Homonimet në FGJSSH - Shkenca.org

* E bëri (e qiti, e nxori) çirak dikë edhe
iron. e ndihmoi shumë dikë, i bëri një
shërbim të madh, e nxori në dritë. Doli
çirak edhe iron. i kaloi vështirësitë që
kishte pasur, doli në dritë.
ÇIRAK II m. 1. Kandil, bishtuk. Flaka e çirakut.
Ndez (shuaj) çirakun. I hedh vaj
çirakut.
2. Mbajtëse prej druri a prej metali ku
vendosej kandili, qiriu ose ndonjë dritë
tjetër; pishtar. Çiraku i kandilit. Çiraku
s'i sheh këmbët e veta. fj.u.
3. vet. Tre gurë ose tri tulla që vihen si
këmbje në vatër ose anës zjarrit. Çirakët
e zjarrit. E vë kazanin mbi çirakë.
ÇKA I përem. 1. pyetës. Çfarë, ç'. Çka i tha?
Çka deshi? Çka po thotë?
2. lidhor. Që, i cili. Atë çka është përparimtare.
Atë çka dinë. Për atë çka u
fol.
3. lidhor. Ai që..., ajo që... Çka është
kryesorja. Për çka folëm. Për çka u tha
këtu.
ÇKA II ndajf. bised. 1. As mirë as keq, njëfarësoj,
disi, jo edhe aq keq (zakonisht në
përgjigjen për një pyetje). - Si shkon me
të? - Çka, mirë. - Si e ke djalin? - Çka,
më mirë. - Si janë të lashtat?- Çka. - A
ishin mirë? - Çka. - Si ia çon? - Çka.
2. përd. pj. S'ka gjë, nuk prish punë;
njësoj është. Çka, e pranoj. Çka, çka, i
vogël është ai.
ÇOJ I kal. 1. E marr me vete dhe e përcjell
deri në një vend tjetër ose deri te dikush,
shpie; e nis dikë që të shkojë deri në një
vend për një qëllim, për të bërë një punë,
për të mbaruar një porosi etj., dërgoj;
kund. sjell. E çoi djalin në fshat. E
çoi në shtëpi.
E çoi në punë (në luftë). Çoj në shkollë
(në aksion). E çoi me shërbim. I çoi
krushqit.
E çoi me lopë (me dhen). E çoj për dore.
E çoj zvarrë.
2. Bart deri te një vend ose deri te dikush
për ta lënë atje; nis me një njeri, me një
mjet ose me një mënyrë tjetër deri në
një vend tjetër ose deri te dikush, dërgoj;
kund. sjell, bie. I çoj librin (gazetën).
I çoj një letër (një telegram); I çova ca
plaçka.
Ia çoi drutë. I çoj kafen. I çoi të hajë e
të pijë. I çoj me postë diçka. Ma ço me
djalin.
Ia çoj në shtëpi (në shkollë, në punë). E
çoj në vend. I çuan me anije (me tren).
3. Ia bëj të njohur diçka nëpërmjet një
njeriu ose me letër, njoftoj nga larg; i shpreh
nëpërmjet dikujt ose me letër urime,
përshëndetje etj., i dërgoj nga larg.
I çoj fjalë (haber). I çoj zë për diçka. I
çoj të fala (përshëndetje, urime).
4. E drejtoj diçka që të shkojë a të godasë
në një vend ose në një shenjë, dërgoj.
E çoj në shenjë. Çoj topin në rrjetë. Çoj
plumbin në tabelë. Çoj sytë (vështrimin)
hedh sytë, shoh në një drejtim.
5. vet. veta III. Lë të kalojë nëpër të në
një drejtim të caktuar, shpie. Kanali e
çon ujin shumë larg. Gypat e çojnë lëngun
te kazanët. E çon rrymën elektrike
deri në fshatrat më të largëta.
6. vet. veta. III. Të drejton në një vend
të caktuar, të shpie. Rruga të çon në
fshat.
Kjo udhë të çon në Shkodër. Ku të çon
kjo kthesë? Të çon në veri (në jug).
7. g. Udhëheq në një drejtim; ndihmoj
që të zhvillohet, të përparojë, të ecë; shpie.
E çoj drejt tores. E çon përpara revolucionin.
E çoi në rrugë të drejtë. Përpiqet
ta çojë prapa.
8. Bëj që të arrijë në një përfundim të
mirë ose të keq, e shpie në një gjendje të
caktuar; vet. veta III ka si rrjedhim a si
pasojë; shpie. E çoi në litar (në greminë,
në varr). E çoi në tore (në shkatërrim
të plotë). E çoi dëm diçka e prishi, e dëmtoi.
Këtu të çon kokëfortësia (mendjemadhësia,
pakujdesia).
34