Öteki -

‘döngel’e ve onun sarhoşlarına
DÖNGEL —
AHMET GECE
Ben bu kapılardaki askılar
ben bu kapılardaki askılar gibi ucuz ve
ben bu kapılardaki askılara asılmış buruşuk bir gömlek
gibi sağırım.
Hangi bedene sokulsam iğreti
hangi dişil sancıya asılsam yaşlı ve yorgun
kayda geçilsin bunlar da
dizimin dermanını kaybedeli çok oldu.
Çok eski bir tarihim vardı, bıyıklı ve saçları kır
ilk o anladı kalenderilerin şarap içtiğini
ilk o gördü dilsizliği
ilk o gördü bendeki saklı harfi
eski bir şehre ayak basmıştım herkesin battığı
kulaçlarım kısadır benim, kulaklarım keskin
duydumdu filikanın gitar sesini
dümende Turgut Reis.
Düşman bildim, kin güttüm nefese yaşadıkça
toprakdan da tiksindim çehremi kendine çağırdıkça
sonra sonra etimde, aklımda blue bellsler yetişti
bir busenin arz-ı endamıyla
bütün bunlar olmadan önce çok uykuluydum, uykulu
koyu bir boya gibi kabuslarla dolu
göğsümdeki pür dehşet tecelli ettiğinden beri
tanrı ruhumu üflerken öksürmüş olmalı deyip durdum
GÖRSEL: TOM HAUGOMAT
körüm ben. Bir alköl bulanıklığında dolapdereden aşağı inerken
saf gerçekle muhabbet ettim acemi bir direnişte
iki dostu oynarken
veya bir kadından diğerine koşarken
ki koşmak vaad edilmiş bir eylemdi
koşmak, durmamak, sabit kalmamak
beklemek koşmaktı
beklemek, kaybetmek
yolda, eski tayfalardan biriyle bile karşılaştım
tek bir aynada, sonramız ve öncemiz
hırslarını odanın dışında bıraktığı bir akşam da
babacan tavrıyla ağız dolusu bir gülüş gibi sızdı yanıbaşımızda
saçlarımı uzattım, sakallarımı da
elime bir gitar bile aldım
daha durdum, ben daha durdum
mutluluğu hak eden bir melodi çaldım
Hazmedemedik hiçbirimiz yenilgiyi.
Caddeleri mezar taşlarımıza açamadık
bir çiçek olmak istedik, bir kadın çiçek olun dedi diye.
Mezar taşlarının dibinde bittik
bittik. Hazmedemedik hiçbirimiz yenilgiyi.
17