E - Book หลักเมือง มกราคม 64

More documents

Recommendations

Info

๒. สมเด็จพระนเรศวรมหาราชสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ลำดับที่๑๘ แห่งราชอาณาจักรอยุธยา เสด็จขึ้นครองราชสมบัติ เมื่อวันที่ ๒๙กรกฎาคม ๒๑๓๓ โดยทรงครองราชสมบัติเป็นเวลา ๑๕ ปี เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่๒๕ เมษายน ๒๑๔๘ สิริพระชนมพรรษา ๔๙ พรรษาทรงมีพระนามเดิมว่า พระนเรศ หรือพระองค์ดำ ทรงเป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราชและพระวิสุทธิกษัตรีย์เสด็จพระราชสมภพเมื่อปี พ.ศ.๒๐๙๘ ที่พระราชวังจันทน์เมืองพิษณุโลก มีพระเชษฐภคินี คือ พระสุพรรณกัลยา มีพระอนุชาคือสมเด็จพระเอกาทศรถ หรือพระองค์ขาวสำหรับเหตุการณ์วันสำคัญคือ วันที่ ๑๘ มกราคม ซึ่งเป็นวันแห่งพระบรมเดชานุภาพขององค์สมเด็จพระนเรศวรมหาราช เนื่องมาจากเมื่อปี พ.ศ.๒๑๓๕ พระเจ้านันทบุเรง กษัตริย์พม่าได้ให้พระมหาอุปราชายกทัพใหญ่หมายมาตีกรุงศรีอยุธยา เมื่อสมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงทราบข่าวศึก จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ยกทัพหลวงไปตั้งรับที่หนองสาหร่าย ซึ่งระหว่างที่การรบกำลังดำเนินอยู่นั้นช้างพระที่นั่งของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช และพระเอกาทศรถก็ได้ไล่ล่าศัตรูไปจนออกนอกเขตแดน จนทำให้ทั้งสองพระองค์ตกไปอยู่ในวงล้อมของศัตรูโดยไม่รู้ตัว ถึงแม้ว่าจะอยู่ในสภาวะเสียเปรียบพระองค์ก็ยังทรงมีพระสติมั่นคง ไม่หวั่นไหว และทรงแก้ไขปัญหาได้อย่างรวดเร็ว ว่าหนทางที่จะรอดได้มีเพียงทางเดียวเท่านั้น คือเชิญพระมหาอุปราชาเสด็จมาทำยุทธหัตถี ในท้ายที่สุดพระองค์ก็สามารถกระทำยุทธหัตถีได้รับชัยชนะอย่างสมพระเกียรติและนับตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีกองทัพใดกล้ายกทัพมาตีกรุงศรีอยุธยาอีกนับเวลานานกว่าร้อยปี จึงถือว่าการทำยุทธหัตถีในครั้งนั้นเป็นการทำยุทธหัตถีที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติไทย และยังเป็นการรบบนบกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอีกด้วย สำหรับเหตุการณ์สำคัญนี้ได้มีการบันทึกไว้ในพระราชพงศาวดารกรุงสยามฉบับบริติชมิวเซียม ความว่า“...สมเด็จพระนเรศวรเป็นเจ้าเสด็จคอยฤกษ์ ทอดพระเนตรเห็นมหาเมฆตั้งขึ้นมาแต่พายัพ แล้วกลับเกลื่อนคืนกระจายอันตรธานไปพระสุริยเทวบุตรจรัสแจ่มดวงในนภาดลอากาศ พระมหาราชครูพระครูปโรหิตาจารย์ โหราธิบดี ก็ลั่นฆ้องชัยดำเนินธง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็เสด็จทรงเจ้าพระยาไชยานุภาพ เป็นพระคชาธารสมเด็จพระเอกาทศรถอิศวรบรมนาถราชอนุชา เสด็จทรงเจ้าพระยาปราบไตรจักรเป็นพระคชาธาร พลทหารก็โห่ สนั่นบันลือศัพท์ แตรสังข์เสียงประโคมฆ้องกลองชนะ กลองศึก สะท้านและสะเทือน ประหนึ่งแผ่นดินจะไหว สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ยาตราพระคชาธาร เป็นบาทย่างสะเทินมา เบื้องขวา ปะฝ่ายซ้ายข้าศึก เจ้าพระยาไชยานุภาพ เจ้าพระยาปราบไตรจักร ได้ยินเสียงพลและเสียงฆ้องกลองศึกอึงคะนึง ก็เรียกมันครั่นครื้น กางหูชูหางกิริยาป่วน เดินเป็นบาทอย่างใหญ่ ไปด้วยกำลังน้ำมัน