Program koncertowy miesiÃ„Â™czny - Agape

More documents

Recommendations

Info

15 maja 2010 / sobota / 19.00 • Sala Koncertowa Havard ° Gimse fortepian Jest jednym z najbardziej znanych współczesnych norweskich pianistów. Debiutował w 1994 r. recitalem w Lincoln Center w Nowym Jorku. Koncertował z wieloma prestiżowymi orkiestrami, takimi jak: Królewska Orkiestra Filharmoniczna, Narodowa Orkiestra Symfoniczna BBC Welsh, Orkiestra Symfoniczna z Pragi, Orkiestra Radiowa z Frankfurtu, Belgijska Narodowa Orkiestra Filharmoniczna, Fińska Symfoniczna Orkiestra Radiowa oraz z innymi orkiestrami krajów skandynawskich i Ameryki Łacińskiej. Współpracował z tak znanymi dyrygentami, jak: Paavo Berglund, Heinz Wallberg, Leif Segerstam czy Marc Soustrot. Havard ° Gimse jest częstym gościem wielu festiwali, m.in.: Festiwalu im. F. Chopina w Valldemossie (Hiszpania), Festiwalu ^ Pianistycznego w Angouleme (Francja), Międzynarodowego Festiwalu w Edynburgu, festiwalów w Bath (Anglia), w Kuhmo (Finlandia), Festiwalu „Schleswig-Holstein” oraz Festiwalu „Cervantino” w Meksyku. Od 1997 r. jest asystentem dyrektora programowego Festiwalu Muzyki Kameralnej w Oslo. Jako kameralista występował m.in. w londyńskiej Wigmore Hall, Weill Recital Hall (Carnegie Hall) w Nowym Jorku, Concertgebouw w Amsterdamie, Suk Hall w Pradze oraz Konzerthaus w Berlinie. Został nagrodzony prestiżową nagrodą im. E. Griega w 1996 r., I nagrodą dla młodych muzyków w 1987 r. oraz nagrodą „Steinway Prize” w 1995 r. Urodził się w 1966 r. w Kongsvinger w Norwegii. Zanim uzyskał dyplom w Wyższej Szkole Artystycznej (Hochschule der Künste) w Berlinie w 1995 r., studiował w klasie Jiriego Hlinki w Norwegii. Daniel Raiskin dyrygent Biogram artysty znajdą Państwo na stronie 45. SEZON ARTYSTYCZNY 2009/10 49
15 maja 2010 / sobota / 19.00 • Sala Koncertowa „Chopin Północy” i jego spadkobiercy Edward Grieg, najwybitniejszy kompozytor norweski, jest tym bliższy naszym sercom, że zowie się go u nas Chopinem Północy. (...) W ostatecznym ukształtowaniu jego poglądów duże znaczenie miał bliski kontakt ze znanym skrzypkiem Ole Bullem oraz kompozytorem Richardem Nordraakiem – gorącymi rzecznikami narodowej szkoły norweskiej w muzyce. „Dzięki nim – wspomina Grieg – uczyłem się najpierw poznawać samego siebie. Odżegnaliśmy się raz na zawsze od pan-skandynawizmu Gadego i z zapałem poszliśmy tą drogą, na której obecnie znajduje się norweska muzyka narodowa”. Siła Griega polegała między innymi na tym, że dobrze rozeznawał się we własnych możliwościach i nie usiłował ich przekraczać. Niechętnie porywał się na wielkie formy, co nie znaczy, że rezygnował z nich w ogóle: Koncert fortepianowy a-moll, Suita z czasów Holberga, Melodie elegijne czy Suita liryczna temu przeczą. Jego ideałem była jednak miniatura, której pozostawał wierny także w większości swoich dzieł orkiestrowych. Twierdził: „Tacy artyści jak Bach czy Beethoven tworzyli wielkie świątynie i pałace. Ja chciałbym budować domki dla ludzi, w których będą się czuli swojsko i szczęśliwie. Moja rola – to zapisywanie ojczystych pieśni ludowych. W stylu i w formie pozostałem romantykiem ze szkoły Schumanna, ale jednocześnie czerpałem z bogatego skarbca muzyki mojego kraju i usiłowałem z tej nie uformowanej dotychczas emanacji ducha norweskiego stworzyć narodową sztukę”. 23 stycznia 1874 r. Grieg otrzymał list od przebywającego wówczas w Dreźnie znakomitego pisarza norweskiego Henryka Ibsena. Była to propozycja napisania muzyki do dramatu Peer Gynt. Pismo zawierało również szczegółowy plan form wzajemnego współdziałania słowa i muzyki. 31-letni kompozytor, pełen uwielbienia dla znacznie od siebie starszego i już sławnego na cały świat pisarza, z entuzjazmem zabrał się do pracy. (...) 