ทดลองอ่าน "เร้นใจใต้เงาจันทร์"

ดรุณวิสุทธิ์ มีความหวังสู่แดนสรวง แต่รักชอบกับราชันจิ้งจอกแห่งอาณาจักร
ชิงชิว ถูกหลอกใช้จนพลังหยางดั้งเดิมเหือดแห้ง ตบะเต๋าถูกทำาลายสิ้น หลัง
สลายร่างแล้วกายเนื้อยังถูกจิ้งจอกป่ายื้อแย่งกัดกิน ไม่เหลือแม้แต่ซาก
กระดูก
สำานักชิงซิวอู๋ซินปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับไม่แพร่งพราย มอง
ประหนึ่งเป็นเรื่องอื้อฉาวชั่วกาลนาน เตือนศิษย์ชั้นธรรมสาวก* ในสำานัก
สองสามคนว่าอย่าริบุ่มบ่ามในกำาหนัด มิฉะนั้นจะพบหายนะ วิญญาณวิบัติ
ปลิดปลิว ไม่เหลือแม้แต่ซากดั่งท่านเสวียนเจินเจ้าสำานักรุ่นที่สิบสาม ทว่า
เรื่องน่าละอายก่อนวิญญาณปลิดปลิว ถูกผู้คนเอ่ยอ้อมแอ้มพอให้ผ่านพ้น
ไป
มุมปากของเขายกยิ้มอย่างขมขื่น อาจเป็นเพราะบรรดาศิษย์ร่วม
สำานักชิงซิวอู๋ซินมิรู้ว่าวิญญาณของเขาไม่ได้ปลิดปลิวล่องลอย แต่จับพลัด
จับผลูกลับมายังสำานักชิงซิวอู๋ซินอีกครั้ง กลายเป็นศิษย์เฝ้าห้องปรุงยาระดับ
ตำ่ำที่สุดผู้หนึ่ง
‘การสลายร่าง’ คือการที่จิตวิญญาณดั้งเดิมได้รับการปลดปล่อยหลัง
สิ้นชีวิตแล้ว
ขณะฝึกบำาเพ็ญอยู่ในมรรคา หากไม่หมดสิ้นหนทางย่อมไม่สามารถ
สลายร่างได้เด็ดขาด เนื่องจากการสลายร่างเป็นการทำาลายกายเนื้อแล้วรวม
บุญญานุภาพเข้าสู่จิตวิญญาณเดิมก่อนไปผุดไปเกิดใหม่ ในระหว่างนี้เต็ม
ไปด้วยภัยอันตราย บุญญานุภาพอาจสูญสลาย ความทรงจำาอาจหมดสิ ้น
หรือร่างกายและอวัยวะในชาติใหม่อาจกลายเป็นด้อย ไม่เหมาะที่จะฝึก
บำาเพ็ญในเต๋า ซึ่งคลับคล้ายกับเขาในตอนนี้อย่างไรอย่างนั้น
*ศิษย์ชั้นธรรมสาวก - ศิษย์ที่ได้รับการถ่ายทอดวิชาอย่างเป็นทางการ
เยว่ เพ่ย หวน : เขียน / แปล : หลงหยาง
- 11 -