ช้างท้าวพระยามุขมนตรีและโยธาหาญซ้ายขวา หน้าหลังทั้งนั้นตกลงไปมิทันเสด็จ และคชาธารสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ใกล้ทัพหน้าข้าศึก ตรัสทอดพระเนตรเห็นพลพม่ารามัญยกมานั้นเต็มท้องทุ่ง เดินดุจคลื่นในพระมหาสมุทรข้าศึกไล่พลชาวพระนครมาครั้งนั้น สลับซับซ้อนกันมิได้เป็นกระบวนสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ ก็ขับพระคชาธารเข้าโจมแทงช้างม้ารี้พล ไล่ส่ายเสยกีบกัดตะลุมบอน พลพม่ารามัญล้มตายเกลื่อนกลาดช้างข้าศึกได้กลิ่นน้ำมันพระคชาธารก็หกหัน ตลบปะกันไปเป็นอลหม่าน พลพม่ารามัญก็โทรมยิงธนูหน้าไม้ปืนไฟ ระดมเอาพระคชาธารสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ และธุมาการก็ตลบมืดเป็นหมอกมัวไป มิได้เห็นกันประจักษ์...พระบาทสมเด็จพระนเรศวรเป็นเจ้า จึ่งตรัสประกาศแก่เทพยดาทั้งปวงว่า ให้บังเกิดมาในประยูรมหาเศวตฉัตร จะให้บำรุงพระบวรพุทธศาสนา ไฉนจึ่งมิช่วยให้สว่างและเห็นข้าศึกเล่า พอตกพระโอษฐ์ลง พระพายก็พัดควันอันเป็นหมอกมืดนั้นสว่างไปทอดพระเนตรเห็นช้างเศวตฉัตร ๑๖ ช้าง มีช้างกันยืนอยู่เป็นอันมาก8พลโท ชัยวิทย์ ชยาภินันท์
แต่มิได้เห็นพระมหาอุปราชา ครั้นเหลือบไปฝ่ายทิศขวาพระหัตถ์ ก็เห็นช้างเศวตฉัตรช้างหนึ่ง ยืนอยู่ ณ ฉายาไม้ข่อย มีเครื่องสูงและทหารหน้าช้างมาก ก็เข้าพระทัยถนัดว่า ช้างพระมหาอุปราชา พระเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ ก็ขับพระคชาธารตรงเข้าไป ทหารหน้าช้างข้าศึก ก็วางปืนจ่ารงค์ มณฑก นกสับ ตระแบงแก้ว ระดมยิงมิได้ต้องพระองค์และพระคชาธาร สมเด็จพระนเรศวรเป็นเจ้าจึ่งตรัสร้องเรียกด้วยเสียงอันดังว่า...พระเจ้าพี่ เราจะยืนอยู่ไยในร่มไม้เล่า เชิญออกมาทำยุทธหัตถ์ด้วยกันให้เป็นเกียรติยศไว้ในแผ่นดินเถิด ภายหน้าไปไม่มีกษัตริย์ที่จะได้ยุทธหัตถ์แล้ว......พระมหาอุปราชาได้ฟังดังนั้น ละอายพระทัย มีขัตติยราชมานะ ก็บ่ายพระคชาธารออกมารับ เจ้าพระยาไชยานุภาพเห็นช้างข้าศึก ก็ไปด้วยฝีลั่นน้ำมันมิทันยั้ง เสียที พลายพัทธกอก็ได้ล่างแบกหลักเมือง มกราคม ๒๕๖๔รุนมา พระมหาอุปราชาจ้วงฟันด้วยพระแสงของ้าว สมเด็จพระนเรศวรเบี่ยงพระมาลารับ พระแสงของ้าวมิได้ต้องพระองค์ เจ้าพระยาไชยานุภาพสบัดลงได้ล่างแบกถนัด พลายพัทธกอเพลียกเบนไป สมเด็จพระนเรศวรเป็นเจ้าได้ที จ้วงฟันด้วยพระแสงพลพ่ายต้องพระอังสาเบื้องขวาพระมหาอุปราชา ตลอดลงมาจนประฉิมมุราประเทศ ซบลงกับคอช้าง และนายมหานุภาพควาญพระคชาธารพระนเรศวรเป็นเจ้านั้น ต้องปืนข้าศึกตาย......ขณะเมื่อสมเด็จพระนเรศวรเป็นเจ้าชนช้างด้วยพระมหาอุปราชานั้น เจ้าพระยาปราบไตรจักรซึ่งเป็นคชาธารสมเด็จพระเอกาทศรถ ก็เข้าชนด้วยพลายพัทซะเนียง ช้างมางจาซโร เจ้า พระยาปราบไตรจักรได้ล่าง พลายพัทซะเนียงเสียทีเบนไป สมเด็จ พระเอกาทศรถจ้วงฟันด้วยพระแสงของ้าว ต้องคอมางจาชโรขาด ตายกับคอช้างหมื่นภักดีศวร กลางช้างสมเด็จพระเอกาทศรถนั้น ต้องปืนข้าศึกตาย......