902
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ทั้งป้อมรูปกลมมนและรูปหกเหลี่ยม ล้วนเป็นวิทยาการจากชาติตะวันตกที่กรุง<br />
ศรีอยุธยารับมาปรับใช้ตามยุทธศาสตร์ป้องกันเมือง และพลานุภาพของอาวุธยุทธภัณฑ์<br />
ที่มีอยู่<br />
ยังมีป้อมใหญ่ที่ตั้งอยู่ในทางร่วมของลำานำ้ำ ตั้งตรงมุมพระนครเช่นเดียวกับ<br />
ป้อมเพชรอีก คือ ป้อมมหาไชย อยู่ตรงมุมพระนครด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ บริเวณ<br />
ตลาดหัวรอไม่เห็นร่องรอยของป้อมแล้ว อีกป้อมหนึ่งคือ ป้อมซัดกบ หรือท้ายกบ อยู่<br />
มุมพระนครด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ตรงบริเวณหัวแหลม ไม่พบร่องรอยของซาก<br />
ป้อมเช่นกัน ทั้ง ๓ ป้อม เป็นป้อมปืนตั้งอยู่ในจุดยุทธศาสตร์สำาคัญเช่นเดียวกัน แต่จะมี<br />
รูปร่างเดียวกับ ป้อมเพชรที่เหลืออยู่หรือไม่ ไม่สามารถยืนยันได้ ป้อมเหล่านี้ล้วนเป็น<br />
ป้อมที่มีเหตุการณ์ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ เช่น ปืนใหญ่ประจำป้อมมหาไชย น่าจะเป็น<br />
ปืนที่มีขนาดใหญ่มีกำาลังแรงพอที่จะยิงป้องกันข้าศึกที่เข้ามาทางแม่นำ้ำลพบุรีทางด้านนี้<br />
เมื่อครั้งเกิดกบฏธรรมเถียรในรัชกาลสมเด็จพระเพทราชา ซึ่งกรมพระราชวังบวร ต่อ<br />
มาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าเสือได้โปรดให้เอา ปืนใหญ่ป้อมแห่งนี้ ยิงปราบกบฏทั้ง<br />
๘ กระบอก ส่วน ป้อมซัดกบ หรือท้ายกบได้ทำาหน้าที่เมื่อคราวมีศึกประชิดกรุง พ.ศ.<br />
๒๓๐๙ พระยาศรีสุริยพาห เจ้าหน้าที่รักษาป้อมซัดกบนำาปืนชื่อ มหากาฬมฤตยู ประจุ<br />
ดินปืนอัดเป็นสองเท่าเพื ่อที่จะยิงให้ถึงค่ายพม่าที่วัดภูเขาทอง แม้ยิงได้เพียงนัดเดียว<br />
ปืนก็ร้าวราน แต่ก็ยังจมเรือรบพม่าได้ถึง ๒ ลำา<br />
ป้อมปืน ปืนและพลประจำป้อมในความทรงจำและจิตสำนึกของช่างเขียน<br />
ภาพจิตรกรรมไทยประเพณี ทั้งภาพฝาผนัง ภาพลายรดนำ้ำ ตั้งแต่สมัยอยุธยา<br />
เป็นต้นมา เขียนเล่าเรื่องในพระพุทธศาสนาเป็นภาพพระพุทธประวัติ หรือภาพชาดก<br />
แต่ภาพที่เกี่ยวกับการสู้รบ ภาพบ้านเมืองมีกำาแพงป้อมปราการ ช่างเขียนจะเขียนภาพ<br />
ชนต่างชาติ คือ ฝรั่งบ้าง แขกบ้าง อยู่ประจำาป้อมพร้อมด้วยอาวุธปืนใหญ่น้อย ยิงต่อสู้<br />
ป้องกันเสมอ ส่วนไพร่พลคนพื้นถิ่นที่เข้าเป็นผู้ช่วย ก็มีอาวุธประจำากายพื้นๆ คือ ดาบ<br />
หอก ธรรมดา ที่เป็นขุนนางก็นุ่งผ้าตามยศสวมลอมพอก หรือหมวกแบบต่างๆ ถือ<br />
ดาบ เหน็บกฤช ก็มี ภาพเขียนเหล่านี้ได้สะท้อนสภาพสังคมที่ช่างเขียนได้เห็นได้รับรู้<br />
มาถ่ายทอดไว้ต่อเนื่องกันมา แม้ช่างในสมัยหลังจะไม่เคยเห็นด้วยตาตนเองแล้วก็ตาม<br />
เป็นความทรงจำาและจินตนาการที่เป็นประโยชน์แก่คนรุ่นหลังมาศึกษาตีความทำาความ<br />
เข้าใจได้<br />
48