ezker abertzaleak egungo faserako

4 berria 2010eko urtarrilaren 31, igandea
Harian › Iritzia
Ni ez naiz
hemengoa
uzitegi Nazionaleko ataria.Tratu txarren
ataria.Irensten zaituen zulo ilu-
A
na.Eramana ez izanaren zortea izanez
gero,bisitari gisa sartzen bazara ere,akusatu,inputatu,errudun,gaizkile
sentitzen
zara,sentiarazten zaitu.Bizkarrean
atea itxi orduko onik aterako
ote zaren pentsatzeko bizkortasuna
galtzen duzu.Guztia zama da.
Etxean bezala dabiltzan abokatu,funtzionario
eta enparauen
begiratuak gainean
Jira
Xabier Lekuona
dituzu,uniformedunarena,
segurtasun arduradunaren
begiratu zorrotzagoa…hamaikagarren
aldiz fitxatzen zaituzte,grabatzen
zaituzte.Zu arriskuan zaudela
ohartarazteko segurtasuna duzu goitik,
behetik eta alboetatik.Uste dut komunean
ez zaituztela grabatzen.Uste dut.
Auzi saioa hastera doa.Denok serio.Togak,akusatuak,akusatzaileak
eta beroki
eta gorbata garestiz jantzitako uniformedunak.Hurbilegi,alboan
eserita.Prentsakoen
eskanerretik ere pasatu behar duzu.
Ez zara haietakoa.
Auzi saioa hasi da.Egurra jasotzera
ohituta ez dauden txapelokerrek
egurra jaso dute.Egurra ematen
onenak direnak azalpena emateko
orduan ezer ez dira.Asteazkeneko
saioa amaitu da.
Kalean zara,aire garbia arnasten
duzu Madril kutsatuan.Epaiketa
irabazita
dago.Epaia,aldiz,ikusteko.
Harriaz
aino zilarrak Lapurdum-eko goizak
L troxatzen zituela, mineraltzen nindoan.
Oroitu nintzen udaran nola Eako
Lapatxetan genbiltzala, argazkiz gatibatu
nuen mundua bere bakartasunean
bataia nezakeen harri borobil horaila.
Eguzkiaren itzal perfektuak marrak
azpimarratzen zizkion. Ezer ez zen
eta aldi berean dena zen.
Rose Auslaender poetaren bilduma
ekarri zidan Alemaniatik aspaldiko
adiskideak opari eta liburua
lehen aldiz ireki nuenean
Stein Zeit idazkia lerratu
zitzaidan begipera. Ukitua
nintzen, pentsamendu
eratorlearen eta eskuen
Bira
Itxaro Borda
ekintzaren arteko koinzidentziagatik
bereziki. Oinutsik ibiltzen ikasi behar genuela
xuxurlatu nuen orduan nirekiko,
harria ahurrean tinkatzen, lurrerantz,
beherantz tiratzen gintuen indar astunaz
kontzientzia hartzen, gugan umiliatua,
zokoratua, ahantzia zenaz berriz
gogoratzen eta azkenean zutik atxikitzen
gintuzten bizpahiru uste-zutoin
debaldeak maitatzen.
Bizitzak, haizeak harria higatzen
duen bezala, errausten gintuen.
Hiria estaltzen zuten laino zilarrek.
Olerki soil batek salbatzen
bagintu? Die neue Stein
Zeit unsere wo man nicht das
Gras wachsen hört irakurri
nuen, bihotza lehertzear.
Hotel Atalaiako bosgarren
irakaspena.
Zuzendaria:
Martxelo Otamendi
Zuzendariordea:
Xabin Makazaga
Edizio arduraduna:
Lurdes Huizi
Argitaratzailea:
Euskal Editorea SM
Publizitatea: Iragarri SM
Lege gordailua:
SS-0662/03
Batzorde parekidea:
0712I84059
Egoitza nagusia:
Martin Ugalde kultur parkea.
Gudarien Etorbidea, z/g.
20140 Andoain.
Telefonoa:
(0034) 943-30 40 30
Faxa: (0034) 943-30 09 43
Webgunea:
www.berria.info
Posta elektronikoa:
berria@berria.info
Publizitatea:
publi@iragarri.net
Harpidetza saila:
(0034) 943 - 30 43 45
Date: 31/01/2010
Exemplaire: 2.054
Editeur: Euskal Editorea s.l.
Directeur de publication:
Martxelo Otamendi
Comission paritaire:
0712I84059
Delegation Labourd:
Lisses 3, 64100-Baiona.
Tel.: (0033) 559256220.
Fax: (0033) 559254303.
E-mail: lapurdi@berria.info
ORDEZKARITZAK
Araba: Bizenta Mogel, 6.
