ŻYCIE OBRAZÓW

PL
EN
PL
EN
wysypisko i prawdopodobnie nigdy nie pokaże się na
pierwszych kilku stronach wyszukiwarki 06 . Lonely Web
to nisza, a raczej całe uniwersum większe od mainstreamu,
zapełnione dziwacznymi treściami, wytworami
ludzkiej aktywności i kreatywności, które odpadły
w przedbiegach. Kto wie, czy w tych odmętach, niczym
na zakurzonych stryszkach i zapomnianych magazynach
domów kultury, nie przyjdzie historykom sztuki
z przyszłości szukać śladów aktywności artystów
z początku XXI wieku. Tych, którzy zostaną niesprawiedliwie
pominięci, zapomniani przez galerie czy instytucje,
podobnie jak Jonscher, Jaskierski i inni artyści
pokazywani na wystawie Fundacji Stefana Gierowskiego.
Przez ostatnie lata można było zaobserwować
gorączkę archiwizacji w wielu państwowych instytucjach,
które włączyły się w proces digitalizacji swoich zbiorów.
Teraz są one dostępne dla szerokiego odbiorcy na portalach
typu Polona.pl. Jednak w dobie, kiedy wiele tekstów
kultury powstaje bezpośrednio w środowisku internetowym,
brakuje instytucji, bibliotek czy archiwów państwowych
chroniących wspólne dobra kulturowe zapisane
w kodzie zero-jedynkowym. Już dziś znane są przypadki
internetowych magazynów z setkami artykułów, które
zniknęły bezpowrotnie z sieci, ponieważ nie przedłużono
opłaty za używanie serwera czy domeny internetowej.
Niestety, nie można liczyć na wspólnotowe i systemowe
działanie państwa ani w obszarze zachowania materialnego
dziedzictwa, ani dbałości o wirtualne archiwa.
Na pocieszenie pozostaje tylko fakt, że z przewidywań
naukowców wynika, iż wszyscy umrzemy
w ciągu kilkudziesięciu lat. Nadchodzi katastrofa klimatyczna
i już dziś „można panikować”. Na spalonej,
przesuszonej, zaśmieconej Ziemi nikogo nie będą interesować
artystyczne dywagacje, awangardowe eksperymenty
czy śmiałe życiorysy. Za pięćdziesiąt lat może
nie będzie już archiwów, potencjalnych kolekcjonerów,
galerii, które miałyby reprezentować artystów i potrzebować
zdjęć hi-res do katalogów. Nikomu nie zakręci się
łza wzruszenia i nikt nie zorganizuje artystom z początku
XXI wieku wystawy z cyklu Ocalić od zapomnienia.
mainstream, filled with bizarre content and products
of human activity and creativity filtered
out in the process. The future art historians
might actually need to dig deep into the digital
wasteland, just like now they are searching the
dusty attics or forgotten depositories of cultural
centres, in order to find any traces of the early
21st century art. And by doing so, they might
come across the artists unfairly overlooked and
forgotten by galleries and institutions, like Jonscher,
Jaskierski and other painters whose work
is exhibited at the Stefan Gierowski Foundation.
In recent years, many public institutions
have rushed to digitise their collections.
Now they are made available to a wider audience
on websites such as Polona.pl. However,
with more and more art being created directly
on the internet, we need institutions, libraries or
public archives to preserve the digital artworks.
We know of entire online collections of hundreds
of papers being erased from the internet
just because someone had failed to renew the
payment for using the server or the internet
domain. Unfortunately, no collective or systemic
measures have been put in place to preserve
both the material legacy and the digital archives.
Our only comfort might be that within
the next few decades, humanity is likely to go
extinct anyway, according to scientists. The climate
crisis is coming, and it is okay to panic.
On a scorched landfill that our planet will become,
nobody will care about art, avant-garde
experiments or bold biographies. By 50 years
from now, there might be no more archives, art
collections or galleries to represent artists or
require hi-res photos of their works for catalogues.
Nobody will shed a tear nor hold an
exhibition for the 21st century artists to “save
them from oblivion”.
ŻYCIE OBRAZÓW / THE LIVES OF PAINTINGS
JUSTYNA BALISZ-SCHMELTZ
WIĘKSZOŚĆ ZOSTAJE ZAPOMNIANA... / MOST OF THEM ARE FORGOTTEN...
Artystki
i artyści
Artists
66
06 Tamże.
67