OKONr3

perspektywy wrażliwego kierowcy miejskiego
autobusu piszącego wiersze.
5. „Amelia” reż. Jeana­Pierra Jeuneta z 2001.
Urzekający, pełen liryzmu, z domieszką absurdu i
ciepłej ironii film o zjawiskowej, ekscentrycznej
bohaterce, która potrafi z prozy dnia
powszedniego wydobyć, w nieco surrealistyczny
sposób, magię chwil poszczególnych. Amelia,
pełna osobistego uroku paryżanka, dzieli się ze
światem radością istnienia, z faktu bycia „tu i
teraz”.
6. „Nietykalni”. Francuski komediodramat z 2011
w reż. O.Nakache’a i E. Toledana.
7. „Dzikie historie”. Argentyńska czarna komedia z
elementami thrillera z 2014. O ludziach, którym
puszczają nerwy, którzy pod wpływem frustracji i
emocji wychodzą z siebie, obnażając
atawistyczną naturę i nieposkromiony instynkt.
8. „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” 2016
w reż. Paolo Genovese. Farsa, komedia i dramat
obyczajowy w jednym, czyli film o sekretnym
życiu ukrytym w smartfonie.
9. Twórczość Krzysztofa Kieślowskiego. Filmy
dokumentalne i fabularne. Światowa liga.
Pytania o naturę człowieka i świata. O wolność i
odpowiedzialność. O wybory życiowe, relacje z
drugim człowiekiem. („Przypadek”, „Dekalog”,
„Podwójne życie Weroniki”, cykl „Trzy kolory” i in.)
10. „Zmruż oczy” w reż. Andrzeja Jakimowskiego z
2002. Film o sztuce uważnego patrzenia.
Surrealistyczna komedia z pierwiastkami
filozoficznymi i klimatyczna muzyka (chill).
11. Adaptacje filmowe „Ziemia obiecana” czy
„Popiół i diament” w reż. Andrzeja Wajdy. Czyli
klasyka literatury na dużym ekranie.
12. Filmy z ostatniego sezonu kinowego: „Vice” w
reż. Adama McKayego, oscarowy w kategorii
„Najlepszy film” „Green Boook” w reż. Petera
Farrelly’ego, czy ”Bohemian Rhapsody” w reż.
Bryana Singera (Rami Malek ­ „najlepszy aktor
pierwszoplanowy” jako Freddie Merkury).
OKO: A czy ma Pani jakichś ulubionych aktorów?
­Cenię Meryl Streep za całokształt. Intrygująca
jest Tilda Swinton. Piękna i kobieca Natalie
Portman i Scarlett Johansson. Lubię grę Al Pacino
i Jeana Reno. W polskich produkcjach chętnie
oglądam Gabrielę Muskałę i Agatę Kuleszę,
Marcina Dorocińskiego i Tomasza Kota.
OKO: Na co zwraca Pani uwagę w filmach?
­Interesuje mnie warstwa fabularna, czyli
opowieść o emocjach i relacjach w świecie
uwarunkowań społeczno­politycznych oraz
obyczajowo­kulturowych. W płaszczyźnie
realizacji przyglądam się sztuce aktorskiej.
Wsłuchuję się w ścieżkę dźwiękową (muzyka,
dialogi). Śledzę technikę montażu. Lubię
eksperymenty formalne oraz grę z detalami lub
aluzjami. Szukam kodu.
OKO: Jak często ogląda Pani filmy?
­Zbyt rzadko. Raz w tygodniu staram się chodzić
do kina. Żeby zanurzyć się w ciemnej przestrzeni
kameralnej sali. Wylogować z realnego świata.
Być poza zasięgiem.
OKO: Wyszła Pani kiedyś z filmu?
­Tak. Zdarzyło się, że uznany film zaburzył
niespodziewanie aurę romantycznego wieczoru.
Naruszył moją wrażliwość estetyczną. Uznaję
sceny drastyczne i brutalne jako środek wyrazu
artystycznego. Cenię jednak wychodzenie poza
dosłowność.
OKO: Dlaczego wybrała Pani studia na Filologii
Polskiej UJ?
­Pierwotnie rozważałam studia na AWF. Byłam
zawodniczką KS Hutnik. Lekkoatletką z sukcesami
(m.in. 100 m przez płotki, sztafeta 4x100m).
Wybrałam drugą pasję. Zamiłowanie do literatury
i słowa. Szczęśliwie dostałam się (11 osób na
miejsce) na uczelnię. Wtedy humanistyka
strona 14