Posta kodea: 01008
Gasteiz. Telefonoa:
945-15 04 52. Erredakzioko
faxa: 945-14 83 07.
Posta elektronikoa:
araba @berria.info.
Bizkaia: Uribitarte kalea, 18,
3. C. Posta kodea: 48001
Bilbo. Telefonoa:
94-435 26 00. Erredakzioko
faxa: 94-423 49 75.
Posta elektronikoa:
bizkaia@berria.info.
Lapurdi: Lisses, 3. Posta
kodea: 64100 Baiona.
Telefonoa: 559-25 62 20.
Faxa: 559-25 43 03.
Posta elektronikoa:
lapurdi @berria.info.
Nafarroa: Iratxeko Monasterioa,
45, 13. Posta kodea:
31011 Iruñea. Telefonoa:
948-36 66 22.
Publizitatea: 948-36 66 23.
Posta elektronikoa:
nafarroa@berria.info.
berria
Estatutu-bidearen
amaierarantz
Joan Puigcercos
ERCko lehendakaria
Katalunian, Estatuko
gainerako tokietan
bezala, ia ezinezkoa
da zinemara joatea,
espainieraz ez dagoen
film bat ikustera. Filmen %97
espainieraz ematen dituzte. Baina,
gainera, urriak dira jatorrizko bertsioak;
hori ere 40 urte luzeko frankismoak
utzitako ondarea da, eta
iraganarekin eten ez zuen kultura
inertzia baten ondorioa.
Jordi Pujolen agintaldian, artean
gehiengo absolutu zabal batekin
gobernatzen zuela, saio txiki
bat egitea proposatu zuen, legez
ezarrita zinema katalanaren ehunekoa
%25 izatea. Hala, bada, majors
edo zinema estudio nagusiak
eta enpresariak kexa batean hasi
zirelarik, CiU uzkurtu egin zen, eta
tiradera batean zokoratu zituen
bere asmo onak. Pisu handia izan
zuten enpresen elkar aditzeek, eta
arazoak ekar ziezazkiekeen edozer
baztertzeko joera hartu zuten,
mendeetako ohiturari jarraiki. Horregatik,
inoiz ez zioten ekin Estatutuaren
errefoma handinahi bati.
Langintza zail bati ekiteko eta Espainiako
Estatuari pultsua jokatzeko
izuak geldiarazi zituen.
Kontua da, garai hartan, Narcis
Serraren PSCk Pujolen zinema
lege-egitasmoaren kontra jo zuela,
hura inposiziotzat jota. PPk, jakina,
bat egin zuen haren argudioekin.
Asko aldatu dira gaur egun kontuak.
Kataluniako Ezker Gobernuak,
sortzez Andaluziakoa den gizon
bat buru duela —PSC beraren
buruzagi ere badena—, beste zinema
lege bat bultzatzen dihardu; horren
arabera, banatzen eta ematen
dituzten filmetatik %50ek katalanez
behar dute izan, edo katalanez
bikoiztutako bertsio jatorrizkoak.
Uste izatekoa zen majors-ak eta sektoreko
enpresariak haserreturik
erantzutea haren kontra, eta statu
quo-ren alde. Eta, uste izatekoa zenez,
hala egin zuten PPk eta Ciutadans
alderdikoek ere. Ez zen hain
uste izatekoa, ordea, CiUk ere neurri
horren kontra egitea, eta Narcis
Serraren proposamen zaharkituetara
jotzea, neurria «inposiziotzat»
hartuta. Horixe da CiUren benetako
aurpegia eta DNA, uko historikoen
bidez antolatutakoa.
Kataluniako Gobernuan Esquerrak
eta PSCk egindako ituna
behin eta berriro gaitzetsi izan dute
hasieratik hainbat sektore nazionalistak,
espainiarrek zein katalanek.
Ordain poltikoak ekarri dizkie
batzuei zein besteei. PSCri Ciutdans
taldeak aurre egin zion. Esquerran
ere zatiketa bat gertatu
da, eskuinaldean; nazionalista eskuinekoei
onartezina iruditu zaie
ezkerrek sozailistekin itun bat egitea,
eta askoz ere erosoago sentiaraziko
lituzke CiUrekin aliantza
bat egiteak. Hala, bada, eta zailtasunak
zailtasun, hankasartze eta
hutsegite eta guzti, beste jokaleku
bat eratu dadin bultzararzi dugu.
Kataluniako Estatutuaren erreforma
gorabeheratsuak zeharo
baldintzatzen du gaur egungo politika
egoera. Langintza hori baldintza
sine qua non izan zen, lehen gobernu
katalanista eta ezkerrekoa
sortzeko. Eta, hala, abian jarri zuten
itun hura, eta Estatutua ekarri
zuen, emaitza ezinago handinahia,
Kataluniako Parlamentuko %90ek
izenpetutakoa, 2005eko irailaren
30ean. Hurrengo, gertatu zena gertatu
zen, eta CiU azpiko aldetik igaro
zen Madrilen, Zapaterorekin
egindako itun arbuigarria zela eta.