ขณะเมื่อสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ ท ำสงครามได้ชัยชำนะพระมหาอุปราชาและมางจาชโรแล้ว บรรดาท้าว พระยามุขมนตรี นายทัพ นายกอง ซ้ายขวา หน้าหลังทั้งปวง จึ่ง มาทันเสด็จได้เข้ารบพุ่งแทงฟันข้าศึกเป็นสามารถ และพลพม่า มอญทั้งนั้นก็แตกกระจายไปเพราะพระเดชเดชานุภาพ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัสให้นายทัพนายกองทั้งปวงยกไปตามจับข้าศึก แล้ว เสด็จคืนมายังพลับพลาพระราชทานชื่อเจ้าพระยาไชยานุภาพ เป็นเจ้าพระยาปราบหงสาบรรดามุขมนตรีนายทัพนายกองซึ่งยก ตามข้าศึกไปนั้น ได้ฆ่าฟันพม่ามอญโดยทางไปถึงกาญจนบุรี ศพเกลื่อนไปแต่ตะพังตรุนั้นประมาณ๒๐,๐๐๐ เศษ จับได้เจ้าเมืองมะลวนและนายทัพนายกองกับไพร่เป็นอันมาก ได้ช้างใหญ่ สูง ๖ ศอก ๓๐๐ ช้าง พลายพังระวางเพรียว๕๐๐ ม้า ๒,๐๐๐ เศษ มาถวาย...”เมื่อเป็นเช่นนี้ กองทัพไทย จึงถือเอาวันที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงกระทำยุทธหัตถีมีชัยชนะต่อพระมหาอุปราชา เป็น“วันกองทัพไทย” ซึ่งเป็นวันรัฐพิธี โดยพิจารณาจากวันที่ทรงกระทำยุทธหัตถี คือวันจันทร์ เดือน ๒ แรม ๒ ค่ำ จุลศักราช ๙๕๔ ซึ่งตรงกับวันที่ ๑๘ มกราคมของทุกปีผู้เขียนจึงขอเรียนให้ทุกท่านทราบว่า พระบรมเดชานุภาพพระมหากรุณาธิคุณ และพระราชกรณียกิจของพระบูรพกษัตราธิราชเจ้าองค์มหาราชทั้ง ๒ พระองค์ ได้สร้างความเป็นชาติ สร้างเอกราชอธิปไตย และความเจริญรุ่งเรืองให้แก่ราชอาณาจักรไทยได้มีความสงบสุข มีความเป็นปึกแผ่น และมีแผ่นดินหยัดยืนมาตราบจนปัจจุบัน จึงเป็นเรื่องที่ประชาชนชาวไทยพึงตระหนักรู้และสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณและร่วมจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ชาติไทยต่อไปอย่างยาวนานในวันที่ ๑๗ มกราคม วันพ่อขุนรามคำแหงมหาราช และวันที่ ๑๘ มกราคม วันกองทัพไทยผู้เขียนจึงขอเรียนเชิญทุกท่านพสกนิกรไทยทุกท่านร่วมน้อมเกล้าฯ รำลึกในพระมหากรุณาธิคุณพ่อขุนรามคำแหงมหาราช และสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ทวิมหาราชผู้ทรงสร้างความมั่นคงเป็นปึกแผ่น เอกราช และเกียรติภูมิให้แก่ประเทศชาติด้วยกันทุกท่านเทอญ 9
Page 1 and 2: สำนักงำนปลั
Page 3 and 4: ว า ร ส า ร ร า ย
Page 5 and 6: ๑๘๒๐๓๔๒๖๒๔เ
Page 7 and 8: สารอวยพรพลเ
Page 9: กล้าหาญ ในกา
Page 13 and 14: ให้หน่วยมีก
Page 15 and 16: การจัดกิจกร
Page 17 and 18: หลักเมือง มก
Page 19 and 20: “ผู้นำยุคดิ
Page 21 and 22: หลักเมือง มก
Page 23 and 24: ภาพที่ ๒ ข้อเ
Page 25 and 26: ๓. ภายในปี ค.ศ.
Page 27 and 28: ในการเข้าถึ
Page 29 and 30: ความจำเป็นข
Page 31 and 32: กึ่งปิดกึ่ง
Page 33 and 34: ป้ายโฆษณาภา
Page 35 and 36: ล้วงข้อมูล ค
Page 37 and 38: ในการวิจัยแ
Page 39 and 40: พัฒนานวัตกร
Page 41 and 42: (Firefighters) ครู (Teachers)
Page 43 and 44: จึงได้มีการ
Page 45 and 46: ๒.๒ ลดความสูญ
Page 47 and 48: เครื่องการั
Page 49 and 50: เป็นการเอาป
Page 51 and 52: สมัยพระเจ้า
Page 53 and 54: ่อัตราการติ
Page 55 and 56: กองทัพบกฟิล
Page 57 and 58: ปริศนาอักษร
Page 59 and 60: พลเอก ชัยชาญ
Page 61 and 62:
พลเอก ณัฐ อิน
Page 63 and 64:
พระบาทสมเด็
Page 65 and 66:
นางรมิดา อิน
Page 67:
คำแนะนำกำรป
show all

E - Book หลักเมือง มกราคม 64

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?