24 lutego 1876 r. odbyła się w Christianii (Oslo) premiera Peer Gynta z nowo skomponowaną muzyką. Jeszcze w tym samym roku sztuka idzie na kompletach 36 razy, odnosi więc bezsporny sukces. Było jednak w tym powodzeniu coś z paradoksu: muzyka Griega budziła powszechny zachwyt, podczas gdy sam Ibsen pozostawał trudno zrozumiały. Paradoksalnie, do rozsławienia dramatu przyczyniła się muzyka Griega, ujęta w dwie suity koncertowe, zawierające najcenniejsze fragmenty muzyki. I Suita op. 46 ukazała się drukiem w 1888 r. O popularności Poranka, Śmierci Azy, Tańca Anitry i W grocie Króla Gór kompozytor mawiał z pewnym przekąsem: „Nie moja wina, że muzykę do Peer Gynta słyszeć można w trzeciorzędnych lokalach lub że grają ją podlotki. Szczęśliwi są artyści, którzy nie znają za życia tzw. popularności… Rozmnażanie moich dzieł przez ich aranżowanie zaczyna przybierać niesamowite rozmiary. Brak mi jeszcze suity Peer Gynta na flet z puzonami. O niedościgłej popularności katarynki wolę już nie wspominać...” * * * Koncert fortepianowy a-moll op. 16 był młodzieńczym dziełem Griega. Niels Gade zachęcał kompozytora, aby wypróbował siły w klasycznej formie muzycznej, wypełniając ją treścią romantyczną. Z tych dążeń zrodziły się pierwsze sonaty: fortepianowa op. 7, dwie skrzypcowe op. 8 i 13 oraz uwertura Jesienią op. 11. Latem 1868 r. 25-letni Grieg przystąpił do komponowania koncertu fortepianowego. Był to w jego życiu okres bardzo szczęśliwy. Rok przedtem pojął za żonę utalentowaną śpiewaczkę Ninę Hagerup, teraz przyszła na świat ich wymarzona córeczka. Małżonkowie zamieszkali na pewien czas w Kopenhadze i tam właśnie, w 1868 r., narodził się również Koncert fortepianowy a-moll. Grieg zadedykował swój utwór pianiście norweskiemu, Edmundowi Neupertowi, który był też solistą prawykonania w Kopenhadze w lutym 1869 r. i który krótko potem przedstawił Koncert w Christianii (Oslo). Przyjęcie ze strony publiczności i krytyki było raczej chłodne. Kompozytor uparcie odmawiał jednak przeprowadzenia zmian w partyturze, do czego nakłaniał go m.in. Liszt, patronujący wówczas jego twórczym poczynaniom. Grieg liczył wciąż na sukces w Lipsku, na estradzie Gewandhausu, która była wówczas uważana za jeden z głównych punktów na mapie muzycznej Europy. Dodajmy, że odbył przecież studia muzyczne w lipskim konserwatorium i zależało mu na pozytywnej opinii tamtejszego środowiska. Ale i tu się zawiódł. Dopiero po latach włączyli Koncert do swego repertuaru znakomici pianiści: Raoul Pugno, Teresa Carreno i jej małżonek Eugen d’Albert. Oni to spopularyzowali kompozycję na estradach europejskich. Wreszcie krytyka skapitulowała wobec kompozycji, która nosi wprawdzie ślady wpływów obcych (Liszta, Chopina, Schumanna, Wagnera), ale która zdobyła sobie sympatię słuchaczy romantycznym urokiem i oryginalnym 50 SEZON ARTYSTYCZNY 2009/10
Page 2 and 3: Dyrektor naczelny i artystyczny Lec
Page 4 and 5: Zwieńczeniem cyklu koncertów dla
Page 6 and 7: Wydarzyło się w Filharmonii Łód
Page 8: Wydarzyło się w Filharmonii Łód
Page 11 and 12: 1 maja 2010 / sobota / 19.00 • Sa
Page 13 and 14: 4 maja 2010 / wtorek / 19.00 • Sa
Page 15 and 16: 7 maja 2010 / piątek / 19.00 • S
Page 21 and 22: 8 maja 2010 / sobota / 19.00 • Sa
Page 23 and 24: 9 maja 2010 / niedziela / 20.00 •
Page 25 and 26: 9 maja 2010 / niedziela / 20.00 •
Page 27 and 28: WWW. PINKFREUD.ART.PL WWW.MYSPACE.C
Page 29 and 30: 11 maja 2010 / wtorek / 19.00 • S
Page 37 and 38: 12 maja 2010 / środa / 19.00 • S
Page 39 and 40: 12 maja 2010 / środa / 19.00 • S
Page 41 and 42: 13 maja 2010 / czwartek / 19.00 •
Page 45 and 46: 14 maja 2010 / piątek / 19.00 •
Page 49: 15 maja 2010 / sobota / 19.00 • S
Page 53 and 54: 15 maja 2010 / sobota / 19.00 • S
Page 65 and 66: 22 maja 2010 / sobota / 9.00/11.00
Page 67 and 68: 22 maja 2010 / sobota / 17.30 • S
Page 69 and 70: 23 maja 2010 / niedziela / 10.00/12
Page 71 and 72: 24 maja 2010 / poniedziałek / 19.0
Page 73 and 74: 24 maja 2010 / poniedziałek / 19.0
Page 84: 30 maja 2010 / niedziela / 12.00
Page 87 and 88: Orkiestra Symfoniczna Filharmonii
Page 89 and 90: Bilety, karnety i inne informacje
Page 91 and 92: Rezerwacja i sprzedaż biletów i k
Page 93 and 94: Repertuar / czerwiec 2010 1 wtorek
Page 95 and 96: Organizatorzy, sponsorzy, partnerzy
Page 97: Na bis Dział Rozwoju i Reklamy - p

Program koncertowy miesiÃ„Â™czny - Agape

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?