Program koncertowy miesięczny - Agape
Program koncertowy miesięczny - Agape
Program koncertowy miesięczny - Agape
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
15 maja 2010 / sobota / 19.00 • Sala Koncertowa<br />
kolorytem skandynawskim. Koncert zajął trwałe miejsce w żelaznym<br />
repertuarze pianistów na całym świecie.<br />
Część pierwsza (Allegro molto moderato) rozpoczyna się, podobnie<br />
jak Koncert a-moll Schumanna (ów prawzór romantycznych koncertów<br />
fortepianowych), efektowną kadencją solisty, opadającą jakby<br />
w kaskadach akordów. Temat pierwszy wyłania się najpierw<br />
w instrumentach dętych drewnianych, potem przejmuje go solista,<br />
który przez żywo figurowany epizod prowadzi do tematu drugiego,<br />
śpiewanego przez wiolonczelę. Dalej następuje w orkiestrze krótkie<br />
rapsodyczne przetworzenie, repryza z wielką efektowną kadencją solową<br />
oraz nieduża koda, w której powraca motto melodyczne wstępu.<br />
Adagio jest w swej kantylenie i harmonice bardzo charakterystyczne<br />
dla późniejszego stylu Griega, mimo ze świadomość narodowa<br />
kompozytora da o sobie znać nieco później, za sprawą Richarda<br />
Nordraaka. Tłumione smyczki intonują szeroką, pełną spokoju melodię<br />
w Des-dur, którą przejmuje fortepian i piętrzy w dramatycznym<br />
stopniowaniu aż do kulminacji.<br />
Po fermacie rolę łącznika Adagia z Finałem odgrywa 8-taktowe Poco<br />
animato, po którym następuje właściwa część trzecia, ukształtowana<br />
w trzech ogniwach: Allegro moderato molto e marcato, Quasi presto<br />
i Andante maestoso. Temat główny, oparty na rytmach tanecznych,<br />
rozbrzmiewa w fortepianie. Drugą, pełną wyrazu myśl melodyczną<br />
słyszymy w kantylenie fletu rozwijanej na tle smyczków. Krótka,<br />
energiczna kadencja wiedzie do burzliwej stretty, gdzie pierwszy temat<br />
poddany zostaje przetworzeniu. Potem powraca temat drugi i potężnieje<br />
stopniowo w hymnicznym Andante maestoso aż do triumfalnego<br />
końcowego fortissimo.<br />
Janusz Cegiełła<br />
zasłużony popularyzator muzyki, dziennikarz prasowy i telewizyjny,<br />
autor książek (m.in. Przeboje mistrzów), organizator filharmonii w Szczecinie,<br />
związany z wielooma instytucjami muzycznymi<br />
„Tak norweski jak Grieg, jednak na swój własny sposób” – mówił<br />
o Haraldzie Sæverudzie duński kompozytor Carl Nielsen. W istocie, nie<br />
da się ukryć specyficznego, „północnego” kolorytu jego muzyki. Sæverud,<br />
urodzony 44 lata po Griegu, w tym samym, co on, mieście, uważany za<br />
drugiego kompozytora norweskiego po „Chopinie Północy”, nie należał<br />
SEZON ARTYSTYCZNY Edvard 2009/10 Grieg 51
Change language