ROMAN BERRIOZABAL JOXE AGUSTIN ARRIETA ENEKO ... - Jakin

HBren HIZKUNTZ POLITIKA
JOXE AGUSTIN ARRIETA
Garbi utzi nahi dut “euskalduntze-plana” aipatzen
dudanean euskalduntze e f e k t i b o a dudala gogoan, HBre n
barne dinamikari dagokionez; hots, ez soilik motibapena eta
ezagutzapena, batez ere, eta azken finean, erabilpena baizik.
Z e ren eta, normala denez, motibapen ideologikoa aski
adinakoa dela pentsatu behar bait da militantzia
g e h i e n g o a rengan —etengabeko jarraipen, sakonketa eta
p resioa behar- b e h a r rezkoak izan arren—, eta ezagutzapenmaila
ere, ahozkoa bederen, aski hedatua, gure egitura eta
aparailu guztietan euskarazko praxi autonomo bat
garantizatu ahal izateko modukoa, behinik behin.
E r a b i l p e n a ren sostengurako neurri zuzentzaileak behar
z i ren eta behar dira, hizkuntza minorizatu baten egoeran,
behin eta birritan frogatua bait da, praxiaren aldetiko
laxadurarik nimiñoenak ere kateazko ondorio galgarriak ohi
dakartzala berehalaxe; gehienok, denok ez bada, hobeto
menperatzen bait ditugu erdarazko err e g i s t roak, gizarte
bizitzak eta komunikabideek eskaintzen dizkiguten
i n f o rmazio eta mezu kultural edo akultural gehienak er e ,
politikoak barne, erdaraz bait datozkigu. Normalena, beraz,
testuinguru baldintzatzaile honetan, erdarara jotzea izan ohi
da, erd a r a rena bait da gure gizartean zirkuito osoko
eskaintza bakarra. Lerratze auto- matiko hori eragoztera,
galgatzera eta norabidez aldaraztera zuzendu ditugu geure
p l a n g i n t z a ren lerro nagusiak. Egitura eta aparailu
bakoitzean, herri eta auzo bakoitzeko batzarrean, euskaraa
rduradunak ari gara izendatzen, eus- karare n
sustatzaileak, euskararen “komisario politikoak”, nahi
baduzue, hitz honen inguruko konnotazioak norbaiti atsegin
ez bazaizkio ere, euskararen erabilpena kontrolatu eta
sustatzeko. Besterik ez, beraz, puntu honetaz.
ESKOLA ETA IRAKASKUNTZA
Oso urrun gaude oraindik Txepetxek “punto cero” deitzen
duen horretatik, hots, komunitateko haur jaioberriak oro
36