Recenzje i omówienia

Recenzje i omówienia117doświadczenia w nauczaniu retorykiw Niemczech (Beata Mikołajczyk),Stanach Zjednoczonych (Jakub Z.Lichański), na Bliskim Wschodzie(Adnan Abbas) i w Chinach (MaciejGaca). Przy okazji o swoich doświadczeniachi potrzebie kształceniaretorycznego dyplomatów mówił EugeniuszMielcarek – wieloletni konsulgeneralny RP w Rosji, w Kaliningradziei Petersburgu, który podkreślał, że rolaretoryki w przygotowaniu polskichdyplomatów do realizacji zadań wynikającychz dyplomacji publicznej winnabyć fundamentalna, a przygotowanieretoryczne traktowane jako niezbędnedla profesjonalnego przygotowaniekadr dyplomatycznych.W drugim i trzecim dniu obrad(16 i 17 kwietnia) referenci analizowaliprzede wszystkim specyfikę kształceniaretorycznego studentów takich kierunków,jak prawo, politologia i dziennikarstwo.Jolanta Jabłońska-Boncadowodziła, że w Polsce retoryka nastudiach prawniczych po dwudziestulatach od czasu zmiany ustrojowej nadaltkwi w punkcie „zero”, a powodem tejsytuacji jest anachroniczny, ale koniecznyz powodu ilości studiujących prawoi na ogół „wygodny” dla środowiskaakademickiego, sposób kształceniaprawników. Piotr Lissewski pokazywałzalety paraseminaryjnej metody kształceniapolitologów, Halina Zgółkowai Barbara Bogołębska wskazywały nakonieczność rozszerzenia, pogłębieniai nadania waloru praktycznego wiedzyretorycznej na kierunkach dziennikarskich.W dyskusji na temat kształceniaretorycznego dziennikarzy wziął udziałGrzegorz Miecugow – wydawca,dziennikarz, szef zespołu wydawcóww TVN24, współgospodarz „Szkłakontaktowego”, a także wykładowcana kierunkach dziennikarskich. O potrzebiekształcenia kaznodziejów mówiłnatomiast ks. Wiesław Przyczyna.Zwrócił on uwagę na zmiany w zakresiekształcenia homiletów w seminariachduchownych, gdzie studenci nie mająjuż do czynienia z dawną retoryką kościelną,ale retoryką komunikacyjną. Tapierwsza skupiała się na przygotowaniutekstu kazania i jego wygłoszeniu, drugazaś skupia się na akcie komunikacji,który w całości procesu głoszenia słowaBożego oznacza coś więcej niż tylkoprzygotowanie i wygłoszenie tekstukaznodziejskiego. Wprowadzeniem dotych rozważań były dwa wystąpieniaporuszające kwestie natury ogólnej.Jacek Wasilewski w tekście Graniceretoryki – pożądany model nauczania retorykiw świecie zmedializowanym próbowałodpowiedzieć na pytanie, do czegodziś ma służyć nauczanie retoryki jakoprzedmiotu praktycznego, aby pozostaćwiernym jej starożytnym założeniomi nie sprowadzić jej do nauki o figurach.Według niego nauczanie retoryki nauniwersytecie powinno umożliwić nauczanemuistnienie w życiu publicznym– jako uczestnika debaty, świadomegorozliczności audytoriów, wielości środkówkomunikowania i sposobów ichużywania. Michał Rusinek natomiastdowodził potrzeby nie tyle uczenia,co uświadamiania retoryki, która odpojawienia się świadomości językowej,