ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ - ΤΟΜΟΣ Α
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Α</strong>πό τότε, για οποιαδήποτε αλλαγή άποψης ή εμφάνισης που<br />
φαίνεται σημαντική, αλλά ουσιαστικά είναι πέρα για πέρα<br />
ασήμαντη, εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε το δίστιχο του<br />
Μανωλιού.<br />
<strong>Α</strong>ΛΛΟΥ ΜΕ ΤΡΙΒΕΙΣ ΔΕΣΠΟ<strong>Τ<strong>Α</strong></strong><br />
ΚΙ <strong>Α</strong>ΛΛΟΥ ΕΧΩ ‘ΓΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ<br />
Παραδίδεται ότι μια γυναίκα μόνη, προσποιούμενη ότι πονάει<br />
στην πλάτη, παρακάλεσε έναν καλόγερο να την τρίψει για να<br />
της περάσει ο πόνος. Ο καλόγερος, αθώος, ξεκίνησε να την<br />
τρίβει χωρίς να εκπληρώνει την πραγματική επιθυμία της<br />
γυναίκας. <strong>Α</strong>πελπισμένη πλέον εκείνη, του είπε : «<strong>Α</strong>λλού με<br />
τρίβεις δέσποτα κι αλλού έχω ‘γώ τον πόνο».<br />
Όποτε, λοιπόν, η πραγματική επιθυμία μας δε γίνεται<br />
αντιληπτή και δεν ικανοποιείται απ’ όποιον θα μπορούσε να το<br />
κάνει, μπορούμε να χρησιμοποιούμε αυτή τη φράση.<br />
<strong>Α</strong>ΛΛΟΥ Π<strong>Α</strong>Π<strong>Α</strong>Σ ΚΙ <strong>Α</strong>ΛΛΟΥ <strong>Τ<strong>Α</strong></strong> Ρ<strong>Α</strong>Σ<strong>Α</strong> ΤΟΥ<br />
Λέγεται ότι ο παπάς ενός χωριού πήγαινε το πρωί στην<br />
εκκλησία, κρέμαγε τα ράσα του και με τα ρούχα της δουλειάς<br />
τραβούσε να δουλέψει στα χωράφια του. Όταν οι χωριανοί τον<br />
γύρευαν στην εκκλησία, έβρισκαν μόνο τα ράσα του. Έτσι<br />
διαπίστωναν πως «αλλού παπάς κι αλλού τα ράσα του».
Change language