cytując historię spójna wizja szacunek do ... - Świat Architektury

Fot. Joanna Wysocka
• Widok na otwarte atrium z antresoli
Współpraca z ludźmi odpowiedzialnymi za
produkcję spektakli była w tym przypadku
niezwykle istotna i decydująca.
PF: Które z zabytkowych elementów
musiały ulec rekonstrukcji?
TW: Były tylko trzy, które wymagały
rekonstrukcji i zostały poddane zabiegom
konserwatorskim: wspomniany już kasetonowy
sufi t Sali Marmurowej, żyrandole
wiszące w przedsionku Sali Wielkiej oraz
fragment fryzu w dawnej sali tronowej, który
po konserwacji wyeksponowany został na
ścianie jako „cytat z przeszłości”.
PF: Jaką zasadą kierowali się Państwo
w rozwiązaniach detali architektonicznych
i kompozycji materiałowych?
TW: Naszą główną zasadą było zawarcie
nowej funkcji w nowej formie, zatem wszystkie
detale są nowe. Drzwi wewnętrzne zostały
zaprojektowane w nawiązaniu do wcześniej
istniejących – w okleinie palisandrowej. W tym
Fot. Joanna Wysocka
samym materiale są również okładziny akustyczne.
Natomiast okładziny ścian i posadzek
są w jednolitym, szarym kolorze: jest to połączenie
bazaltu, łupka i tynków strukturalnych.
Zachowaliśmy więc spójność i dyscyplinę
zastosowanych materiałów. Surowa szarość
jest doskonałym tłem dla działalności Zamku.
Na impresję historyczną pozwoliliśmy sobie
jedynie w otoku okalającym spoczniki antresoli,
tworząc w tym miejscu jedyny w całej
nowej przestrzeni Zamku ornament.
PF: Zmiany te wpłynęły zapewne
na poprawienie akustyki obiektu.
TW: Projekt został zweryfikowany audytem
akustycznym, a na końcu przeprowadzono
wieloetapowe strojenie. Wszelkie
okładziny, jeszcze z lat 60., zostały usunięte
i zastąpione współczesnymi panelami. Właściwy
odbiór dźwięku zapewniają systemy
mobilnych kotar i ekranów akustycznych. Do
tej pory odbyło się już kilka przedstawień
• „Cytat z przeszłości” – ornament z dawnej sali tronowej
okalający spoczniki antresoli
tańca współczesnego i akustyka była doskonała.
Myślę, że w tym zakresie zrobiliśmy
wszystko, aby w Sali Wielkiej sprawdziła
się zarówno funkcja kinowa, jak i teatralna.
PF: Czy projektowali Państwo także
elementy wyposażenia wnętrz?
TW: Tak. Ilość elementów wyposażenia
została zredukowana do niezbędnego minimum.
Tubę zaprojektowaliśmy jako jeden
wielki element recepcyjny, indywidualnie
projektowane były lady szatni i zabudowa
baru oraz elementy identyfikacji wizualnej
w postaci wolno stojących paneli mieszczących
ekrany multimedialne. Zakupiono tylko
siedziska znajdujące się w kawiarni.
PF: Na uwagę zasługuje również trafnie
dobrane oświetlenie.
TW: Miło nam to słyszeć. Chcieliśmy,
aby oświetlenie było takim dopełnieniem
dla tła jak muzyka w filmie dla fabuły. Pojawiło
się też dużo rozwiązań liniowych, które
dodatkowo organizują przestrzeń. W dawnej
Sali Marmurowej zastosowaliśmy oprawy
z napinanym „kloszem”, co dało efekt naturalnego
światła dziennego wnikającego
przez świetlik. W salach wystawienniczych
rozwiązanie oświetlenia polega na maksymalnej
mobilności, są to więc szeregi reflektorów
umieszczonych na szynoprzewodach.
Fascynująca jest zmiana nastroju wnętrza
atrium, które za dnia jest oświetlone naturalnym
światłem, po zmierzchu zaś nabiera
zupełnie odmiennych znaczeń.
PF: Jaki jest program użytkowo-funkcjonalny
obiektu?
TW: To jest prawdziwe współczesne
centrum kultury. Świadczy o tym przede
wszystkim wielofunkcyjna Sala Wielka na
460 osób, która może być zarówno kinem
z opcją 3D, jak i salą widowiskową dla
spektakli tanecznych czy teatru tańca, salą
koncertową lub konferencyjną. Widownia
może być w niej rozstawiona w dowolnej
konfi guracji, a scena usytuowana praktycznie
w każdym miejscu, co ma duże
znaczenie dla współczesnych przedstawień.
Oprócz Sali Wielkiej mamy wspomnianą
Scenę Nową, salę kinową, trzy przestrzenie
wystawiennicze, sale prób, garderoby,
toalety i szatnie. Sądzę, że w Zamku może
spokojnie przebywać i korzystać z różnych
funkcji ponad 1000 osób jednocześnie.
Zamek przeprowadzał do tej pory około
600 różnego rodzaju imprez rocznie – teraz
może to robić na najwyższym poziomie.
PF: Teraz to prawdziwa „fabryka”
kultury. Do tego każde z pomieszczeń
zostało odmiennie zaaranżowane.
TW: Rzeczywiście, każda sala to osobne
zagadnienie. Sale wystawiennicze bazują
na bieli – wszystkie cztery ściany są białe,
podobnie jak sufit, natomiast posadzka jest
jednolicie szara. Sala kinowa ma czarną wykładzinę,
ale sufit jest już historyczny, kasetonowy.
Całość uzupełnia pozornie dzienne
światło, które daje niesamowite wrażenie,
niespotykane w żadnym innym kinie. Sala
Wielka jest właściwie skrzynią – pudłem akustycznym
naszpikowanym sprzętem. Podesty
sceny i widownia są rozkładane. Scena Nowa
to pomieszczenie na poddaszu Sali Wielkiej,
mieszczące około 100 osób i przeznaczone
na kameralne przedstawienia.
• Ściana holu I piętra po rozbiórce okładziny kamiennej i ściany dociskowej
• Hol parteru przy Teatrze Animacji
• Sala Kameralna – w trakcie remontu
Fot. M. Kaczyński © CK Zamek w Poznaniu
Fot. M. Kaczyński © CK Zamek w Poznaniu
Fot. M. Kaczyński © CK Zamek w Poznaniu
16 17