ทดลองอ่าน "เร้นใจใต้เงาจันทร์"

พลันร่างสูงอันตรธานไปดั่งควันหมอก อยู่ไกลออกไปหลายพันลี้เสียแล้ว
จี้ถงอดยิ้มขมขื่นมิได้ คิดจะกินปลาที่เหลือให้หมด กลับเห็นเฉินซิน
วิ่งออกมาจากถำ้ำ ผลักอย่างแรงจนเขาล้มลงกองบนพื้น ดวงตาเฉินซินรื้น
แดง “ทำาไมท่านถึงไม่บอกเขาให้รับข้าเป็นศิษย์ ข้าเกลียดท่าน! ข้าเกลียด
ท่านจะตายอยู่แล้ว!”
เขาถูกเฉินซินผลักล้ม ปลาในมือร่วงตกลงพื้น อดที่จะตกตะลึง
ไม่ได้ “เฉินซิน เจ้า...” คาดไม่ถึงว่าเฉินซินแสร้งทำาเป็นนอนหลับในถำ้ำ แต่
กลับแอบฟังทั้งสองคนสนทนากันอยู่อีกฟาก คิดว่าไป๋จวินเซี่ยนจับได้นาน
แล้ว ดังนั้นจึงคร้านจะอธิบายให้เขาฟัง
“ข้ารู้...ท่านคงริษยาที่พรสวรรค์ของข้าสูงกว่าท่าน สภาพร่างกายดี
กว่าท่าน จึงขัดขวางมิให้ข้ากราบไหว้ซ่านเซียนเป็นอาจารย์ใช่หรือไม่ ข้า
จะไม่แยแสท่านอีกต่อไปแล้ว!” ใบหน้าของเฉินซินเต็มไปด้วยคราบนำ้ำตา
กระทืบเท้าแล้วหมุนตัวห้อตะบึงจากไป
เดิมทีจี้ถงคิดจะไล่ตามไป ทว่าแข้งขาของเขาไม่ดี หนำาซำ้ำยังบาด
เจ็บ จะเทียบกับเด็กหนุ่มซึ่งมีพื้นฐานเต๋าได้อย่างไร เพิ่งตามไปได้เพียงสอง
ก้าวก็จำาต้องหยุดชะงัก
เห็นว่าเฉินซินมุ่งหน้าขึ้นเขา รู้ดีว่าแม้จะเสียใจ แต่เฉินซินมิได้หนี
เตลิดจึงวางใจไปเปลาะหนึ่ง
วันถัดมา...
ศิษย์พี่ศิษย์น้องสองสามคนลงจากเขามาตามหาและประคองเขา
กลับไป ศิษย์พี่ศิษย์น้องที่มีนำ้ำใจเอ่ยกับเขาว่า เฉินซินขึ้นเขาไปแล้ว พร้อม
รายงานเรื่องเขาปล่อยปละละเลยให้ศิษย์น้องศิษย์หลานที่เฝ้าห้องปรุงยาไป
ฟังบรรยายธรรมที่วิหารใหญ่ ผลคือเฉินซินและศิษย์เฝ้าห้องปรุงยาคนอื่น
Yue Mi Shu Tong เร้นใจใต้เงาจันทร์ เล่ม 1
- 36 -