1. OP[TA DEFINICIJA ZA ENERGIJATA

намотката не би пружила отпор na протекувањето на електричната струја т.е когаби бил супер проводен, тогаш еднаш внесената енергија бi произвела одреденомагнетно поле, а одредена количина на електрицитетот секогаш би кружела низнамотките i ne bi imalo potreba od negovo nadopolnuvawe. На овој начиненергијата во магнетното поле е пропорционална со квадратот на електричнатаструја во намотката. За корисtewe, доволно е кратко да се спојат индукционитесекундарни намотки поставени околу суперпроводен акумулационен намотај:акумулираната енергија постепено ќе се троши. Степенот на корисност na ovojakumulator би бил околу 95%.Главен технички проблем се суперпроводните намотки кои денес се праватод композитни материјали врз база на титан и заради одржување на температура од1,8 К (околу -271,2°C). Сигурносен проблем претставува опасноста од наглоослободување на акумулираната енергија во случај да откаже механизмот кој штоја остварува суперпроводноста. Постојат предлози за решавање на овој проблем, носепак останува да се решат и низа други проблеми.Во заклучокот на ова излагање може да се каже дека акумулирањето наголеми количини енергија за сега е решено само на хидроакумулационен принципи делумично на принцип на електрична батерија. Затоа може да се смета декаакумулирањето на електричната енергија, иако е еден од основните проблеми наенергетиката сеуште не е решено на задоволителен начин. Иако постојат голем бројна идеи повеќето од нив сеуште не се ни одблизу остварени иако нудат идеалнорешение. Сепак се очекува до крајот на векот до 25% произведената електричнаенергија да биде секогаш акумулирана и искористена подоцна. Затоа поединикапиталисти сметаат дека вложувањето во развој на технологијата за акумулирањена енергијата денес претставува една од најпогодните инвестиции во областа наенергетиката, бидејќи ризикот е многу мал во однос на можноста за профит.