim me gjilpërë.
2. Pës. e CITOS I.
CITOSEM II vetv. 1. Mbushem plot sa nuk
nxë më.
2. Mbështillem mirë e mirë, mbulohem
mirë me rrobat e shtratit.
CJAP I EGËR zool. Kafshë përtypëse e ngjashme
me cjapin, me brirë të gjatë që
rron në male të larta e të thepisura.
CULE I f. kryes. 1. Shtresat e mbulesat për të
fjetur. Culet e foshnjës shpërgënjtë. Bie
(futet) në cule. Shtroj (ngre) culet. Marr
culet në krahë.
2. Rroba të vjetra, zhele. Vishej me cule.
CULE II f. shih CYL/E, ∼JA.
CULLOHEM I vetv. krahin. Bëhem si fëmijë.
CULLOHEM II vetv. krahin. Më fryhet
barku.
CUMËR I m. 1. Copë e shkurtër trungu,
që shërben për t'u ulur në të ose për të
mbështetur diçka mbi të. Pres një cumër.
Rri në cumër.
2. krahin. Bucelë.
CUMËR II m. zool. Lloj qefulli me trup boshtor
e të zhdërvjellët, qefulli i verës, gushtak.
CUMRAK I m. 1. Cung i vogël, cumër i vogël.
Ulem në një cumrak. Pres mishin në cumrak.
2. shih CUNG,∼U 3. I mbetën krahët
cumrakë.
3. g. Njeri shumë i shkurtër; burrac;
fëmijë i vogël me shtat të parritur ende.
CUMRAK II m. zool. Cumër i vogël
ÇAFËR I m. 1. zool. Peshk pendëkuq i
ujërave të ëmbla, i gjatë një pëllëmbë, me
bark të gjerë e me shumë hala.
2. g. Fëmijë i shkathët e i mprehtë. E
ka djalin çafër.
ÇAFËR II m. bot. Lloj gruri me kokrra të
mëdha e të rrumbullakëta.
ÇAFKË I f. 1. zool. Shpend uji, që ka qafë
të gjatë e këmbë të gjata, sqep të hollë
dhe një tufë puplash të zeza në krye; gatë.
Çafka e bardhë. Çafka e kuqe. Çafka e
përhime. Çafkë deti.
2. g. Grua e dobët dhe e hollë.
ÇAFKË II f. 1. Filxhan ose gotë me vegjë
për të pirë. Çafkë uji. Çafkë me raki
(me qumësht). Mbush një çafkë. Pi një
çafkë.
2. Maja e kokës, buti i kresë. Çafka e
kokës. I ra në çafkë. I çau çafkën. Po me
luan çafka e kokës po më luan mendja.
Mblidhe çafkën! mblidhe mendjen!
3. Tufë pendësh në majë të kokës së
pulave ose të disa zogjve; kaçul. Çafka e
këndesit lafsha e këndesit. Pulë me çafkë.
Ka një çafkë në kokë. Mban çafkën përpjetë.
4. Lëvozhgë, gujavë. Çafka e vezës.
Çafka e lajthisë.
ÇAKË I f. Vendi ku ndahet uji i një vije që të
kalojë në arë për ta ujitur; presë. Çakat
e arës. Hap (mbyll) çakën. I vë një plis
çakës. Kthej ujin te çaka.
ÇAKË II f. Këmborë e vogël që u varet lopëve
e qeve. Tingëllima e çakave. I vuri një
çakë. I ra çaka.
30