cytując historię spójna wizja szacunek do ... - Świat Architektury

Patrycja Fabiańska: Jaka jest historia
powstania obiektu?
Janusz Pachowski: Tę inwestycję od
dawna planowano w północno-wschodnim
rejonie Kielc. W jej ramach przy ulicy Świętokrzyskiej
został zbudowany nowoczesny
kompleks uniwersytecki, w składzie którego
przewidziano m.in. Centrum Języków
Obcych oraz Bibliotekę Główną wraz z Uniwersyteckim
Centrum Danych. Uczelnia
jest właścicielem dwóch dużych działek,
które rozdziela teren prywatny. Na pierwszej
zaprojektowałem zrealizowany już Wydział
Matematyczno-Przyrodniczy (budynek
G), powiązany z istniejącymi budynkami
uczelni, na drugiej zaś – na terenie kampusu
B – bibliotekę.
Laureatem konkursu na kampus B była
pracownia SCC z Krakowa. Powstał już jeden
z budynków według jej koncepcji, a obecnie
powstaje drugi. Obiekty te znajdują się
w pobliżu biblioteki.
PF: Powiązanie z otoczeniem nie stanowiło
zapewne trudności, gdyż w pobliżu
obiektu nie ma zabudowy.
JP: I w najbliższym czasie prawdopodobnie
nie będzie. Wytyczną do lokalizacji
biblioteki było opracowanie urbanistyczne,
w które budynek ten bez problemu się wpisuje.
Kielecki krajobraz jest pofalowany, działka
ma więc naturalny 5-procentowy spadek;
ze wzniesienia rozpościera się imponujący
widok na miasto. Jest to ostatnia działka
budowlana po stronie wschodniej. Od jej
północnej strony znajduje się pas terenu
chroniony krajobrazowo, a dopiero znacznie
wyżej, na szczycie wzniesienia, zlokalizowana
jest zabudowa jednorodzinna. W dalszym
sąsiedztwie znajdują się Galeria Echo oraz
jeden z wyższych budynków w Kielcach
(siedziba firmy Skanska), w pobliżu którego
powstaną inne wysokie biurowce.
PF: A jak powiązano obiekt z pozostałymi
budynkami kampusu?
JP: Według wytycznych przygotowanych
przez miejscowych architektów założono ciąg
pieszy prowadzący z zachodniej, już funkcjonującej
części kampusu, od budynku G na teren
B, gdzie znajduje się biblioteka. Na razie
osi tej nie zrealizowano, ponieważ prywatne
działki rozdzielające tereny uczelni nie zostały
wykupione. Gdy to nastąpi, wytyczne projektu
całego kampusu zaczną być realizowane.
Jeśli jednak teren nie zostanie wykupiony,
założone przejście nie powstanie i wówczas
obowiązywać będzie połączenie okrężne
od ul. Świętokrzyskiej. Widokowo i komunikacyjnie
bibliotekę z zachodnią częścią
kampusu łączą dwa duże podcienia w budynku
G, tworząc jakby portal wejściowy do
przyszłego ciągu pieszego, spinającego poszczególne
części kampusu.
PF: Jaki program funkcjonalno-użytkowy
przygotowała uczelnia?
JP: Precyzyjny i racjonalny. Mieliśmy narzucony
koszt metra kwadratowego inwestycji
i zmieściliśmy się w budżecie. Budynek
dedykowany jest bibliotece, zatem jest
ona funkcją dominującą, ale na czwartej
kondygnacji mieści się również Uczelniane
Centrum Obliczeniowe, z serwerownią, która
działa dla całego uniwersytetu. Wszystkie
instytuty i wydziały uczelni są połączone
infrastrukturą światłowodową z UCI. Jest
to jednostka samorządna, która administracyjnie
nie podlega bibliotece i posiada
niezależne wejście.
PF: Dobór których rozwiązań technologicznych
był istotny?
JP: Central wentylacyjnych, ponieważ
przede wszystkim chcieliśmy zapewnić odpowiednią
obsługę serwerów. Specyficzna
technologicznie jest zainstalowana w serwerowni
instalacja gaszenia gazem. Ciekawym,
nietypowym rozwiązaniem w tym obiekcie
jest też konstrukcja świetlika, w którym zostały
użyte dźwigary z drewna klejonego,
przesłonięte częściowo przez sufit szklany.
PF: Co było priorytetem w tym projekcie?
JP: Priorytetowa była na pewno kompozycja
urbanistyczna. Ponieważ nie było
możliwości realizacji ciągu pieszego, który
łączyłby obie części kampusu, stworzyliśmy
poprzeczne (o kierunku północ-południe)
ciągi komunikacyjne zakończone przestrzeniami
publicznymi. Każda poprzeczna
oś kończy się wielopoziomowym zewnętrznym
forum studenckim i dużą przestrzenią
pod szklanym dachem. Po obu stronach ciągu
pieszego, prowadzącego od ul. Świętokrzyskiej,
znajdują się budynki dydaktyczne,
a jego zakończenie stanowi plac z kaskadą
schodów i wejściem głównym do biblioteki.
W zakresie kompozycyjnym to była jedna
z głównych inspiracji dla całego założenia.
Wykorzystując naturalne ukształtowanie
terenu przed biblioteką, stworzyliśmy
duże, wielopoziomowe forum, gdzie można
odpocząć. Południowo eksponowane tarasy
z zielenią płynnie przechodzą w granitowe
schody, prowadzące do głównego wejścia
biblioteki.
Miejsce identyfikują również rozrzucone
na placu i schodach przed budynkiem głazy
kieleckie oraz posadzona w wyeksponowanym
miejscu lipa – na wspomnienie Jana
Kochanowskiego, patrona uczelni.
PF: Uwagę zwraca również pomysłowo
zakomponowana posadzka.
JP: Jej swobodnie ukształtowane linie,
wykonane z drobnej kostki brukowej, prowadzą
do podpór konstrukcyjnych – słupów, na
których opiera się wysunięty front budynku.
PF: Jak wygląda strefa wejściowa
i rozłożenie funkcji w obiekcie?
JP: To symetryczna kompozycja: wchodzimy
wprost na ladę informacyjną, gdzie każdy
użytkownik musi przejść przez punkt rejestracji.
Dalej znajduje się dostępna z dwóch stron
szatnia, która jest rodzajem mebla wstawionego
do przestrzeni. Po lewej stronie biegnie
• Kompozycja posadzki korespondująca z obiektem
• Kaskada schodów i głazy kieleckie
64
65