Pokaż treść! - Śląska Biblioteka Cyfrowa

przez szlachtę okoliczną, a niekiedy i przynależną do odległych parafii. Wśród darczyńcówprzeważała szlachta średnia i drobna, pozostającą niewątpliwie w strefie wpływówkolejnych dziedziców Ostroroga (klientela) i z tego powodu wspierająca kościółostroroski. Brak natomiast informacji o materialnym wspieraniu świątyni ostroroskiejprzez mieszczan, co sugeruje ich nie najlepszą kondycję ekonomiczną. Wśród pierwszychofiarodawców byli bliscy współpracownicy wojewody Sędziwoja: Bogusław z Koszutkoło Kórnika w 1419 r. zapisał altarii Trzech Króli 2 grzywny czynszu rocznego na wsiGórka w parafii Objezierze, Mikołaj z Baborowa - w 1425 r. zapisał tejże altarii 5grzywien czynszu na Bininie, a także Szymon z odległych Pomorzanowic koło Pobiedzisk,który w 1443 r. darował na cele budowlane kościoła 3 łany w swej wsi. W latach 1450-1536 zapisywali także czynsze roczne na swych wsiach na rzecz mansjonarzy: w 1450 r.Mikołaj i Arkembold z Oporowa koło Ostroroga (5 złotych węgierskich), przed 1468 r.dziedzice z Rudek koło Ostroroga (2 grzywny), w 1494 r. Jan Oporowski i MikołajBytyński (po l kopie groszy każdy), w 1495 r. Piotr z Ordzina koło Ostroroga (1,5grzywny), bracia z Bobolczyna koło Ostroroga (2 grzywny) oraz Serafin Grot z UrbanowaNowego (obecnie Urbanowo) i Urbanowa Starego koło Opalenicy (8 złotych węgierskich),w 1501 r. bracia z Niemieczkowa koło Obornik 7 grzywien, a w 1536 r. Feliks z bliżejnieznanych Sokolnik 6 wiardunków. 81 Wśród ofiarodawców wyróżnia się - z racji swegopochodzenia i wysokości nadania - sąsiad Ostrorogów, Jan Starszy, wywodzący się zmożnego i utytułowanego rodu Świdwów Szamotulskich, który w 1462 r. zapisał 8grzywien i 16 groszy czynszu na wsi Szczepankowo.Uposażenie kościoła parafialnego określa dokument z 1569 r., w którym Jan iWacław Ostrorogowie zatwierdzili oddanie świątyni (ok. 1555 r.) braciom czeskim przezswego zmarłego ojca Jakuba (kościół pozostawał w ręku Jednoty do 1636 r.). Wymienioneprzy tej okazji uposażenie z pewnością oddaje nadanie Sędziwoja, fundatora kościoła:domki i szkoła należące do plebanii i położone na Kisach, ogrody przy tychże domkach iplebanii, ślad roli na gruncie miejskim wraz z przyległymi łączkami, łąka Bielawa pod81 Wiardunek, wiardunk, czwartak, ferton, feto; z niem. Viertung, Fetting, czwarta część dawnej grzywny,równa 12 groszom szerokim Kazimierza Wielkiego; średniowieczna moneta obrachunkowa równa czwartejczęści grzywny. Używany w Polsce i krajach Europy Środkowej. W XIV i XV w. odpowiadał 12 groszom.Również średniowieczna jednostka wagowa stosowana w Niemczech i Polsce - wiardunek (około 49 gram)odpowiadał 1/4 grzywny i dzielił się na 4 łuty. Za: Z. Gloger, Encyklopedia staropolska ilustrowana, T.4,Warszawa ,Wyd. 5, 1985, s. 4-9, 424; A. Brueckner, Encyklopedia staropolska, T.2, Wyd. 1 fotoofsetowe,Warszawa 1990, s. 874; http://www.e-numizmatyka.pl/serwis/home/numikopedia/haslo/601/wiardunek.html(18.08.2008).28