CiUk eta Zapaterok bat egin zuten,
Estatutua baleztaz gabetzeko, Generalitateko
lehendakaritza berreskuratzearen
truke. Jakinekoa
da Zapaterok, eta batik bat PSO-
Ek, ez duela sekula begi onez ikusi
Esquerra Generalitateko Gobernuan
egotea. Nolanahi ere, hori ez
da kontua. Besterik da CiU alderdiak,
bere burua nazionalistatzat
baitauka, xede nazionalei uko egin
behar izatea autonomia admnistrazioko
baliabideei eustearren.
Batzuen batzuek nahiago izango
lukete PSE-EE euskaldunaren
antzirudira egindako PSC bat,
fronte espainolista bat sendotzeko
gertu legokeen alderdi bat, eta aurrerabideak
amaitzeko prest, esate
baterako hezkuntza sisteman, euskara
irakas hizkuntza gisa hartuta.
Bada, zorionez, Katalunian ez
da hala. Esquerrak eta PSCk egindako
itunari esker, adibidez, badute
kataluniako Hezkuntza Lege
bat, katalana gotortzeko ikasle
guztien irakas hizkuntza gisa. Alor
horretan, PSCk ezin izango du
atzera egin berriro, nazioari josita
utzi dugu. Izan ere, sozialista bat
buru duen Gobernuak eman dio
onespena halako hezkuntza eredu
bati, eskuineko zein ezkerreko espainolistak
hainbetse amorrarazten
dituenari. Kontuan hartzekoa
da, orobat, Kataluniako Immigrazio
Lege berrian katalana ezartzea
harrera hizkuntza eta guztien hizkuntza
komun gisa. Eta horren
alde ere bozkatu dute PSCko diputatuek.
Herri kontsulten aldeko
lege bat ere bozkatuko dute, eta,
lege proposamen horrek bide
emango dio erreferendum bat egiteko
herritarren eskaerari. Antza
denez, CiUk ez dauka nahikotzat,
eta gogorarazi nahi digu Espainiako
Gobernuak baimendu beharko
lukeela horrelako kontsulta bat.
Jakinaren gainean gaude! Gogoan
daukagu, hain zuzen, konponketatxo
bat egin ziotelako Estatutuari
Masek eta Zapaterok. Nolanahi
ere, ordea, irudikatuko ote dute herritarrak
beharrezko izenpeak jaso
dituela, legean jasotakoari men
eginda, eta Parlamentuak haren
alde eginagatik Espainiako Gobernuak
ez duela hartarako baimenik
eman? Horra hor, aurrez aurre, demokrazia
norgehiagoka; zalantzarik
ez daukat, zuhur eta apal esanda,
dema horretan Kataluniako
herriak irabaziko luke alde handiz.
Ziklo aldaketa bat gertatzen ari
da Katalunian. Kataluniako politika
erdigunea lekuz aldatzean datza
arrakasta erabatekoa. Handitu egin
da independisten kopurua; baina ez
hori bakarrik, jende asko lozorrotik
esnatu baita, Espainia plural hori
entelekia bat dela konturatzeraino.
Lehergarri baten modukoa izan da
Estautuaren kontu hori, eta litekeena
da Auzitegi Konstituzionalaren
etorkizuneko erabakiak hori bizkortzea.
Izan ere, Parlamentuko Estatutuaz
gain Espainiako Gorteek
onartu eta erreferendumean bozkaturiko
Estatutu murriztu hori ere ez
litzateke Konstituzioan sartuko.
Auzitegi Konstituzionalaren erabakiaren
mende dago autogobernua
eta Estatutua. Egiaz, baina, Estatutua
amaitu beharrean Estatutuaren
bidea amaituko dute. Itxi egingo
dute. Bide horretatik betiko Espainia
(bat eta bakarra) besterik ez
dago, edo Europarantz abiatzea,
beste aitzakiarik jarri gabe eta berandu
baino lehen. Eta horixe erabakiko
dute etorkizun ez oso urrunekoan.
Egia da ez dela berehalakoan
gertatuko, batzuek diotenez,
baina gaur egun duela hamar urte
baino hurbilago gaude, eta politikagintzan
hasia dute Kataluniaren
etorkizunari buruzko eztabaida. Lanean
segitu beharra daukagu, independentziaren
aldeko gehiengo soziala
eta politikoa lortu arte. Eta,
ahaleginduz eta abileziaz, lortuko
dugu azkenean.
(Erredakzioan itzulia)